Het einde van het jaar is weer in zicht en dat betekent maar 1 ding: hoogdagen voor de veldritfans! Terwijl wij genieten van drank, kroketjes en kalkoenen, eten de crossers droge pasta en liggen ze om tien uur in bed. Want voor hen breken de drukste dagen aan en volgen de crossen elkaar aan een razend tempo op. Heusden-Zolder, Loenhout, Bredene, Baal en afsluitend het Belgisch Kampioen op 8 januari in Oostende. Maar beginnen doen we vrijdag, met de avondcross in Diegem.
Diegem is vooral bekend als de cross die ‘s avonds wordt verreden bij kunstlicht, wat zorgt voor een uniek spektakel. Maar de cross kent een veel langere geschiedenis. In 1975 werd de 1e editie gereden. Toen nog gewoon bij daglicht. En ook toen was Diegem al speciaal in het crossmilieu: een veldrit in het park, in het centrum van de gemeente. Geen wonder dat de groten graag naar de parkcross afzakten. De erelijst is indrukwekkend en wie er één keer gewonnen heeft, deed dit graag nog een paar keer over.
De 1e editie wordt gewonnen door levende legende Albert ‘Berten’ Van Damme. De Leeuw van Laarne werd 6 keer Belgisch kampioen, 1 keer wereldkampioen en de grote uitdager van Erik De Vlaeminck. Van Damme moet vaak het onderspit delven, maar wint wel mooi de 1e cross in Diegem. Ook het jaar nadien komt hij als 1e over de meet.
Wie is Mister Diegem?
Een paar jaar later zal Roland Liboton zich opwerpen tot ‘Mister Diegem’. In 1980 wint hij een 1e keer, een jaar later wordt hij 3e. Maar vanaf dan zal hij aan een indrukwekkende reeks beginnen. Liboton moet wel graag naar Diegem afzakken: hij wint 7 keer na elkaar in Vlaams-Brabant. Of Liboton de beste crosser ooit is, is een discussie die niet te beslechten valt. Maar 8 zeges in Diegem doet hem alvast niemand na.
Ook Adrie van der Poel, Danny De Bie en Daniele Pontoni prijken op de erelijst. En in 1998 behaalt een snotneus zijn 1e overwinning in Diegem. De jonge Nys is technisch misschien wel de beste in het veld. Samen met de nog jongere Wellens springt hij telkens over de balken en neemt zo afstand van zijn oudere, lopende concurrenten, zoals Van der Poel en Vervecken. Op een modderig parcours wint Nys met ruime voorsprong voor Wellens en Van der Poel. Het is de 1e van 5 voor Nys.
In het donker
In 2007 pakt de organisatie uit met een nieuwigheidje. Om de cross aantrekkelijker te maken zal hij vanaf dan verreden worden bij kunstlicht. Voor renners en supporters is het even wennen, maar de winnaars blijven dezelfde. Sven Nys wint de 1e editie in het donker. Dag of nacht, Nys is duidelijk de beste en behaalt in Diegem zijn 17e seizoenszege. Leuk weetje: bij de junioren wint een toen nog onbekende Slovaak: Peter Sagan.
Maar de avondcross in Diegem: dat wordt toch zo’n beetje de speeltuin van Niels Albert. Hoewel hij vooraf zegt niet echt fan te zijn van het kunstlicht is daar in de koers niet veel van te merken. Bijna de hele cross houdt hij Stybar op een kleine afstand. Albert op zijn best: gaan en blijven gaan. En dat Albert niet graag in het donker rijdt, daar geloven we ook niks van. Van 2009 tot 2012 wint Albert 4 jaar naeen in Diegem. Jammer genoeg zal het bij die 4 blijven.
Nys: Fiets in de lucht
2013 wordt de laatste keer dat Sven Nys wint in Diegem. Maar hij doet dat wel in stijl. Hij rijdt bijna de hele cross op kop en zal uiteindelijk spreken over zijn beste dag van het seizoen. Meeusen bijt zich tot op 2 ronden van het einde vast in zijn wiel, maar heeft alle moeite van de wereld om hem bij te benen. En ook Albert blijft ronden lang op kleine afstand hangen. Maar tegen Nys is niemand opgewassen. Op de streep neemt hij de tijd om zijn fiets in de lucht te steken en met een kus neemt hij afscheid van trouwe sponsor Colnago.
De laatste 2 edities werden telkens gewonnen door Mathieu van der Poel. Daarmee komt hij op gelijke hoogte van zijn vader Adrie. Benieuwd of de jonge Nederlander vrijdagavond zijn reeks kan verderzetten.
Fotomateriaal: Davy De Blieck.
