Beste Tom Dumoulin,
Serieus? Fuck off, journalisten? Voor alle duidelijkheid: ik heb voor jou gesupporterd in de Giro. Je hebt dat weergaloos gedaan! Maar hopelijk begrijp je ook dat journalisten noodzakelijk kwaad vormen. Wij zorgen ervoor dat fans jou kunnen volgen. Wij zorgen ervoor dat sponsors jou betalen. Kon je echt niet een uurtje op de tanden bijten en even zeggen dat je blij was met de roze versiering en de taart?
Ik heb voor een krant naar half Kanne gebeld om te vragen of ze de Giro volgden. Ze hebben jou daar graag, Tom. Ze zijn fier op hun inwoner. Ze zeiden ook dat je niet zo houdt van grote feesten en veel aandacht, maar dat is deel van jouw job. Zoals het deel van onze job is om jou vervelende vragen te stellen, de meesten onder ons doen dat ook niet graag. Ik begrijp dat je liever gewoon met een paar kameraden in de Dolomieten zou gaan fietsen, zonder pers, zonder podiumverplichtingen, met sanitaire stops. Maar daar zou je geen geld mee verdienen, dat doe je met de Giro wel. Je bent nu ook een product, beste Tom.
Wij weten ook wel dat je je rust wilt. Dat je terug naar het normale leven met vrouw en hond wil. Ik heb liever ook geen vragen over mijn werkdag als ik ‘s avonds aan tafel zit. Maar als je een uurtje had gelachen naar de fotografen, zouden die ook zijn weggegaan. Zij hebben ook vrouw en kind. Zij willen ook het normale leven. En geniet even van de aandacht, man, je bent geen seriemoordenaar die terug is thuis gekomen, maar een Girowinnaar die gevierd wordt.
Ik herinner me dat Greg Van Avermaet de dag na een grote zege, ik denk dat het Roubaix was, de regionale tv op bezoek had. Hij gaf gewoon een interview. Ik sprak Tom Boonen 3 dagen na zijn wielerpensioen. Hij wou gewoon even geen pers – wat ik echt begreep – maar bleef toch beleefd. Van der Poel ging een potje wenen in de studio van Karl Vannieuwkerke na het WK veldrijden. Hij had ook wel wat anders in gedachten. Er zijn ook minder vriendelijke exemplaren, maar hopelijk word jij er zo geen, Tom.
Van harte gefeliciteerd met de Giro, man. De lage landen hebben een voorbeeld als jou nodig op de fiets. Iemand die ons laat dromen van eindzeges in grote ronden. Wees ook een voorbeeld naast de fiets. Ik wil geen wielerjournalist zijn in een wereld vol scheldende tweets. Wij doen ook maar onze job.
Volgens mij had je beter een tweet gestuurd in het genre van “Beste journalisten, ik maak een halfuurtje tijd voor jullie en dan wil ik genieten van de rust.” Niemand die dat niet zou begrijpen. Laat me alvast 1 belofte maken, Tom. We gaan niet bij elke overwinning in jouw tuin kamperen. Maar als er eind juli 2018 een geel feestje in de straat is, hoop ik dat ik wel nog welkom ben. Laat je even weten wat jouw favoriete biertje is? Ik neem dan wel een kratje mee…
Ondertekend, Birger
Fotomateriaal: LaPresse – D’Alberto / Ferrari / Paolone / Spada.