Aimé De Gendt maakte de voorbije jaren gestaag naam in het peloton. Na 3 jaar onder de vleugels van Walter Planckaert bij Sport Vlaanderen-Baloise zag hij het tijd worden voor ene stap hogerop. En dus trekt hij naar Hilaire Van Der Schueren. Het houdt de 24-jarige Denderhoutemnaar met de voeten op de grond. Maar de Tour ligt binnen zijn mogelijkheden, toch?
Aimé De Gendt reed de voorbije 3 seizoenen voor Sport Vlaanderen-Baloise. “Het 1e jaar moest ik wat zoeken, het was aanpassen aan de andere manier van koersen. Op dat vlak is het bij de profs een andere wereld dan bij de beloften. Ik heb dat jaar ook wat gesukkeld met mijn knieën. In mijn 2e seizoen kon ik eindelijk proeven van de klassiekers. Er was ook de ritwinst van Dries Van Gestel in de Tour des Fjords, waardoor we 2 dagen de leiderstrui verdedigd hebben. Dat was een mooi moment. Het 3e jaar moest ik dan resultaten proberen rijden. Ik denk dat dat aardig gelukt is.”
Het begon zoals gezegd evenwel met vallen en opstaan. “In december begon ik al last te krijgen door de aanpassing aan de nieuwe fiets. Met je eigen fiets voel je het meteen als er iets niet klopt, maar bij een nieuwe fiets sta je daar niet direct bij stil. Mijn voorbereiding was direct om zeep. Ik reed wel de Ster van Bessèges, maar zonder voorbereiding had ik daar eigenlijk weinig te zoeken. Ik herviel snel en kreeg van de ploeg vervolgens de tijd om in de 4-daagse van Duinkerke. Dat was ideaal om weer op niveau te komen.”
Noorwegen werd een kantelpunt, in zijn 2e seizoen. “Ja, dat klopt”, zegt De Gendt. “Daar heb ik voor het eerst echt gevoeld dat ik bij de profs iets kon laten zien. We hebben daar ook heel goed als ploeg gereden, eigenlijk gewoon zoals het moest. Daarnaast heb ik in die periode ook voor mezelf een paar echt goeie koersen gereden. Af en toe eens meedoen om te kunnen winnen is toch nog iets anders dan goed je werk doen en gewoon uitrijden. Dat geeft vertrouwen.”
Zijn polyvalentie blijft wel intact. Klassimé Dekers, rondjes, tijdrijden,…. De Gendt heeft er wel kaas van gegeten. “Bij de profs is het niet altijd een voordeel dat je heel polyvalent bent”, erkent hij. “Maar daar kan ik zelf weinig aan doen, het is het type renner dat ik ben. Soms is het wel vervelend, want de ploeg kan je altijd gebruiken om het werk op te knappen. Maar goed, het is wat het is.”
Zijn laatste jaar bij de Sport Vlaanderen-ploeg moesten de resultaten komen, en die volgden ook al snel. “De voorbereiding op afgelopen seizoen was wel de beste in jaren geweest”, geeft De Gendt toe. “Mijn 11e plaats in Marseille was dan ook geen verrassing, al vond ik die koers niet lastig genoeg. In Oman was ik dat wat ziek, dus dat was niet ideaal. De klassiekers waren ook niet voldoende, in de finale kreeg ik te vaak maag- en buikkrampen.”
Maar de 2e helft van het voorjaar ging het een stuk vlotter. “De Ronde van Luxemburg en de Baloise Belgium Tour gingen erg goed. Die kleinere rittenkoersen liggen me wel. Ik was een paar keer dicht bij een zege. En ook het BK in Binche was behoorlijk goed. Ik werd de voorbije maanden steeds beter. Het is nu tijd voor een stap hogerop. Iedereen weet dat dat altijd mijn bedoeling is geweest, dus ik kan met ene goed gevoel vertrekken.”
Wanty-Groupe Gobert kan hem de uitdaging bieden. “De ploeg reed de voorbije 2 jaar de Tour en werd de laatste 3 jaar eindwinnaar van de Europe Tour. Ze rijden ook grotere koersen zoals de Ronde van Zwitserland en het Critérium du Dauphiné. De Tour is uiteraard ook ene optie, maar laat mij maar beginnen met ene mooi voorjaar te rijden. Dan zullen we wel zien. Van de Tour ga ik nu nog niet beginnen dromen.”