Je ziet ze regelmatig in het veld, op de weg en ook de piste is haar bijlange niet vreemd. Maar soms is Laura de Rooy (38) tegen de verwachtingen in niet present en dat heeft zo zijn redenen. Door een zwaar ongeval is de renster van Pie Optiek Theorie-Blokken uit Glabbeek mindervalide verklaard en kan ze niet meer gaan werken. Maar koersen, dat blijft ze ondanks alle ellende wél doen.
Op haar 21e kreeg Laura de Rooy een zware klap te verwerken, zowel fysiek als mentaal. “Ik was jockey op leercontract en werd van mijn paard geslingerd”, vertelt ze. “Daarbij brak ik mijn rug, gedaan carrière. Ik moest natuurlijk geopereerd worden en 2 maanden later volgde al de 2e operatie. Vorig jaar kwam ik echter ten val met de fiets en dat zorgde voor nog meer miserie. Ik had veel pijn en mijn osteopaat adviseerde me om een scan te laten nemen, gezien er ijzer in mijn rug was geplaatst bij die 2e operatie, zovele jaren geleden. Bleek dat de ijzeren bouten in mijn lichaam waren afgebroken, waardoor ik binnen de week moest worden geopereerd. Dat was natuurlijk een ferme klap in mijn gezicht.”
“Het afgebroken ijzer plakte zowaar tegen mijn maag en nog wel op fragiele plaatsen. Ze konden het ijzer ook niet opnieuw plaatsen, want mijn rug is onderaan afgebrokkeld. Zoals bij iemand van 60 jaar die zijn hele leven zware arbeid heeft verricht. Mijn neuroloog dacht dat ik nooit meer zou kunnen sporten. Daar werd ik toch even stil van. Na 3 maanden platte rust begon ik onder begeleiding echter opnieuw stabiliteitsoefeningen te doen en op de hometrainer te rijden. Ondertussen was ik in contact gekomen met Wim Verbeek van het Pie Optiek-team en ik mocht voor hen beginnen fietsen, wat me enorm motiveerde. Mijn neuroloog stond perplex. Ik zal nooit een topper worden, maar dit is al een mooie stap vooruit. Al vraagt het wel veel tijd en energie om mijn rug soepel te houden via massage, acupunctuur en osteopathie.”
Migraine
MigraineNiet alleen sukkelt Laura de Rooy al jarenlang met de rug, ook heeft ze elke maand last van kloppende migraine en dat maakt haar het fietsen best wel moeilijk. “Zo lang ik mij al kan herinneren, heb ik last van migraine”, zegt ze. “Het zit in de genen en is bij mij hormonaal. Ook in mijn puberteit heb ik er behoorlijk veel last van gehad. Vanaf mijn 24e werd het minder intensief, wellicht omdat mijn vrouwelijke lichaam dan optimaal presteerde. Na mijn 35e kwam het weer terug in grotere volumes en werd het ook weer veel zwaarder. Om te trainen is dat bijna niet te doen. De menstruatieperiode gooit steeds roet in het eten, dan komt het altijd terug. Gelukkig heb ik er buiten die periode geen last van.”
“Ik weet dus wanneer het komt en wanneer niet, maar dat is dan ook het enige voordeel. Ik kan doorgaans 3 weken goed trainen en kan dan een week minder inspanning verdragen. Die week krijg ik zware benen en voel ik me erg vermoeid, al kan ik daar in principe nog wel mee leven. Wanneer de migraine effectief begint, lig ik gewoon 2 tot 3 dagen volledig plat, en dat is natuurlijk zwaar. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn gezin. Vaak moet ik 12 uur lang constant overgeven en ben ik zo slap als een vod. Die migraine hangt als een donkere wolk boven mijn leven, en boven dat van ons gezin.”
Geen remedie
“Ik heb al vanalles geprobeerd, maar niks lijkt te helpen”, zucht De Rooy. “Acupunctuur slaat soms wel aan, gelukkig. Magnesium en ijzer zorgen ook wel voor een remmend effect, maar dan moet je dat elke dag nemen. Ik zou natuurlijk naar de zware middelen kunnen grijpen, maar dat heeft dan weer een nefaste werking voor hart en bloeddruk. Gezien ik nog een kinderwens heb, kan ik noch zware middelen noch anticonceptiva nemen. Ik overweeg nu wel botox, want dat zou wél helpen. Maar dat heeft ook zijn kostprijs en wordt niet terugbetaald. Al geldt dat laatste trouwens ook voor acupunctuur en osteopathie. Ik hoor van lotgenoten dat het na de overgang zou beteren, maar daar ben ik op mijn 38e natuurlijk nog ver af. Tot die tijd blijf ik hopen op een oplossing.”
“Het is lastig”, beklemtoont ze nog eens. “Mijn opbouwperiode duurt de helft langer dan bij iemand zonder migraine. Ik rijd nog steeds op de piste, in het veld en op de mountainbike, maar ik moet helaas wel vaak forfait geven wegens migraine en kan daardoor moeilijk klassementen verdedigen. Maar ik geef niet op, want fietsen is mijn allergrootste passie. En zonder passie kan je niet leven, toch? Gelukkig is er mijn coach Marc Lambrechts, die me door alle moeilijke momenten sleurt.”
Om haar verhaal nog wat straffer te maken, gaat Laura de Rooy volgend jaar zelfs als vrijwilliger werken. Daar doen wij onze hoed voor af!
Fotomateriaal: Laura de Rooy.
