Ze had een leven met veel te veel dingen te doen en veel te weinig tijd. Dus zou Kim Van de Steene (intussen 32) stoppen met veldrijden. Het lot schoof haar poep echter opnieuw op het zadel van een crossfiets. Het klassieke boerderijleven hield ze voor wat het was, haar eigen (sportieve) leven kreeg een boost. In nauwelijks 2 jaar tijd van boerin tot wereldtop in het veldrijden.
Had je zelf je overwinningen zien aankomen in Boom en op de Koppenberg?
Kim Van De Steene: “Boom niet, ik had net 2 hele moeilijke dagen en slapeloze nachten achter de rug. Mijn kinderen zouden er voor zorgen dat ik niet gefocust genoeg ben op de cross, maar ik wilde net het tegenovergestelde bewijzen. Dat ze er juist voor zorgen dat ik me mentaal heel goed voel en gelukkig ben door hen en mijn echtgenoot. Ik wilde dus echt goed voor de dag komen in Boom, maar dat ik plots zo’n superdag zou hebben, was totaal onverwacht. De kracht van de kids, zeker?” (knipoogt)
“De Koppenberg was dan weer wel een doel op zich. Het was de 1e keer in mijn leven dat ik piekte naar een wedstrijd, met dank aan mijn nieuwe trainer Dominic De Caluwé. Ik heb normaal nooit stress voor een wedstrijd, tot 3 minuten voor de start. Maar die dag had ik al van ‘s morgens thuis heel veel zenuwen, ik wou per se winnen die dag terwijl ik bij gewend ben van altijd gewoon alles te geven en te proberen in de top 10 te finishen. Nu wou ik winnen, want zelf vind ik dit de mooiste cross die er is. Het was ook een hele speciale dag die heel veel emoties naar boven bracht: in 2011 was dat mijn 1e cross bij de elite en ik werd gedubbeld….”
Op welke punten heb je de voorbije zomer progressie geboekt? En hoe heb je dat aangepakt?
Kim Van De Steene: “Door de input van mijn nieuwe coach heb ik meer getraind. Het was anders, maar voor het eerst luisterde ik wel naar mijn lichaam. Mijn vorige trainer Christiaan Hautekeete had dat al heel dikwijls herhaald, maar het was moeilijk om me daaraan aan te passen. Ik was gewend van 7 dagen op 7 te werken op de boerderij. Ziek of niet ziek, elke dag opstaan om half 5, ook al was er ‘s nachts een kalving geweest en moest ik enkele keren uit bed om borstvoeding te geven aan de kids. Op een boerderij kan je eigenlijk niet naar je lichaam luisteren en nu moest ik dat plots wel leren. Eindelijk lukt me dat, waardoor mijn snelheid veel hoger ligt.”
Je bent een paar jaar terug van werk veranderd. Wat is er in de praktijk anders? En heb je het gevoel dat dat je helpt om je sport professioneler te beoefenen?
Kim Van De Steene: “Toen Roselien 4 maanden werd, ben ik uit de boerderij van mijn ouders gestapt omdat ik helemaal op was. Ik kon het niet meer aan om alles te combineren. De persoon waar ik alle dagen mee samenwerkte en die tegelijk ook mijn beste vriend was, was toen heel erg ziek. Ik trok me dat zo hard aan en wilde hem helpen, maar ik stond machteloos. Ik had zoveel van mezelf gegeven dat ik er zelf dreigde onderdoor te gaan. Mentaal was dit 4 jaar lang een heel moeilijke periode. Er waren de mooie momenten met de geboorte van onze 2 kids, maar alles werd overschaduwd en ik kon het mentaal en fysiek niet meer blijven combineren. Dus ik stapte uit het bedrijf. Niet evident, want ik had er toch 20 jaar van gedroomd om boerin te worden.”
“Ondertussen had ik in het ziekenhuis gesolliciteerd voor een andere job, met uren die beter te combineren zouden zijn om ‘s morgens en ‘s avonds koeien te kunnen melken en voor de kids te kunnen zorgen. Met sport ging ik stoppen, want de combinatie boerderij-ziekenhuiswerk en kids was gewoon meer dan genoeg. Maar toen viel de boerderij dus onverwacht weg en had ik betere uren op het werk, waardoor ik plots terugviel van een werkweek van 60 tot 80 uren naar 20. Toen heb ik beslist om een eigen kinder-en zorgboerderijtje op te richten en begon het weer te kriebelen om te fietsen. Ik besloot om het te proberen en als ik nog mee kon na de 2 bevallingen, zou ik voortdoen. Dus in april 2016 is mijn leven helemaal veranderd. Plots had ik veel meer tijd voor mijn gezin, om genoeg te slapen en te trainen. Voordien begon een wedstrijddag met ‘s nachts borstvoeding geven, om half 5 opstaan en koeien melken, dan terug borstvoeding geven en vervolgens vertrekken naar de wedstrijd. Dus eigenlijk was ik al moe voor ik van start ging. Dat is nu wel even anders.”
Je zei na de Koppenberg je droomcross te hebben gewonnen. Welke ambitie blijft nu nog overeind om door te gaan met de cross?
Kim Van De Steene: “Ik doe het gewoon supergraag, dus ik wil graag nog wel grote crossen winnen. Ik heb nog een 2e doel voor ogen dit seizoen, maar dat ga ik pas verklappen als het ook daadwerkelijk gelukt is. De druk ga ik mezelf besparen.”
Het heeft je in ieder geval een nieuw contract opgeleverd bij Tarteletto-Isorex. Wat houdt dat precies in?
Kim Van De Steene: “Betere voorwaarden. Ik heb met 2 jaar verlengd en ook gewoon de bevestiging en het vertrouwen dat ik voort mijn eigen leven kan bepalen in functie van mijn gezin. Sport wordt daar aan aangepast. De ploeg begrijpt dat ik pas voor de verre wedstrijden.”
Wat mogen we je nu nog wensen de komende maanden?
Kim Van De Steene: “Gewoon gezond blijven, zodat ik kan crossen op hoog niveau en mijn best kan doen om nog podiums en eventueel een overwinning te pakken.”