De Muur van Geraardsbergen, de Oude Kwaremont, de Koppenberg en de Paterberg hebben misschien wel de allure van zware heuvels te zijn in het Vlaamse wielerlandschap, maar er zijn nog talloze mooie hellingen. Denk maar aan de prachtige Kanarieberg, op de top van het Muziekbos in Ronse. Naar goede gewoonte wordt deze voor de wielen van de renners geschoven in Kuurne-Brussel-Kuurne. Lees nu even verder, en de Kanarieberg kent geen énkel geheim meer voor jou!
De Kanarieberg is niet alleen de spil in Kuurne-Brussel-Kuurne, maar werd eerder ook al opgenomen in onder meer de Driedaagse van De Panne-Koksijde, Halle-Ingooigem, E3 Harelbeke, Eneco Tour en in 2014 voor de eerste maal in de Ronde van Vlaanderen, waarin hij als 9e helling gesitueerd werd tussen Kaperij en Oude Kwaremont. Niet helemaal onbekend dus, die Kanarieberg.
Vanuit Ronse kan je de Kanarieberg – waarvan de voet letterlijk een steenworp boven de Belgische taalgrens ligt – bereiken langs de N48 slash Ninoofse Steenweg, richting oostkant van Ronse is dat. Eens je de rotonde aan de Veemarkt hebt verlaten, is het de 8e straat links. Zo kan je meteen aan de beklimming beginnen. Kom je van de andere kant, dan kan je via Brakel – het dorp van Peter Van Petegem – over La Houppe rijden en vervolgens is het de eerste rechts nadat je de brede draai naar rechts van de Ninoofse Steenweg hebt genomen. De voet ligt op ongeveer 4 kilometer van het centrum van Ronse, waar in 1963 een beruchte versie van het wereldkampioenschap werd verreden. Met 2 Belgen in de glansrol werd Rik Van Looy er uiteindelijk op de meet geklopt door Benoni Beheyt.
De Boekzitting
Van bochten moet je niet veel schrik hebben tijdens de ruim 1 kilometer lange beklimming van de Kanarieberg. De weg is meestal niet te breed, en het gaat nagenoeg altijd rechtdoor. Dat maakt de beklimming erg overzichtelijk. Alleen de stijgingspercentages variëren mooi. Je voelt het wel in de kuiten, want al snel gaat het tot een stuk boven de 10%, al duurt dat ook niet al te lang. Na het eerste steile stuk gaat het iets rustiger aan richting top, maar het venijn zit in de staart. Bij het bereiken van het bos slaat de klimwijzer ruim 12% aan. Boven arriveer je op een T-punt, waar je de dorst kan lessen in Bistro De Boekzitting.
2 comments