Zaterdag start het 2e deel van het seizoen met de grote rondes. Vanuit Sardinië zal het peloton zich over de zware wegen van de Giro d ‘Italia slingeren, strijdend voor de roze trui. Hoewel… Zou de organisatie dit jaar een oranje trui in de kast hebben liggen voor de prijsuitreiking in Milaan? ‘Het zou zomaar eens kunnen’, zouden Wuyts en De Cauwer zeggen. Nederland vaardigt een ijzersterke vloot Vliegende Hollanders af, die elk met stevige pedaaltred een colletje kunnen bedwingen en ook een potige tijdrit aankunnen. Het trio Tom Dumoulin, Bauke Mollema en Steven Kruijswijk kan gensters slaan.
In het klassieke voorjaar is het al enkele jaren zoeken naar sterke noorderburen. Terpstra liet zich een aantal keren opmerken, in de schoot van de sterke prestaties van zijn ploeg Quick-Step Floors. Schijnbaar uit het niets stak ook Sebastian Langeveld zijn neus aan het venster in Parijs-Roubaix. En Dylan Van Baarle reed een sterke Ronde van Vlaanderen. Dat is het zo een beetje… Een behoorlijk dunne spoeling boven de Moerdijk. Lars Boom mag stilaan afgeschreven worden als Nederlands hoop in bange klassieke dagen.
Daartegenover staat een ongekende wielerweelde in de grote rondes. In het voetbal hadden ze ooit Gullit, Van Basten en Rijkaard. In het wielrennen heten ze Dumoulin, Mollema en Kruijswijk. Zij zullen de komende weken ontdekken of hun motor bestand is tegen Quintanese aanvallen in het hooggebergte. Niet vergeten dat Nederland ook nog beschikt over Wout Poels en Robert Gesink, die – al dan niet noodgedwongen – verderop dit jaar hun klimkuiten testen.
Haar op de tanden?
De vraag werd al gesteld. Kunnen de verzamelde Nederlanders het opnemen tegen Nairo Quintana? Laat ons eerlijk zijn: als de Colombiaan in topconditie is, dan maakt het Hollandse triplet geen kans. In het hooggebergte is hij in principe outstanding. Waarschijnlijk zal Kruijswijk het laatste oranjehemd zijn dat de dartele pootjes van Quintana om de bocht ziet verdwijnen. Hij rijdt rond met de grinta van ‘net niet’. Vorig jaar reikte hij de hand uit naar eindwinst, maar een klapper tegen een sneeuwwand maakte een eind aan het sprookje. Was het stress? Of was het vermoeidheid? Hij kan dit jaar zijn gelijk halen.
Van Mollema weten we dat hij langt volgt… en verder blijft volgen… en uiteindelijk dan toch afhaakt bij een laatste moordende aanslag. Hij is geen aanvaller maar een concurrent die doseert en door zijn regelmaat bovenaan in de rangschikking opduikt. Spectaculair is het allerminst, maar wel efficiënt natuurlijk. Met Mollema ben je nooit klaar, maar heeft hij voldoende haar op de tanden om de overwinning af te dwingen?
Voordeel Dumoulin
Dumoulin is een apart geval. Bergop pakt hij al eens uit met een verschroeiende versnelling, waarna hij even verschroeiend… de rol kan lossen. Kan hij 3 weken lang op niveau blijven, wetende dat hij de 3e week helemaal kapot zal gaan? Hij heeft wel een enorm voordeel. Deze Giro zal niet alleen in de bergen worden beslist. Er zijn 2 tijdritten voorzien, waarvan 1’tje op de slotdag in Milaan. Quintana zal moeten zorgen dat hij voldoende afstand neemt op de cols, want Dumoulin zal hem fijnmalen in de 67 kilometer tegen de klok.
In het zog van de Hollandse vloot zitten er trouwens nog enkele kandidaten hun conditie aan te scherpen. Het Sky-duo Thomas en Landa is er helemaal klaar voor om het Colombiaanse fort aan te vallen. Ook ene Vincenzo Nibali stoomt zich klaar voor een nieuwe triomftocht. En wat als Tejay Van Garderen en Thibault Pinot hun beste Tour-benen terugvinden?
Een oranje trui in Milaan? Het kan, maar het zal bloed, zweet, tranen, kracht en bijzonder veel doorzetting kosten. Als het lukt, dan hebben ze dat ‘mooi gepiept’.
