Ten huize Wellens stonden de zenuwen hoog gespannen deze zaterdagmiddag, en dan vooral bij vader Leo. Wellens senior was zelf ook profcoureur van 1981 tot 1988 en begon een jaar later zijn wielercenter in thuishaven Sint-Truiden. Nu is hij vurig supporter van zijn zoon Tim (Lotto-Soudal).
Tim Wellens had er tot en met vrijdag een uitstekende Parijs-Nice opzitten, ondanks de gemiste kans op een dagzege eerder deze week. Hoewel Tim zelf liever wat rust aan zijn hoofd heeft tijdens zo’n etappekoers, leeft vader Leo wel intens mee. “De laatste keer dat ik hem gehoord heb, was zondag, toen hij belde voor grootouderdag. Mijn moeder woont bij ons in, vandaar. Zelf laten we hem zoveel mogelijk met rust tijdens de koers, het is al hectisch genoeg zo. Maar dat betekent niet dat we nooit overleggen. Het is zelfs op mijn advies geweest dat hij de Strade Bianche heeft laten vallen om voor het eindklassement in Parijs-Nice te gaan. Aanvankelijk zou hij enkel op etappewinst mikken, maar in mijn ogen zat er meer in. Er was maar 1 aankomst bergop en die zou hij aankunnen, zeker mits wat slecht weer.” Dat is nu inderdaad wel duidelijk.
Opspelende maag
Normaal is vader Leo Wellens niet van het zenuwachtige type als zijn zoon moet koersen, maar dat was vandaag wel eventjes anders. “Het was een belangrijke etappe en hij stond goed in het klassement. Goed dat je niet gekomen bent, want ik wist dat ik nerveus ging zijn. Uitwendig blijf ik wel dezelfde, maar mijn maag begint dan op te spelen…. En dan ben ik liever alleen. Ondertussen moest ik in de winkel af en toe een klant helpen, maar het is relatief kalm gebleven. Dat is minder goed voor de zaak, maar ik heb het toch liever zo. We hebben trouwens nog een fiets verkocht, het is mijn vrouw die dat netjes heeft afgehandeld”, lacht de heer des huizes.
Toen hij ‘s middags de live-uitzending van Sporza had opgezet, kreeg Leo Wellens al meteen het koud zweet. “Ze zeiden dat het peloton uit elkaar gevallen was en dat erachter een groep-Wellens reed. Dan ging mijn hard al tekeer, zeker omdat het bevestigd werd op de officiële website van Parijs-Nice. Het verschil liep op tot een minuut, maar ze kwamen weer samen, al een geluk.”
Podium
Er is nog een reden waarom de schrik er inzat bij Leo. “Tim had gisteren in de media laten vallen dat hij een heel goeie dag had gehad. Toen ik zelf coureur was, had ik na een heel goeie dag gewoonlijk een slechte. Daarom was ik al deze ochtend bij het opstaan ongerust, ja. Ik dacht: het zal toch geen waar zijn!? Al goed dat mijn ongelijk werd bewezen. Ik had ook wel verwacht dat Tim lang mee zou doen op de steile slotklim, maar hij had wel in het wiel van Teuns moeten zitten toen die op 2 km van de streep demarreerde. Als hij samen met Dylan over de meet had kunnen rijden, stond hij nu in de top 3.”
Tim Wellens resideert nu wel in Monaco, maar blijft een streekgenoot van Teuns. “Ze hebben vroeger bij de juniores nog samen gekoerst bij het via-team. Ze kwamen hier eens hand in hand over de streep in de koers in Brustem, de 1e wedstrijd van het nieuwe seizoen. Hun ploeg was ijzersterk en zij maakten het onderling uit wie zou winnen. Ze waren 1 en 2”, haalt Wellens senior een anekdote boven. (Wellens stak als 1e zijn wiel over de meet en achteraf verklaarde Teuns dat Tim de sterkste was, red)
Morgen/zondag staat er een explosieve slotetappe op het programma in Parijs-Nice. “Tim kan tevreden zijn als hij zijn top 5-plaats bevestigt. Maar ik denk wel dat hij het podium ambieert. In principe zou dat zeker haalbaar moeten zijn. Het zal er wat van afhangen hoe er gekoerst zal worden, maar alles is nog mogelijk. Kijk maar naar de slotetappe van 2 jaar geleden, toen Tim won en Porte en Contador tot op de meet streden voor eindwinst.” (die eindwinst was uiteindelijk nipt voor Geraint Thomas, red)
De puntentrui heeft ie alvast!
Fotomateriaal: ASO/ Alex Broadway.