2 dagen na het collectieve delirium geniet België nog van de stunt van Greg. Er bestaat nog rechtvaardigheid en ze werd vormgegeven in de prestatiecurve van Van Avermaet. De Goudkust ligt vanaf zaterdag 6 augustus 2016 niet meer in Ghana, maar in Brazilië. Copacabana Beach werd de de Belgische schatkamer waar Greg Van Avermaet onverwacht maar oververdiend een gouden medaille opdolf. Een weergaloze goldrush op wielen, op grinta, op karakter en talent. De manier waarop Greg zijn goud meegriste weerspiegelt zijn wilskrachtige carrière.
Aanklampen, overleven, diep gaan, niet plooien, blijven trappen en trainen, niet aflatend geloven in het eigen kunnen, met een blik gericht op het opperste doel dat ooit moest komen. En het kwam, in een onvergetelijke kippenvelfinale.
Greg, jongen, wat heb je jezelf onsterfelijk gemaakt! Besef je wel hoe onuitwisbaar deze prestatie is? Nu nog altijd herinneren ook niet-wielerliefhebbers zich dat Axel Merckx brons behaalde in Athene. Iedereen weet nog hoe Deburghgraeve naar goud zwom in Atlanta, hoe Werbrouck de tatami een gouden randje gaf, hoe Hellebaut met een gouden vlucht over de lat zweefde, hoe Henin met een gouden backhand tennisles gaf. En nu hoor jij ook in dit rijtje thuis. Je bent een onbreekbare en onvergetelijke schakel geworden in een gouden ketting die de Belgische sportgeschiedenis laat schitteren. Een maatstaf die over 10, 20 en zelfs 50 jaar nog gehanteerd wordt.
“Hij won omdat Nibali en Henao vielen”. Weg met die flauwe kritiek. Dan won Sagan ook de Ronde van Vlaanderen omdat Greg tegen de kasseien lag. En schreef Adam Yates San Sebastián op zijn naam omdat Greg onderuit gekegeld werd. Pech rijdt altijd mee en als er iemand is die dat zeer goed weet, is het Van Avermaet zelf. Deze keer dwong hij zelf zijn geluk af, zat hij waar hij moest zitten, diepte hij olympische krachten uit zijn ziel toen het moeilijk werd en knalde hij onhoudbaar naar zijn gloriemoment. Geen gemor of gemaar, deze Van Avermaet is een Waardige Wielerkampioen. Eentje met de grote W inderdaad. Trek een dik kruis door de naam Vinokourov, die de Olympische erelijst van de wegrit vergiftigde in Londen. Die schandvlek wordt uitgewist door een renner van het zuiverste water. Door een Belg om trots op te zijn.
Een Gretige Greg in het voorjaar, een Gele Greg in de Tour, een Gouden Greg in Rio… Wie houdt deze atleet van de titel ‘Sportman van het jaar’?
Fotomateriaal: Davy De Blieck.