Er ontstond deze week een kleine mediastorm rond de sterke vooruitgang die wegwielrenner Stig Broeckx maakt na zijn doodsmak in de Baloise Belgium Tour van 2016. Toch is de weg nog lang voor de 28-jarige Kempenaar. Dat beseft ook zijn familie. “We zijn heel blij met de vooruitgang die Stig al heeft gemaakt, maar we willen niet te hard van stapel lopen. Een soort zelfbescherming, ja”, zegt zijn vader Peter Broeckx. Een monoloog.
Peter Broeckx: “De drukte is afgelopen week gigantisch geweest voor ons. De buitenwereld had lang geen informatie meer verkregen over de toestand van Stig en plots zagen ze dan die progressie. Dat was een grote stap. Dus in dat opzicht kan ik dat wel plaatsen. Voor ons zijn het telkens heel kleine stappen die we op korte termijn zelfs niet echt zien. Het is pas door terug te kijken dat we merken dat Stig ook daadwerkelijk snel serieuze stappen zet in de goede richting. We maken zelf veel foto’s en filmpjes om die evolutie te volgen en gelukkig is die nog steeds gaande. Al leggen we geen lat meer. We zullen wel zien waar Stig uitkomt.”
“Maar hij doet het goed. Dat hij nu opnieuw op 2 wielen kan fietsen, is voor hem heel belangrijk. Daar heeft hij lang naar uitgekeken. Het heeft hem veel moeite gekost, hij heeft er veel voor gedaan en opgeofferd en is er ook vaak voor gevallen, letterlijk. Van een 3-wieler naar een 2-wieler in een paar maanden, dat is een enorme stap die Stig heeft gezet. Zijn lichaam is nog niet symmetrisch, waardoor het een extra inspanning vraagt om zijn evenwicht te houden. Hij is al zo ver dat hij zijn fiets steeds aanpast aan zijn mogelijkheden, dus ook daar zie je letterlijk vooruitgang. Op zijn mountainbike gaat zijn zadel telkens een halve centimeter omhoog. Dat zijn grote stappen, want hij moet met zijn voeten aan de grond kunnen en schokken kunnen blijven opvangen.”
Zelfvertrouwen
Peter Broeckx: “Zijn motoriek is wel nog aan de trage kant, vooral links. Dat zorgt ervoor dat je heel goed moet aftasten wat kan en wat niet. Hij is continu bezig met het opzoeken van zijn limieten. Die durf heeft heeft hij wel. Daar moet ik hem eerder in afremmen dan aanmoedigen. Een aantal maanden geleden is hij met de fiets van mijn moeder beginnen rijden. Daar vroeg hij al heel lang achter. Die wil heb ik wat ingetoomd, enerzijds omdat ik schrik had dat hij zou vallen, anderzijds omdat ik een mentale weerslag vreesde als hij zou moeten concluderen dat dat nog niet lukte. Maar hij deed het meteen goed, was er meteen weg.”
“Het starten en stoppen is nog wat moeilijk, al gaat ook dat steeds beter. Het fietsen zelf, het trappen en evenwicht zoeken, dat ging meteen vlot. Waarop hij tegen mij zei: ‘Zie je wel, ik heb toch al lang gezegd dat ik dat zou kunnen!’ Daar moest ik hem dan gelijk in geven en dat vond hij natuurlijk plezant. Besefte ik meteen dat ik meer moet meegaan in het verleggen van zijn lat en niet altijd té beschermend mag optreden. Als het eens tegenvalt, dan tast dat eerder zijn ego aan dan zijn zelfvertrouwen. Hij haalt er meer motivatie uit dan dat hij erover ontgoochelt is. Mijn angst was dus onterecht.”
Competitiegewicht
Peter Broeckx: “Stig is beter met die media-aandacht van afgelopen week omgegaan dan ik had verwacht. De reacties die er komen op social media doen hem op een bepaalde manier heel veel deugd. Dat ik zo voorzichtig blijf, is een vorm van zelfbescherming, enerzijds voor ons als familie, anderzijds voor Stig zelf. We hebben 6 maanden lang gehoord dat er geen enkele kans was dat hij erdoor zou geraken. Dat heeft een enorme impact gehad die zorgt dat wij heel gecontroleerd met euforie omgaan. Dat wil ik niet ontkennen. Als ouders hebben wij daar ook nog iets meer last van dan Stig zelf. We betrekken hem wel bij alle beslissingen, maar alles vraagt vooralsnog ook begeleiding.”
“Stig is als mens nog altijd dezelfde vriendelijke jongen die hij altijd is geweest. Het is misschien vreemd om dat van je eigen kind te zeggen, maar hij was vroeger ieders vriend in het peloton en dat is ook de reden waarom hij nu zoveel support terugkrijgt. Op dat niveau is hij weer bijna de oude, al is er fysiek natuurlijk nog veel werk. Soms schrik ik er wel van hoe sterk zijn lichaam is. Hij is 1 blok spieren en zit zo goed als op zijn competitiegewicht. Hij let op alles en leeft nog steeds als een sportman. Daardoor staat hij ook waar hij nu staat. Het is keihard werken voor hem en het vraagt veel inzet en opofferingen, maar hij doet het fantastisch.”
3 comments
Ben heel blij met je vooruitgang Stig…
Vecht aub voor 2… onze Stef keek enorm op naar jouw vechtlust…
Inn Urkens. Trotse mama van Stef Loos…
Ben er zeker van dat de vechtlust van Stef even groot zou zijn geweest had hij ook maar die kans gekregen.
U mag terecht trots zijn of Stef en ook op Stijn, mevrouw
Fantastisch Stig
Je zijt een voorbeeld voor de maatschappij.
Wat een moed !
Wat een vriendelijkheid !
Chapeau Stig
Iemand die jou steunt
Nicole