De voorbije jaren kreeg Johan Jacobs – geboren en getogen in Zwitserland maar hij crosst en woont al jaren in Vlaanderen – steeds meer voldoening van zijn zomercampagne op de weg. En dus keerde hij eind 2018 het veldrijden de rug toe om alles op de weg te zetten. Dat dit de juiste keuze is, bleek al meermaals dit voorjaar. Afgelopen weekend bekroonde hij dit met een podium in Parijs-Roubaix.
Er stond in Parijs-Roubaix voor beloften opnieuw geen maat op Tom Pidcock, de Britse wonderboy die de Helleklassieker ook al bij de junioren won. Dat hij Johan Jacobs mee op het podium zou krijgen, is toch wel verrassend. “Vooraf had de ploeg bepaald dat ik aanvallend zou moeten koersen”, zegt de geboren Zwitser in vlekkeloos Nederlands. “De bedoeling was me te gaan in de juiste ontsnapping, liefst met 7 tot 10 man. Ploegorders moet je volgen, dus deed ik dat ook.”
“Er was echter nooit een grotere groep die voor de kasseistroken wegreed. Na de 1e opeenvolging van kasseien waren er her en der wel al scheurtjes in het peloton. Vanaf dan ben ik eigenlijk nooit meer uit de voorste gelederen geweest. In het 2e deel van de wedstrijd waren we met een man of 25 weg, waarvan 4 renners van Lotto Soudal U23, ideaal dus.”
Camphin-en-Pévèle
Toen het tempo de hoogte in ging, demarreerde Jacobs. “Ik kreeg Jake Steward en Jens Reynders mee. Die laatste wou niet rijden. Toen voelde ik wel al dat mijn aanvallende wedstrijd krachten had gekost. Er was dan weer een samensmelting van enkele groepen en zo waren we nog met 9, waarvan 3 Lotto-jongens.”
“Iedereen keek naar ons, maar iedereen zat op dat moment ook al choco, denk ik. Toen ik versnelde, kreeg ik Tom Pidcock mee. Mijn benen waren niet meer super, ik pakte amper over en kon ook gewoon niet meer. Op Camphin-en-Pévèle reed hij mij eraf. Hij was te sterk, maar ik kon wel nog een hoog tempo aanhouden tot aan de finish en zo mijn 2e plaats veiligstellen.”
Geen gemis
Het hoeft niet gezegd dat Jacobs hier erg tevreden mee is. “Ik hou hier toch wel een goed gevoel aan over, ja. Ik ben op mijn waarde geklopt en daar heb ik geen probleem mee. Het resultaat ligt in de mijn van mijn 7e plaats in de Ronde van Vlaanderen eerder op het seizoen. Het zijn dus zeker dit type koersen die ik later ook bij de elite (volgend seizoen is hij belofte af, red). Ik heb me al verschillende keren kunnen tonen, kan veel wedstrijden rijden en amuseer me rot. Toto hiertoe is mijn keuze voor de weg een groot succes. Het veld heb ik dan ook nog maar zelden gemist.”