Deceuninck-QuickStep had voor deze Giro 2 toppers die vuurwerk moesten maken. Helaas konden Elia Viviani noch Bob Jungels hun stempel drukken en zo wordt het een beetje een Giro in mineur voor de – overgebleven – troepen van Patrick Lefevere. Pieter Serry voelt zich persoonlijk nog heel goed, zijn conclusies zijn echter duidelijk.
Het was zondag een zware etappe naar het Comomeer, met onder meer de beklimming van de Ghisallo. Ook voor Oost-Vlaming Pieter Serry, die nochtans een stukje bergop kan rijden. Hij eindigde op dik 11 minuten van winnaar Dario Cataldo. “Ik voel me nog vrij goed, heb een paar keer geprobeerd mee te gaan, maar het Movistar van leider Carapaz liet – bijna – niemand gaan”, opent Serry onder een stralende zon aan de finish. “Ik sta hier met een goed gevoel in de Giro. Dat doet me enorm veel deugd, want ik had gepiekt naar de Waalse klassiekers, maar ik was toen ziek geworden. Ik reed er ondermaats en dat was frustrerend.”
Serry kwam daarom naar eigen zeggen met een bang hartje naar de Giro. “Ik ga niet zeggen dat ik naar het einde toe beter wordt, maar mijn herstel na de etappes is wel goed. Het waren heel lange ritten, wellicht heel saai om naar te kijken. (lacht) We waren er met de ploeg enkele keren dichtbij, met Viviani in de sprint. Helaas is dat niet gelukt. Dat is wel een ontgoocheling, ja. Na de 3e rit waarin hij werd gedeklasseerd, heeft hij een mentale klop gekregen, denk ik. We hadden ambitie om minimaal 1 rit te winnen, maar je krijgt het niet op bestelling. Er waren hier ook ene paar zeer sterke sprinters en dan weet je dat de omstandigheden moeten meezitten.”
Spiegel
Na het snelle werk is Viviani naar huis gegaan. “We hebben dan met de ploeg de kaart van Bob Jungels getrokken met de bedoeling een goed eindklassement te pakken met hem. Maar helaas is hij redelijk snel door het ijs gezakt. Hij had er echt naartoe geleefd, en heeft er alles aan gedaan om goed te zijn. Dan zie je dat coureurs geen machines zijn. Iedereen in onze ploeg kan recht in de spiegel kijken, niemand kan zichzelf iets verwijten. Dan is dat jammer, maar dan moet je je daarbij neerleggen.”
“De voorbije dagen en ook in de laatste week willen we proberen iemand mee in de vroege vlucht te brengen, in de hoop dat die standhoudt”, besluit Serry met een positieve noot. “Een ritzege kan onze Giro nog wat kleur geven. Het is niet makkelijk om mee te springen, maar we blijven proberen. The Wolfpack never gives up!”