Na een aardig 2016 met onder meer een mooie performance in zijn 1e grote ronde, met name de Vuelta, leek Louis Vervaeke wederom een stap te hebben gezet in zijn ontwikkeling als klimmer en ronderenner. Helaas liep het in het Baskenland helemaal fout. “De grootste ontgoocheling uit mijn carrière”, noemt de 23-jarige Ronsenaar het zelfs. Maar er is maar 1 weg terug, die naar boven. “In de Vuelta zal ik weer op mijn best zijn”, belooft Vervaeke.
Louis Vervaeke was gebeten om er een mooi voorjaar van te maken, met eerst wat korte rittenkoersen genre Abu Dhabi Tour, Ronde van Catalonië en Ronde van het Baskenland. Om vervolgens de stijgende vormcurve door te trekken naar de Ardennenklassiekers. Maar zo ver heeft het niet mogen komen. “Ik had heel hard getraind om op topniveau aan dat luik te kunnen beginnen”, zucht hij. “Het is op zo’n moment heel pijnlijk om dan in laatste instantie forfait te moeten geven. Thuis in de zetel moeten liggen tijdens die mooie koersen was zonder meer de zwaarste periode uit mijn leven. Ik heb toen vaak met jeugdvrienden afgesproken om samen wat dingen te doen buiten de koers. Mijn hart deed te veel pijn om het allemaal op tv te zien.”
Maar wat je niet doodt, maakt je natuurlijk wel sterker. Ook uit deze moeilijke fase heeft Vervaeke wat opgestoken, net als toen hij in 2015 een moeilijk debuut beleefde in de Giro. “Ik moet nog beter naar mijn lichaam leren luisteren. Het is niet omdat je veel traint dat je sowieso beter wordt, integendeel zelfs. Soms is het verstandig om net wat minder kilometers te doen en beter de balans te houden.”
Vuelta (bis)
In de Ronde van Noorwegen nam Vervaeke de draad weer op. “De laatste dag was voor mij persoonlijk de beste”, zegt hij na de sprintkoers in de Hammer Series. “Het ging elke dag een beetje beter en dat toont toch aan dat het weer de goede kant opgaat. Ik kijk daarom enorm uit naar de Ronde van Zwitserland volgende week. Doelen ga ik daar vooraf nog niet voor uitspreken. Het is de bedoeling weer wat beter te worden en ook om mij te amuseren in het gebergte. Ik ben benieuwd hoe ver ik daar ga geraken.”
“Ik denk dat ik nu op pakweg 80% van mijn beste niveau zit”, peinst Vervaeke. “In principe is dat niet zo erg, want mijn volgende grote doel is de Vuelta, en dat is pas binnen een maand of 3. Na Zwitserland doe ik de nationale kampioenschappen, een hoogtestage in Livigno en dan pik ik waarschijnlijk de Ronde van Polen mee. Als alles volgens schema verloopt, zou ik in de 1e week van de Vuelta niet te veel tijd mogen verliezen door ontsnappingen. In de laatste week zie ik wel wat er mogelijk is om zelf in een vroege vlucht mee te gaan. Het belangrijkste is dat ik gewoon mijn eigen tempo kan rijden.”