Het was 11 juli 2016. De Tour was 9 etappes ver en vandaag was het peloton in Andorra aan zijn 1e rustdag toe. Ik zat thuis achter mijn desk, dik een jaar geleden de magazinemarkt deels geruild voor het project WielerVerhaal. Dat liep goed en steeds beter. In het voorjaar was me jouw overwinning in Brussel-Zepperen opgevallen. En nu was je klaar om een half jaar ervaring op te doen als stagiair bij Lotto Soudal.
Daar was je klaar voor, en dat verdiende je ook. Je reed nog voor het oude Veranda’s Willems, maar een nog grotere carrière lachte je toe. Nog een reden om jou te contacteren is dat je met Dana Lodewykx een koersende vriendin had die zonet had besloten om toch maar alles op haar werk in de zorgsector te zetten. Het wielrennen nog puur te zien als hobby, maar vooral: jou te ondersteunen naar de top.
Eerlijk en spontaan
Die ambitie was er wel bij Dana. Dat zei ze en dat voelde ik toen we elkaar bij jou thuis ontmoetten voor een interview. Bij jou thuis, dat is in Hallaar. Nog altijd. Ik vroeg of we met ons 3 konden afspreken en je reageerde direct op mijn Facebook-bericht. Want, spontaan en goedlachs, dat ben je ook altijd geweest. Je moest even overleggen met Dana, want die zou 2 weken naar Spanje trekken. Op stage geloof ik, dat kan ik me niet zo precies meer herinneren. Anyway, je vroeg of het nog deze week kon, of ik die vrijdag bij je thuis kon zijn rond de klok van 1.
Tuurlijk, Hallaar is maar een steenworp van mijn thuis en was het veel steenworpen verder geweest, dan had ik er ook gestaan. Dat kleine half uurtje bij jou thuis, moet 1 van je langere interviews geweest zijn, denk ik. Toch zeker voor Dana. Maar het was spontaan, eerlijk en vrijuit. Je vertelde dat je als belofte al geregeld 6 uur aan een stuk ging trainen. Je droomde al van een profcontract. Terecht. Dromen mag. Maar je had het ook in je. Dat bewees je de voorbije tijd onder Nick Nuyens. Bij ons vertrek maakte ik nog deze heerlijke foto van jullie, tegen de gevel van je huis, onder een stralende zon.
We zouden elkaar nog wel zien de maanden erna. Af en toe een goeiedag of een snelle blik. Niet meer diepgaand. De laatste keer dat we een boodschap uitwisselden was op 22 maart. Onze redacteur Birger Vandael had een stukje gemaakt over jullie trainingsgroepje de Zwanezang. Ik stuurde je de link door en je gaf meteen aan het te delen op je pagina. Ik geloof zelfs dat ik je nog heel even gezien heb op de persconferentie van je team voor de Omloop Het Nieuwsblad, maar dat was wel heel vluchtig, gezien de interview-overload die dag.
Het laatste aandenken dat ik van je heb, is een gesigneerd shirt van Veranda’s Willems-Crelan, dat jijzelf en al je ploegmakkers aan de start van de Ronde van Vlaanderen 2018 hebben gehandtekend. Het zal gekoesterd worden tot in de eeuwigheid. Maar jouw belangrijkste aandenken blijft gewoon je warme persoon. Daar kan niks materieels tegen op.
Dat je zowel in de Ronde als in Roubaix weer ten aanval trok, ook dat maakte zo’n geweldige figuur van jou, Michael. Een gozer, zouden ze jou boven de Moerdijk noemen. Ik zeg gewoon: makker. Het ga je goed, makker. We vergeten je nooit.
Diepbedroefd, ondersteboven. Namens de voltallige redactie wens ik familie, vrienden, team en collega’s héél veel sterkte toe in deze zware tijd. Rust zacht, Michael!
3 comments
R.I.P.
Michael Goolaerts.
Veel sterkte aan de nabestaanden.
Heel veel.sterkte
Aan alle nabestaanden , vrienden en kennissen van Michael
In de deze heel moeilijke dagen
Woorden schieten tekort , waarom ? Hoe is dit mogelijk zo een jong persoon
Maar zo zie je maar , dat dit jammer genoeg iedereen kan overkomen
Er is zo een strenge controle bij de sporters , maar een hartstilstand is blijkbaar niet op te sporen en of te voorspellen
Michael had nog een gans leven voor zich , hij had waarschijnlijk nog zo veel willen doen en bereiken
Maar helaas het heeft niet mogen zijn
Maar is er niet meer , hij is heen gegaan bij het uitoefenen van zijn passie en beroep
Laat iedereen Michael zich herinneren in de prachtige momenten zie ze hebben beleefd
Weeral een jammerlijke ster bij aan de hemel , hij is nu bij zijn eventuele grote voorbeelden en helden
R.I.P. Michael , het ga je goed daarboven
We gaan je nooit vergeten Michael
Het gaat je goed daarboven
R.I.P Michael