Kevin Hulsmans reed in zijn carrière 10 keer Parijs-Roubaix en is als superknecht van Tom Boonen intussen al een aantal jaren afgezwaaid. Maar de opvolging lijkt nu echt wel verzekerd. Zijn zoontje Ferre (10) won zondag namelijk Parijs-Roubaix bij de miniemen.
Omdat vader Kevin als ploegleider zelf in de koers zat was hij er niet bij om het moment de gloire van zoonlief te aanschouwen, daar op de velodroom in Roubaix. Een grote verrassing was de overwinning van zoonlief Ferre in Parijs-Roubaix bij de jeugd echter niet. Ferre, 10 jaar en 3e jaars miniem, koerst al 3 jaar en won meer dan 25 wedstrijden. Zo goed als alles elke koers waarin hij startte. “2 keer werd ik 2e en 1 keer 3e”, zegt de jonge knaap.
De 9- en 10-jarigen reden hun miniversie van Parijs-Roubaix over een traject van 12 km, met daarin als enige kasseistrook de Hem. “Papa had me vooraf wel verwittigd dat de kasseien daar heel slecht lagen, maar toch was ik ervan geschrokken”, lacht Ferre. “Zoveel putten, dat had ik niet verwacht. Gelukkig heb ik de tips van papa kunnen gebruiken. Hij had me vooraf gezegd om in het midden aan de kasseien te beginnen en vervolgens het gootje op te zoeken. Dat heb ik dan ook gedaan.”
Ferre Hulsmans is het dan wel al gewoon om vaak te winnen, met die ambitie was hij niet naar de Hel van het Noorden afgezakt. “Ik wilde gewoon lekker gaan fietsen”, klinkt het. “Bij de start zat ik midden in het peloton, pas op de kasseien ben ik een beetje opgeschoven. Daarna reed er een kopgroep weg, en vervolgens ben ik er in mijn 1’tje naartoe geknald. Ik ben dan wijselijk in het wiel van de anderen gekropen tot op de piste. Uiteindelijk sprintte ik met een Engelse jongen voor de winst, en ik kon er nog net over. Het was millimeterwerk.”
De legendarische piste in Roubaix oprijden in volle koers, het is er weinigen gegeven. “Ik was vooral heel zenuwachtig”, vertelt Ferre. “Er stonden superveel mensen te kijken. Het gaf me enerzijds wel een kick om voor zoveel volk te kunnen rijden, maar ik was toch ook een beetje bang om af te gaan.”
Van alle koersen is dit de belangrijkste die Ferre Hulsmans heeft gewonnen, geeft hij te kennen. “Zeker weten. Ik heb dan ook veel felicitaties gekregen op school. Thuis waren ze natuurlijk ook trots. Maar mijn papa was toch wel een beetje jaloers, denk ik. Ik kon het zien op zijn gezicht.”
Wel heeft Ferre Hulsmans een les geleerd. “Ik ben echt geen kasseivreter”, kan hij erom lachen. “Geef mij maar lange brede wegen. De Tour de France is mijn favoriete koers. Het zou een droom zijn om die later ooit te rijden. Winnen hoeft niet, deelnemen vind ik veel belangrijker.”
Fotomateriaal: Hulsmans.
1 comment