WielerVerhaal
  • Disciplines
    • Weg
    • Baan
    • Veld
    • Mountainbike
    • Mannen
    • Vrouwen
  • Zelf fietsen!
    • GPX Fietsroutes
    • Cols en Hellingen
    • WielerVerhaal Fietsroutes
  • Tech zone
    • Materiaal
    • Reviews
    • Reviews vrouwen
  • Events
    • Talkshow Jelle Vanendert en Milan Paulus 2021
    • Talkshow Jasper Philipsen 2021
    • Fietsvakantie Ardennen 2021
    • Toertocht Heuvelland 2021
  • Podcasts
  • Weddenschappen
  • Extra
    • Nieuwsbrief
    • Boekenshop
    • Leestips
    • Fotospecials
    • Meet the TEAM
    • Contact
    • Cookies
WielerVerhaal
WielerVerhaal
  • Disciplines
    • Weg
    • Baan
    • Veld
    • Mountainbike
    • Mannen
    • Vrouwen
  • Zelf fietsen!
    • GPX Fietsroutes
    • Cols en Hellingen
    • WielerVerhaal Fietsroutes
  • Tech zone
    • Materiaal
    • Reviews
    • Reviews vrouwen
  • Events
    • Talkshow Jelle Vanendert en Milan Paulus 2021
    • Talkshow Jasper Philipsen 2021
    • Fietsvakantie Ardennen 2021
    • Toertocht Heuvelland 2021
  • Podcasts
  • Weddenschappen
  • Extra
    • Nieuwsbrief
    • Boekenshop
    • Leestips
    • Fotospecials
    • Meet the TEAM
    • Contact
    • Cookies
  • België
  • Beloften
  • Buitenland
  • Elite
  • Mannen
  • Nederland
  • Vrouwen
  • Wielrennen op de weg
  • Zelf fietsen!
  • Muur van Geraardsbergen
  • Oude Kwaremont
  • Paterberg
  • Ronde van Vlaanderen

Column: Liefste Muur van Geraardsbergen

  • Annelore Cleuren
  • december 2, 2015
  • 2 minute read

Liefste Muur van Geraardsbergen,

Hoe gaat het met je? Overleef je de stilte op de eerste zondag van april? De rust die er dan heerst, betekent dat je gevoelens verstopt zitten onder de hemelse kasseien. Je bent alleen. In al je glorie. Maar vooral in geluidloosheid. Op dat briesje na dat door de bomen blaast. Je huilt heel voorzichtig mee. Een beetje emotie tonen op een dag die vroeger een feest was.

MuurvGeraardsbergen-Roosenboom1Er is niemand die je dan komt vragen of je de massa mist. Of de stampende voeten die anders zo enthousiast je rug masseren. En dan is er nog dat bier. Dat in ’t Hemelrijck aan je Kapelmuur overvloedig vloeit. Monden in en de groeven van je kasseien bevochtigend. Het plezier dat je op dat moment moet voelen. De ervaring dat je leeft.

Ze denderen op die magische dag niet meer over je heen. Ze gaan niet meer figuurlijk dood op je steile flanken. Toegegeven. Ik mis je ook, vriend. Je historische plek op 16 kilometer van het einde is niet meer. Nu al een tijdje. En je weet misschien welke economische/praktische/organisatorische overwegingen je de das om gedaan hebben. Maar of je het begrijpt? Nee, dat niet. Jij, die een vaste waarde bent in de geschiedenis van onze koers.

Bent. Niet was.

Je blijft een held. Je blijft een helling die zijn gelijke niet kent. Je blijft wielergeschiedenis ademen en ooit komt de dag dat ze naar jou terugkeren. Misschien hunkert niet iedere renner in het peloton naar je. Omdat je zo onmeedogenloos zwaar bent. Maar tegelijkertijd zo mooi. Je bent een uithangbord van wielrennen in Vlaanderen. Je combineert een pijnlijke ervaring met een mythische drang om door de muur te gaan. Door de figuurlijke rij stenen. Ook al zijn er sommigen die tegen je op rijden en blijven steken. Het overkomt de beste. Ja, ook Fabian Cancellara.

MuurvGeraardsbergen-Roosenboom2Het feit dat je die kracht in je draagt, doet me je niet gewoon stiekem missen. Een Ronde zonder jouw aanwezigheid doet me nog steeds pijn. Hoe mooi ik de Koppenberg als opener van de finale ook vind. Hoe onwaarschijnlijk graag ik naar die uitloper op de Oude Kwaremont kijk. Ja, zelfs meermaals. En toch. Jouw afwezigheid houdt me bezig. Doet mijn hart bloeden. En mijn hoofd in volle finale even afwijken van de wedstrijdontplooiing op onze hoogdag.

Ik mis hoe je ze langzaam leeg zuigt. Eerst op de flanken van je vesten. Daarna op het strijdtoneel waar je de woestheid in het peloton los laat. Waar ze zwalpen om je te beheersen. Waar liters zweet in het oorverdovende lawaai verdampen. Dat de koers te controleerbaar was geworden, weerklinkt het nu. Ik zeg niet dat de Ronde – moderne versie – saai is. Nee. We krijgen koers. Maar voor mij vraagt een klassieker ook zijn mythe. En dat? Dat ben jij.

Liefste Muur. We zijn je nog niet vergeten. Zo makkelijk veegt een combinatie Oude Kwaremont – Paterberg je niet uit. Heb geen angst. Ik mag dan niet zo’n fan zijn van je mattetaarten, je kasseien lust ik maar wat graag. Met mijn ogen.

Tot snel, vriend!

Liefs,
Annelore

 

Fotomateriaal: Wouter Roosenboom / ProCycleShots


Lees meer artikels

Nederlander uit Leuven (26) reed dit voorjaar al 516 km in de aanval – en zaterdag is er nog de Amstel!
LEES MEER

 

Vervanger Wout van Aert valt op bij zijn 1e Monument: “Ik heb bewezen dat ik hier mijn plaats heb”
LEES MEER

 

Alexander Kristoff reed al 7 keer top 5 in de Ronde van Vlaanderen – zondag nummer 8?
LEES MEER

 

Share
Tweet
Share
Annelore Cleuren

Annelore Cleuren (°1990). Limburgse. 28 jaar. Net zo lang in het bezit van die blonde krullen. Verzot op de Italiaanse keuken en de romantische cultuur. Verliefd op la lingua Italiana en de vrije trap van Andrea Pirlo. Overtuigd dat april de beste maand van het jaar is. In het bezit van een hart dat overslaat als de ogen kasseien zien. Ondersteboven van Bahamontes. Hopend Eddy Merckx ooit te mogen ontmoeten. Dromend over een wereldreis in het zog van het peloton. Samengevat: gek van Italië, maar vooral van wielrennen. En al helemaal van een peloton op Italiaanse wegen.

Geef een antwoord Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.



Onze gratis nieuwsbrief
Boek van de week
WielerVerhaal logo bingoal

Input your search keywords and press Enter.