De Triptyque Ardennais stond vorige week op het programma van een hele resem mooie coureurs. Elias Van Breussegem van Veranda’s Willems zette een knalprestatie neer en mocht de leiderstrui na 4 dagen mee naar huis nemen.
Elias Van Breussegem: “Donderdag begon met een proloog van een kleine 5 km in en rond Saive (Blegny), met zeer veel bochten en dus voor de punchers met ook een goeie techniek. Persoonlijk was dat niet echt iets voor mij, maar de conditie was – en is nog steeds – goed. Ik ben uiteindelijk 13e geëindigd op 10 seconden van de winnaar. Niks verloren dus en op naar dag 2. Van bij de start in Kelmis werd er stevig gekoerst en er was geen enkele ontsnapping waar ik niet bij was. Zo zijn we uiteindelijk half koers weggereden met een 25-tal renners, waaronder 5 man van BMC. Het tempo zat er dus goed in. Bij het ingaan van de laatste ronde – met nog 18 en ene halve kilometer te gaan – voelde ik mij nog enorm sterk op een lastig stuk waar de meeste renners volledig kapot zaten. Ik had dus alle redenen om daar aan te vallen en dat heb ik ook gedaan. Op slag had ik een mooi gaatje bijeen gefietst en bouwde ik een maximale voorsprong op van 40 seconden. De 5 mannen van BMC kregen het niet toe en ik ben in aankomstplaats Büllingen gefinisht met nog een bonus van 14 seconden op mijn ploegmaat Dries De Bondt.”
“Op de laatste helling richting aankomst was ik te nerveus en begon te vroeg aan mijn aanval, waardoor ik volledig stilviel op 150 meter van de meet”
Elias Van Breussegem: “Op dag 3 stond er zowel voor als na de middag een rit op het programma. Al bij al vielen die nog mee. De ploeg had vertrouwen in mij en controleerde van start tot finish. Op de laatste beklimming van de 1e rit van de dag (Hellental-Monschau) liet ik het gaatje vallen op ploegmaat Brecht Dhaene, die de sprint met een paar man wint. 3 seconden later kwam het peloton aan, en daarin werd ikzelf nog 9e. Zelfde koersscenario na de noen. Op de laatste helling richting aankomst was ik te nerveus en begon te vroeg aan mijn aanval, waardoor ik volledig stilviel op 150 meter van de meet. Toch nog 11e geëindigd en nog steeds geel. In de laatste etappe Soumagne-Soumagne was het niet eenvoudig met veel regen, wind en hellingen. Dat maakte het bijzonder lastig. Er waren veel aanvallen, maar de ploeg controleerde weer perfect. Ik had zelf een lekke band net voor de Côte de la Vecquée, maar ik ben toch makkelijk teruggekomen. In de finale hield ik mij wat afzijdig en heb ik kunnen overleven op de enorm steile klim in het plaatselijke parcours. Op die manier heb ik de sprint nog aangetrokken voor Brecht Dhaene, die 2e werd. Ik werd zelf 9e opnieuw en pakte zo het eindklassement!
Fotomateriaal: social media.