De Munga is de zwaarste single stage mountainbikerace ter wereld. Precies 1.074 km door de Zuid-Afrikaanse semi-woestijn, van Bloemfontein naar het wijnlandgoed Doolhof in Wellington. Midden in de zomer, wat het ook qua temperaturen een uitdaging maakte: het was er tussen 5 en 51 graden Celsius. Maar Ramses Bekkenk uit Alkmaar deed het fenomenaal en brak het tijdsrecord. Met dank aan zijn uitgekiende strategie.
De wedstrijd staat bekend als de zwaarste MTB-wedstrijd ter wereld. Is het effectief het zwaarste wat je ooit al hebt gedaan?
Ramses Bekkenk: “Nu vinden wel meer wedstrijden dat ze zelf de zwaarste zijn. De Munga is speciaal vanwege de temperaturen – het schommelde er tussen de 5 en 51 graden Celsius. Ook de tegenwind die daar bijna altijd waait, maakt het zwaar. Op elk individueel punt – fysiek, mentaal, parcours, weer,… – is het misschien niet de zwaarste wedstrijd, maar zeker wel als je al die factoren bij elkaar optelt.”
Waarom en met welke instelling ben je eraan begonnen?
Ramses Bekkenk: “Mijn doel was duidelijk: winnen. Het parcours record stond op 58 uur. Hoe ik ook rekende, ik kwam uit op een tijd rond de 53 uur. Ik was daarbij uitgegaan van mijn snelheid met rond de 220 Watt vermogen.”
Hoe heb je die 1.074 km ingedeeld?
Ramses Bekkenk: “Er zijn 4 stops waar je kan slapen en eten, en 10 waterpoints waar je drinken en wat eenvoudigs te eten kan krijgen. Maar bij elke post zit in je achterhoofd dat te lang stilstaan de overwinning kan kosten. Een goede ruststrategie is dus zeer belangrijk. Ik had me voorgenomen om mijn eventuele voorsprong te gebruiken om te rusten en om in ieder geval relatief vroeg in de wedstrijd – na 400 km – een lange stop te nemen om daar vervolgens zoveel mogelijk van te profiteren.”
Hoe zat het met overnachtingen, bevoorrading en behoeftes?
Ramses Bekkenk: “Toen ik alleen in de race kwam te zitten, ben ik overgeschakeld op 240 Watt, later bijgesteld naar 220, omdat het hobbelen van het parcours daarom vroeg. Op momenten dat mijn concentratie minder werd, ben ik van de fiets gegaan, gel genomen en meteen even gaan liggen, meestal zo’n 3 minuten. Verder heb ik alle posts gebruikt om even goed te kunnen eten en drinken.”
Hoeveel tijd heb je exact op de fiets gezeten?
Ramses Bekkenk: “Uiteindelijk was ik sneller dan ik zelf had verwacht, mede dankzij de 8 uur meewind. Op het laatste uur na was de rest allemaal wind op kop. Uiteindelijk heb ik van de 50 en een half uur 3 uur en 48 minuten stilgestaan. Dus een redelijk efficiënte strategie.”
Hoe tevreden ben je ermee?
Ramses Bekkenk: “Met tegenstanders kan je niet al te veel bezig zijn in zo’n lange wedstrijd. Belangrijk is rustig blijven en je eigen ding doen. Ik ben met name trots op het weinige verval, en de mentale weerbaarheid die ik heb getoond. Ik heb verschrikkelijk veel pijn geleden, maar ik ben altijd het positieve kunnen blijven zien. Daardoor heb ik de finish kunnen halen.”
Zou je het opnieuw doen?
Ramses Bekkenk: “Dat is de meest gestelde vraag die ik de voorbije dagen gehoord heb. (lacht) Fysiek geen probleem, maar ik weet niet of ik mentaal nog eens zo diep zou kunnen gaan. Daar is in ieder geval tijd voor nodig. Het fysieke herstel gaat nu wel even duren, maar het mentale zal minstens even veel tijd nodig hebben.”
