Voorjaar 2019, 50 jaar nadat Merckx zich uit de Vlaamse klei lostrok en zijn 1e zege in de Ronde van Vlaanderen behaalde. Eddy was vertrokken en won met veel panache koers na koers. Toch deden sommige rivalen hem nog wel eens wankelen. Op die breekbare momenten won Merckx ofwel tóch nog, ofwel werd hij op zijn waarde geklopt.
Zijn tegenstanders vertellen over Merckx in een nieuw boek over die momenten waarop zij geklopt werden, of wanneer ze zich heel even konden meten met de Kannibaal en Eddy toch achter zich lieten.
Guilty pleasure
Zo is er het verhaal van Roberto Poggiali, die in 1965 de Waalse Pijl won – Merckx’ 1e koers bij de profs. Gevolgd door mooie woorden van Felice Gimondi en Walter Godefroot. Herman Vanspringel heeft het over de manier waarop Merckx in ’69 uit de Giro werd gezet. Barry Hoban blikt terug op de foutjes die Merckx maakte; en er is een stukje over Merckx’ relatie met Tom Simpson.
Jan Janssen bewierookt Merckx als geen ander en Roger De Vlaeminck vertelt over zijn ultieme guilty pleasure. Roger Rosiers en Georges Pintens halen op hun beurt enkele opmerkelijke verhalen boven. Raymond Poulidor onthult de grootste kracht van Merckx. Lucien van Impe vindt dat Merckx geen enkele van zijn 525 zeges gestolen heeft en Joop Zoetemelk heeft het over de ploegen rond De Kannibaal.
Grote verhalen
Er is het verhaal over Merckx’ 2-strijd met Luis Ocana. De Nederlander Rini Wagtmans vertelt hoe Merckx hem de nek af reed. Freddy Maertens beseft dat hij zonder Merckx mínder had gewonnen. Ook Hubert Hutsebaut, André Dierickx en Willy Teirlinck mogen het woord voeren. Niet zo’n grote namen, wel grote verhalen!
En de afsluiter komt van Bernard Thévenet.
‘De rivalen van Merckx’ is verschenen bij Borgerhoff&Lamberigts en kost €24,99.