Bijna 50 dagen…. Zolang is het geleden dat Peter Sagan onweerstaanbaar naar de zege snelde in Parijs-Roubaix. Op meer dan 50 km van de streep ging de wereldkampioen op zoek naar de overblijvers van de vroege vlucht. Wallays kon zijn tempo niet volgen, Dillier beet zich vast in het achterwiel van de Slovaak, maar was op de piste niet opgewassen tegen de spurt van de 5-voudige groene trui-winnaar. Verlangt u ook alweer naar een nieuwe editie van de Helleklassieker? Wel, niet getreurd! Wie echt niet kan wachten tot volgend jaar, kan zondag gewoon komen supporteren voor de beloften in hún Hel van het Noorden!
Op 27 mei is het de beurt aan de toekomst om over de stenen van Carrefour de l’Arbre, Bos van Wallers, Mons-en-Pévèle en andere legendarische stroken te vlammen. En het ziet ernaar dat ook de internationale topbeloften stof zullen vreten in de Hel van het Noorden. 1 Belg kan alvast niet wachten om de kasseien te verslinden: Stan Dewulf. Al sinds zijn 1e deelname aan Parijs-Roubaix, ondertussen drie jaar geleden, heeft hij een speciaal plekje in zijn trofeeënkast gereserveerd. Daar moet ooit een kassei komen. En misschien gebeurt dat wel dit jaar, want de 20-jarige Stavelnaar verkeert in topvorm!
Infectie
Op zondag 12 april 2015, toen nog als 2e jaars junior, stond Stan Dewulf voor het eerst aan de start van wat later zijn droomkoers zou worden. Het werd een dag om nooit te vergeten, bekroond met een 3e plaats. “Eigenlijk was ik voordien niet zo’n fan van Parijs-Roubaix”, bekent Dewulf. “Maar eenmaal je in koers zit, merk je pas hoe uniek de Hel wel niet is. In de week voordien ga je al met je ploegmaats het parcours verkennen, ga je op zoek naar het beste materiaal…. Je kan al eens proeven van het profbestaan. En dan moet het echte werk nog komen! Die kasseien, dat stof, de sfeer langs de kant van de weg ook. De meeste supporters wachten op de doortocht van de profrenners, maar ook voor ons is dat genieten. Dat ik dan ook nog eens een podiumplaats behaalde, maakt het alleen maar mooier. Sindsdien maak ik elk jaar opnieuw een hoofddoel van de helleklassieker. En dat is deze keer niet anders.”
De kopman van Lotto Soudal U23 toont zich alvast goed op dreef dit seizoen. In zijn 3e jaar bij de beloften werd hij voor de 2e keer provinciaal kampioen tijdrijden, won hij 2 etappes in de Triptyque des Monts et Châteaux – waar hij -enkel Jasper Philipsen moest laten voorgaan in het eindklassement – en werd hij 2e in de 7-daagse Ronde van Bretagne. “Ik heb dit jaar opnieuw een stap voorwaarts kunnen zetten”, knikt de sterke man uit Stavele. “Mijn seizoensbegin viel wat in het water door een bacteriële infectie. Ik had deze winter nochtans goed gewerkt en voelde me niet slecht, maar had nooit het gevoel dat ik echt diep kon gaan.”7
Dubbel gevoel
“Een weekje rustig aan doen bracht soelaas en sinds Gent-Wevelgem ging het alleen maar in stijgende lijn. Vooral mijn 2e plaats in Bretagne stemt me tevreden. In 2017 werd ik daar al 3e, dus nu wou ik per se beter doen. Geen gemakkelijke opdracht, want het is toch 7 dagen koersen aan een stuk. De ritten zijn behoorlijk pittig en er staat wel wat mooi volk aan de start. Bovendien word ik nu al meer in de gaten gehouden dan vroeger. Ik kan dus niet anders dan met een positief gevoel terugblikken. Hoewel…. Het verschil met de eindwinnaar bedroeg maar 12 seconden en in de slotrit kreeg hij het nog behoorlijk lastig. Het is toch een beetje dubbel.”
Het belangrijkste voor de Belgische topbelofte is dat de conditie op punt staat. Net op tijd voor zijn grootste doel van het seizoen. “Ik ben met uitstekende benen én het nodige vertrouwen uit Bretagne teruggekeerd. Na voldoende rust en een grondige parcoursverkenning deze week ben ik zeker dat ik er zal staan. 2 weken geleden kwam ik wel ten val in de GP Criquielion, maar tegen zondag verwacht ik klaar te zijn. Roubaix is sowieso mijn droomkoers, maar deze keer zal ik ook rijden met Michael Goolaerts in het achterhoofd. Ik heb nog een jaar met hem in de ploeg gereden…. Een fantastische kerel! Het nieuws van zijn overlijden kwam dan ook hard aan. Een overwinning kan de pijn niet verzachten, maar ik zou toch graag iets laten zien voor hem. Ik hoop dat hij meekijkt en dat hij na afloop trots kan zijn.”
Focus verleggen
Na Roubaix zal Dewulf het iets rustiger aan doen en verschuift de focus weer voor even naar zijn studies bio-ingenieur aan de UGent. “Toch geen gemakkelijke combinatie. Het 1e jaar aan de unief heb ik nog volledig afgewerkt. Het is ook altijd afwachten wat het zal geven bij de overstap van junioren naar beloften. Dan kies je maar beter voor zekerheid door iets achter de hand te houden. Maar ondertussen heb ik wel gemerkt dat je niet op beide zaken kan focussen. Je bent geregeld weg voor rittenkoersen, je mist veel lessen, je bent vaak vermoeid door het trainen,….”
“De boog kan gewoon niet altijd gespannen staan. Vandaar dat ik nu een beperkt aantal studiepunten heb opgenomen. Ik zou volgend seizoen graag de stap naar het profpeloton zetten, maar mijn studies zou ik nooit volledig opgeven. Je weet nooit wat er gebeurt en er is ook nog niks concreets. Ik laat het voorlopig allemaal op mij afkomen. Eerst de Hel, dan enkele examens, vervolgens een sterke zomer afwerken en dan kunnen we eens beginnen nadenken over volgend jaar”, besluit de West-Vlaamse kasseivreter.
Fotomateriaal: Audrey Duval.
