Jolien D’hoore ging met alle aandacht én prijzen lopen in de net afgelopen editie van de BeNe Ladies Tour. Zij kreeg haar zegje al in de gebruikelijke nationale en internationale media. Wij laten graag 1 van de jongste Belgische deelneemsters aan het woord, Valerie Demey (22) van Topsport Vlaanderen – Etixx – Guill D’or. QUOTE
Valerie Demey: “Voor de 3e maal stond ik aan de start van de BeNe Ladies Tour, een meerdaagse die eveneens aan zijn 3e editie toe was. Vrijdagnamiddag arriveerden wij samen met de ploeggenoten van Topsport Vlaanderen-Etixx-Guill d’or in het provinciaal sportcentrum De Boerekreek in Sint-Jan-in-Eremo, onze uitvalsbasis voor de komende dagen. We logeerden daar samen met een aantal andere UCI-ploegen zoals Lotto Soudal Ladies, Team Liv Plantur en Lares Waowdeals. Hoewel ik de voorkeur geef aan wedstrijden waarbij er geklommen moet worden, is deze 3-daagse toch wel een mooie organisatie, met veel sfeer in de aankomstplaatsen. Sowieso zijn de ploeg en ikzelf altijd gemotiveerd voor een internationale wedstrijd in eigen streek.
“De eerste rit in Philippine kan beschouwd worden als de sleutelrit, met een paar serieuze kasseistroken en de wind die vrij spel heeft in het open landschap. Ondanks het vlakke parcours, en dat geldt voor alle etappes in de BeNe Ladies Tour, mag dit zeker niet onderschat worden. Het is een serieuze nerveuze bedoening naar de kasseistroken toe, met veel draaien en keren. Een goede positie op belangrijke punten is zeer belangrijk, maar je moet er wel voor knokken.”
Sprint aantrekken
Valerie Demey: “Door mijn ervaring met het parcours wist ik perfect wanneer je vooraan moest zitten. In de eerste grote ronde scheurde het peloton volledig. Met een 40-tal rensters reden we weg van de anderen. De verschillen werden niet echt groot, maar toch slaagde er niemand in om nog terug te keren in de eerste groep. In de finale heb ik nog geprobeerd om samen met 5 andere meisjes weg te rijden. Meer dan 10 seconden voorsprong kregen we echter niet. Uiteindelijk werd er gesprint voor de overwinning. Gezien onze beste sprintster Kelly Druyts ook in de kopgroep aanwezig was, heb ik de sprint aangetrokken voor haar; ikzelf finishte nog rond de 30e plaats.”
“De volgende dag stonden er twee ritten op het programma. Een drukke en vermoeiende dag voor zowel de staf als de rensters. Rond de middag was er een relatief korte rit van circa 80 km en in de late namiddag stond een tijdrit van 10 kilometer op het programma. Het is een bijzonder hectische dag omdat alles volgens schema moet verlopen: aankomen in de wegrit, recupereren, op tijd eten voor de tijdrit, de juiste timing van de opwarming; alles staat zeer strak geprogrammeerd.”
“Zoals ik verwacht had is er in de rit niet zo heel veel gebeurd; zowel de kasseistroken als de wind waren veel minder aanwezig dan de dag voordien. Onze ploeg was goed aanwezig in de wedstrijd en had met Kelly Van Den Steen iemand mee in de belangrijkste ontsnapping. Toen zij gegrepen werd, heb ik zelf ook nog een poging ondernomen, maar ik werd onmiddellijk gecounterd door Jolien D’hoore. Na een chaotische sprint met 2 valpartijen in de laatste kilometers stond ik opnieuw Kelly Druyts bij in de sprint en finishte zelf in het peloton.”
Ambitie op tijdritfiets
Valerie Demey: “Voor de tijdrit had ik toch wel ambitie; het is een discipline waarin ik nog wat progressie moet boeken, maar ik train de laatste tijd steeds meer op de tijdritfiets. Ik had ene goed gevoel, wel jammer dat mijn oortje het na 4 kilometer liet afweten, waardoor ik geen info meer kon krijgen van de ploegleider. Bij het overschrijden van de aankomst had ik de 8e tijd, uiteindelijk werd ik 24e in de uitslag. Goed, maar niet supergoed, met een winst van 20 seconden zat een top 10-plaats er zeker in. Een aandachtspunt voor volgend jaar.”
“De slotrit vond plaats in Zelzate. Zeer mooi weer, veel volk, en 9 ronden van 12 kilometer, dus leuk voor het publiek. Een paar enkelingen probeerden weg te rijden, in de laatste ronde speelde ik met een ultieme uitval op 3 kilometer van de aankomst alles of niets. Helaas nam het team van Floortje Mackaij, Liv Plantur, de wedstrijd in handen en werd ik gegrepen bij de vod van de laatste kilometer. Opnieuw finishte ik in het peloton. In het eindklassement werd ik 21e, maar dat was niet mijn voornaamste prioriteit.”
Fotomateriaal: Eddy Gruyaert, social media.