De dubbel op het WK wielrennen is zowel bij de profs als bij de jeugd quasi ongezien. Toch tekende Remco Evenepoel niet voor een primeur. In 2000 won een belofte én het WK op de weg én het WK tijdrijden. Hij was dat jaar ook Europees kampioen en voegde er 2 jaar later de Ronde van de Toekomst aan toe. Het wonderkind was klaar om alles kapot te rijden, maar uiteindelijk won Evgeni Petrov in zijn langgerekte profcarrière enkel een Giro-etappe.
Petrov is afkomstig uit het steenkoolwinningsgebied Oblast Kemerovo, niet zo gek ver weg van Kazachstan en Mongolië. Over zijn carrière als jeugdrenner is weinig geweten, maar feit is dat hij in 2000 zowat alles won bij de beloften wat er te winnen viel. Zelfs op de Olympische wegrit bij de profs zette hij zich met een 14e plaats al tussen toppers als Boardman, Klöden en Millar. Aan de tegenstand zal het dat jaar bij de beloften niet gelegen hebben, want hij klopte op de weg dat andere gigatalent Popovych, ooit beschouwd als wedergeboorte van Merckx.
Meer ploegen dan overwinningen
In het tijdrijden reed Petrov bijna een minuut weg van Cancellara en nam hij 1’19 op Rogers. Namen als een klok, die later furore maakten in het tijdrijden. Logischerwijze was het Mapei dat de jonge Rus kon binnenhalen. In zijn 1e volwaardige profseizoen won Petrov een ritje in de Tour de l’Ain, maar verder ontdekte hij vooral zichzelf. Zijn enorme potentieel werd wel opnieuw bevestigd in 2002 met de eindzege in de Toekomstronde.
De jaren erna had Petrov meer ploegen – iBanesto, Saeco, Lampre,…. – dan overwinningen op zijn naam. Een 5e plaats in de Ronde van Zwitersland in 2004 en een 18e plaats in de Vuelta van 2006 waren zijn meest opvallende resultaten. Voor Tinkoff werd hij in 2007 7e in de Giro, dat zou de enige keer zijn dat hij top 10 reed in een grote ronde. Het zou nooit meer komen bij Petrov. Hij werd een gerespecteerde knecht voor voornamelijk Tinkoff en ook een tijdje Katusha en Astana.
Maak er een potje van
Zijn hoogtepunt beleefde hij in de Giro van 2010 in de legendarische etappe van 262 kilometer naar L’Aquila. In een etappe die de hele ronde op zijn kop zette, was hij de beste op een venijnig slotklimmetje. In 2014 won Petrov zijn 3e en laatste wedstrijd als prof in de Ronde van Oostenrijk. Eind 2016 hing hij zijn fiets na een lange carrière aan de haak. Natuurlijk: dat waren andere tijden. Petrov werd ook enkele keren genoemd in dopingzaken, zo zou hij klant zijn geweest bij dopingdokter Ferrari. Toch werd hij nooit geschorst. Misschien streed hij bij de profs nooit met gelijke middelen.
Toch kan het ook een les zijn voor iedereen die nu luid roept dat Evenepoel wel de Tour moet winnen. De weg is nog zo lang en er kan nog zoveel gebeuren. Laat die jongen vooral rustig groeien en dan zal vanzelf wel blijken waar zijn limieten liggen. Evgeni weet het en Yevgueni zingt het zelfs: “pak maar wat je pakken kan, en maak er toch gewoon een potje van.”
1 comment
Hopelijk met voetjes op de grond blijven en niet teveel sterallures.