Alpe d’Huez, Tourmalet, Stelvio, Galibier, Mortirolo, Mont Ventoux,…. Het zijn namen die klinken als een klok en die elke wielerliefhebber doen watertanden. Wanneer dergelijke beklimmingen op het parcours liggen, weet je gewoon: dat belooft spektakel! Ze kennen dan ook stuk voor stuk een rijke geschiedenis en veel toeristen met klimmersbenen dromen ervan om ze allemaal te kunnen afvinken op hun to do-lijstje. Maar wie eens iets anders wil proberen, moet naar Colombia. Daar wacht namelijk de Alto de Letras, een monster.
De Alto de Letras doet bij de meeste Europeanen waarschijnlijk geen belletje rinkelen, maar bij Colombiaanse wielrenners is hij wel alom bekend. De col is gelegen in Caldas, een departement in het midden van Colombia, en wordt algemeen beschouwd als 1 van de meest uitdagende beklimmingen ter wereld. De klim kent een gemiddeld stijgingspercentage van 4% met stukken van maximaal 11%. “Dat is toch doenbaar”, horen we u denken. “Moet ik daarvoor de oceaan over?”, vragen de ambitieuze, goed getrainde wielertoeristen zich waarschijnlijk af.
Wel… neen, voor die percentages moet je inderdaad niet zo ver reizen. De uitdaging ligt hem in de afstand. Vanuit Mariquita is de Alto de Letras maar liefst 78,9 km lang, 78,9 km! Dat is bijna 80 km klimmen! Zowat 4 keer de afstand van een Alpen- of Pyreneeënreus. De top bevindt zich dan ook op 3.688 meter boven de zeespiegel. Er zijn topklimmers die het boven de 2000 m al moeilijk krijgen en dan doet deze klim er nog eens een goede 1000 m bovenop. Uitdagend genoeg?
En laat je ook niet misleiden door die 4% gemiddeld. De meeste stukken kennen een stijgingspercentage tussen de 6 en 9%. De stukken bergaf, verspreid over de 80km, zorgen niet alleen voor wat rustmomenten, maar halen ook het gemiddelde naar beneden. Daar kun je even op adem komen en de benen wat ontspannen. Het zal deugd doen!
Vanuit Mariquita
De weg naar de top verloopt vanuit Mariquita, een gemeente op 495m boven zeeniveau. Dat wil zeggen dat er nog zo’n 3.200 hoogtemeters te overbruggen vallen. Het komt er dus op aan om goed voorbereid aan je tocht te beginnen. Zorg voor voldoende eten en drinken. Op zo’n klim wil je geen hongerklop krijgen! Voorzie iets van extra kledij, het kan flink afkoelen op dergelijke hoogtes. En het belangrijkste van allemaal: begin niet ongetraind aan deze col! De Alto is in geen geval te vergelijken met de Ardennenbeklimmingen, laat staan de Vlaamse Ardennen.
Begin ook zeker niet te wild. De klim is lang. Alleen kan het maar saai worden. Doe hem met een paar vrienden, van een gelijkaardig niveau. De stijgingspercentages zijn niet moordend, de afstand wel. Ook mentaal is het afzien. Kies voor een gelijkmatig tempo, waarop een babbeltje nog mogelijk is en kijk wat rond. Geniet van het uitzicht zolang het kan, want het loont zeker de moeite en zorgt voor wat verstrooiing.
De eerste 30 km van de klim zijn behoorlijk zwaar. Maar je zit dan nog redelijk fris en er is nog voldoende zuurstof. Na het 1e deel volgt een korte afdaling waarna de klim iets minder stijl wordt. Al durft de vermoeidheid hier al toe te slaan en ook de lucht wordt steeds ijler. Na 60 km volgt opnieuw een korte afdaling en dan komt het moeilijkste stuk. Je bent al een hele tijd aan het klimmen, je hebt de grens van de 2.000 m overschreden en dan moet je nog 20 km afleggen aan een goede 6%. Gewoon doorbijten. Want na 80 km klimmen gaat het ook weer 80 km bergaf. En op die hoogte voel je je pas echt ‘on top of the world’.
Op zich is de Alto de Letras wel doenbaar. Niet te stijl, redelijk gelijkmatig. Het is gewoon lang bergop. Reken op een tijd tussen de 4 en 5 uur. De snelste beklimming staat op naam van Santiago Botero en bedraagt 2 uur en 52 minuten. Hij deed dat in 2007 tijdens de Ronde van Colombia. Al kunnen we ons vragen stellen bij de geloofwaardigheid van die prestatie .Botero werd in 2006 namelijk geschorst voor zijn vermeende betrokkenheid in Operación Puerto.
Ronde van Colombia
De Alto de Letras is 1 van de bekendste cols in Zuid-Amerika en vormde dit jaar de aankomstplaats van de 9e rit in de Ronde van Colombia. Een 12-daagse waar vooral Colombiaanse renners aan deelnemen. Het zijn dan ook vooral zij die we terugvinden op de erelijst. Zo heeft Rafael Antonio Nino maar liefst zes eindzeges op zijn naam staan, behaald in de jaren ’80. Slechts 6 keer won er een buitenlander. De Fransman Beyaert in 1951, de Venezolaan Rujano in 2009, de Spanjaarden Gomez del Moral in 1957 en Oscar Sevilla in 2013, 2014 en 2015.
De overwinning in de 9e rit ging dit jaar trouwens naar Miguel Angel Reyes, een Colombiaan. Mocht u zich nog afvragen waar Quintana, Uran, Henao, Betancur en die andere Colombiaanse klimgeiten de stiel geleerd hebben… Daar dus!
Fotomateriaal: Leonardo Montenegro.