De schuine kant… van Cant! Het was de vermaledijde en mediagenieke schuine kant die Sanne Cant de wereldtitel opleverde. Technisch gleed geen enkele renster zo beheerst naar beneden als de Lilse. Ronde na ronde trok ze daar een nagenoeg rechte lijn, het rechterbeen losgekoppeld om de perfecte balans te houden. Vos weifelde bij de laatste afdaling een fractie, moest eenmaal beneden een halve seconde corrigeren om de juiste lijn te vinden.
Van dat gaatje maakte Cant gebruik om meteen de koppositie over te nemen en niet meer af te geven. Ze sprintte de frustraties van een reeks gemiste regenboogtruien tot op de meet van zich af. “Ik zag geen oranje meer komen”, vertelde ze verbaasd in de Sporza-studio, tekenend voor de schrik en faalangst waarmee ze haar spurt begon. Haar oerkreet, haar verbijstering, haar tranen, haar zegegebaar, haar schokkende lichaam… Haar hele non-verbale communicatie op en na de streep symboliseerde hoe gebeten en gebrand ze was op deze titel. Ze had er aan gedacht, maar ze had het duidelijk niet verwacht. Wàt… een… emoties!
Pittig
Ze voerden een pittig duel op, de 2 kemphanen uit de Lage Landen. Vos versmachtte, Cant weerstond. Vos trok door, Cant volgde het spoor. Tot Cant zichzelf in de kant reed en Vos vertrokken leek met een bonus van 10″. Een gebroken schoen leek te beslissen over het WK. Een ronde verder was Vos de klos. Een te kort bochtje veroorzaakte kettingproblemen en Cant dichtte het gat. 1-1 op de pechmeter. Wie bleek de leepste of – beter gezegd – de handigste? De schuine kant schoof de regenboogkleuren over het kloeke lijf van Cant.
Kan het nog eerlijker?
Heeft ze hem verdiend? Het zal wel zijn! Heeft ze hem gestolen, door de pech van Vos? Neen, pech reed voor beiden mee. Je krijgt een klein beetje een Van Avermaet-gevoel bij de prestaties van Sanne Cant. Jaren werken, telkens het ultieme streefdoel missen en blijven trainen tot het lukt. Of de tegenstander dan tegenslag heeft maakt niet uit. Op het einde van een carrière zal iedereen zijn deel van de pechkoek wel verteerd hebben. Maar na jaren van proberen en opgehoopte frustratie smaakt de succeskoek zo uitmuntend lekker dat emoties automatisch de bovenhand nemen. Niemand misgunt het haar, en dat zegt alles.
De mooiste crosstrui zit om de lendenen van de meest regelmatige renster. Kan een uitslag nog eerlijker zijn?
Fotomateriaal: WielerVerhaal.