Eind 2015 werd Wesley Vercamst als renner van Acrog-Balen BC beloond met de Flandrien-trofee als beste nieuweling van het seizoen. Zijn carrière leek vertrokken, maar de jaren die volgden had de intussen 19-jarige West-Vlaming het niet altijd onder de markt. De kwaliteiten om prof te worden heeft hij wellicht, maar de weg is nog lang.
Vercamst maakte als 2e jaars dat seizoen bij de nieuwelingen indruk in de Beker van België; hij pakte de zege in Vézin en Tielt. Ook in de Topcompetitie kon hij 3 keer winnen: Aalst, Sint-Truiden en Jemeppe. Hij tikte het seizoen af op 13 zeges en kon op elk parcours uit de voeten. Vercamst toonde zich de sterkste in massasprints, won de klimwedstrijd Course des Côtes in Harzé en eindigde knap 6e op het BK tijdrijden. Zijn flandrien-gehalte wastoen al hoog.
“Ik ben nog steeds enorm trots op die titel van Flandrien”, vertelt Vercamst nu. “Het heeft de verwachtingen in mij als coureur wel aangescherpt, maar het is niet dat er zonder die titel gene prestatiedruk was. Zeker als het goed gaat, verwachten mensen al snel veel van je. Maar voor mij heeft altijd het plezier geprimeerd. Zeker op die leeftijd moet fietsen een hobby zijn, een droom die je wilt najagen. Zo heb ik het altijd gezien.”
Remouchamps
Zijn overstap naar de juniores verliep aanvankelijk vlot, maar de pret bleef niet duren. “Het 1e seizoen ging inderdaad goed”, herinnert hij zich. “Ik kon een paar mooie top 10-plaatsen rijden, zoals in Kuurne-Brussel-Kuurne en Gent-Wevelgem. Het 2e jaar moest ik bevestigen, maar door een paar keer zwaar te vallen, kwam daar weinig van in huis. Al werd ik bijvoorbeeld wel nog 6e in de Ronde van Vlaanderen. Onder meer in La Philippe Gilbert liep ik een hersenschudding op. Toen ik terug op niveau kwam ging ik in de klimkoers van Remouchamps opnieuw zwaar tegen de vlakte, opnieuw met een hersenschudding tot gevolg. Van dan af verliep het erg moeizaam.”
Bij de beloften kwam hij in het team van VL Technics terecht. “Ik begon echt goed te koersen en reed een paar mooie ereplaatsen bij elkaar. In de profkermiskoers van Kortemark reed ik 150 km in de aanval en werd ik uiteindelijk 14e. Als gevolg van die goede uitslagen trok ik afgelopen winter naar Home Solution-Soenens. De omkadering is er top en ik heb tot nu toe al mooie prestaties neergezet en mooie finales gereden om te winnen. De weg om prof te worden, is echter lang en moeilijk, maar ik denk wel dat ik op het juiste spoor zit en nog progressiemarge heb om de sprong te wagen en door te stoten. Dat zal de toekomst uitwijzen.”