Wie in de Lage Landen het levenslicht zag, heeft statistisch gezien maar weinig kans om het ooit tot klimmer te schoppen. Moed en zelfopoffering is nodig om veelvuldig en langdurig in de bergen te gaan trainen. Bovendien is het dan al vaak te laat om nog maximale progressie te boeken. Het jonge Nederlandse talent Freek van Rossem uit Megen, Noord-Brabant, trok op zijn 16e op eigen houtje naar Spanje om er de klimmersstiel te leren en mag zich in 2018 als 1e jaars belofte verder bijschaven onder de vleugels van Manolo Saiz.
Waarom klimmer, Freek?
Freek van Rossem: “Al op jonge leeftijd heb ik ontdekt dat ik makkelijk bergop fiets en dat heeft niet alleen te maken met mijn geringe lichaamsgewicht. Er zijn meer renners van dezelfde leeftijd en met mijn gewicht die daar meer moeite mee hebben. Ik ontdekte het voor het eerst tijdens Limburgs Mooiste, een bekende toertocht. Ik reed de 125 km versie op mijn 12e. Na afloop was ik nog behoorlijk fris en omhoog ging het tot aan de laatste beklimming steeds heel goed. Later is geconstateerd dat ik grote longen heb, een enorme longcapaciteit en relatief lange benen. Dat zijn belangrijke factoren om klimmer te zijn. Veel wielermensen zeggen dat je pas rond je 20e weet wat je specialiteit is omdat het lichaam zich op jonge leeftijd alle kanten kan verder ontwikkelingen.
Ik ben het daar niet mee eens. Mijn ouders zijn tenger van bouw en mijn moeder heeft ook relatief lange benen. Als je wilt weten hoe een renner zich zal ontwikkelen, moet je simpelweg naar de ouders kijken.”
Waarom Spanje?
Freek van Rossem: “Het voordeel van Spanje is dat de trainingsomstandigheden ideaal zijn. Je kunt nagenoeg altijd je programma uitvoeren zonder dat koude regen spelbreker is. Verder is Nederland zo ongeveer het enige land ter wereld dat vlak is. Internationale wedstrijden kennen bijna allemaal op zijn minst een glooiend parcours. En het echte klimwerk vind je in Spanje. Ik kan daar optimaal werken aan mijn technische ontwikkeling van klimmen en dalen.
Tijdens het seizoen reed ik afgelopen jaar voornamelijk in het noorden van Spanje. En in de winter verbleef ik in het zuiden, omdat het dan in het noorden het weer niet veel beter is dan in Nederland.”
Hoe pakte je die hele reis en jouw verblijf ginder praktisch aan?
Freek van Rossem: “Ik heb eerst in 2016 in september als 1e jaars via Gert-Jan Theunisse een maand stage gelopen bij Bathco, mijn latere ploeg. Mijn vader bracht me met de auto en ik verbleef een maand lang thuis bij de eigenaar van de club. Ik maakte daar in een maand tijd een grote ontwikkeling door. Reden voor Bathco om mij in te lijven als 2e jaars junior voor 2017. Mijn ouders hebben dit jaar een appartement gehuurd in Los Corrales de Buelna, de thuisbasis van de ploeg. In het begin was het zeker wennen om op mezelf te wonen en alle huishoudelijke taken te moeten verrichten. In juni werd ik 18 en vanaf toen had ik een auto en was ik qua vervoer van niemand meer afhankelijk. Een externe sponsor heb ik trouwens niet. Mijn ouders draaien voor de kosten op. Die zijn blij dat ik nu als belofte bij een commerciële ploeg zit, zodat zij financieel wat meer lucht krijgen.”
“Na het wegseizoen heb ik een periode van relatieve rust, waarin ik terugkeer naar Nederland om mijn familie en vrienden weer te kunnen zien. Vanaf november zak ik dan weer opnieuw af naar Zuid-Spanje om me langzaam aan voor te bereiden op het nieuwe wegseizoen. Ik ga niet naar school nu.
Voltijdse studie in combinatie met topsport is voor mij geen optie. Ik heb mijn atheneum-diploma gehaald op 16-jarige leeftijd omdat ik ooit een klas heb overgeslagen en voorlopig ga ik dus geen universitaire studie doen. Natuurlijk doe ik wel wat naast het wielrennen. Ik studeer Spaanse literatuur via thuisstudie en ik speel gitaar. Afleiding genoeg.”
Hoe verliep en verloopt alles op sportief gebied?
Freek van Rossem: “Ik reed begin 2017 goede uitslagen. Midden in ‘t seizoen was het even wat minder door ziekte, maar later ging het weer prima. Met name in de Ronde van het Baskenland reed ik sterk, ondanks een verre van ideale voorbereiding door omstandigheden die ik niet in de hand had. Daar ben ik gescout door Manolo Saiz. Ooit ploegbaas van ONCE, nu bij Aldro Cycling Team. Dat is een ambitieuze opleidingsploeg voor renners tot 23 jaar die over 3 jaar wil toetreden tot het WorldTour-circuit.”
“Ik ben blij dat iemand met een achtergrond als Manolo Saiz mij de kans heeft gegeven om mezelf door te kunnen ontwikkelen bij zijn ploeg. Ik ben er van overtuigd de komende maanden veel ervaring op te doen en de kneepjes van het vak te leren bij Aldro Cycling Team, dat begeleiders en ex-profrenners in dienst heeft als Herminio Zabala en David Etxebarria. Volgend jaar zullen we al vroeg in februari het seizoen aftrappen met een 5 dagen durende meerdaagse in Zuid-Frankrijk, vlak boven de Pyreneeën. Op het programma staan vooral wedstrijden rond het Mediterraans gebied, voornamelijk de landen Spanje, Portugal, Frankrijk en Italië zullen aan bod komen.”