Op het Belgisch kampioenschap veldrijden van 2016 reed Tess Van Loy bij de nieuwelingen alle tegenstand in flarden van elkaar. Het leverde haar 3e Belgische tricoloretrui op, waardoor de Vorselaarse met hoge verwachtingen naar de juniorencategorie trok. Die kon ze door omstandigheden niet inlossen, maar haar talent is natuurlijk niet verloren.
“Na die laatste Belgische titel aan de kust ben ik wat blijven stilstaan in mijn evolutie”, opent de nog altijd maar 17-jarige Tess Van Loy. “De 2 seizoenen bij de junioren verliepen erg moeizaam, maar desondanks bleef ik er wel het plezier in vinden. Dat laatste was een belangrijke factor voor mijn directe omgeving.”
Transfer
Wat niemand zag aankomen, gebeurde toch. Van Loy trok eind 2017 de deur van het Vondelmolenteam van Geert Wellens achter zich dicht. “Daar zit natuurlijk een reden achter”, wil het Kempense talent geen verstoppertje spelen. “Geert heeft heel veel voor mij gedaan en stond altijd klaar voor mij, wat ik nu nog steeds heel erg apprecieer. Vertrouwen vind ik in mijn leven heel erg belangrijk en ik vertrouwde Geert ook helemaal. Er zijn echter enkele zaken gebeurd en vooral gezegd waardoor mijn vertrouwen een serieuze deuk heeft gekregen. Ik had het gevoel dat ik niemand meer kon vertrouwen. Het is voor mij dan ook mentaal heel lastig geweest, terwijl ik van mezelf dacht dat ik wel veel sterker was dan dat. Maar waar het precies over gaat – sportief of niet – houd ik liever voor mezelf. “
“Door zo’n gebeurtenissen leer je niet alleen anderen kennen, maar ook jezelf”, probert Van Loy er wel met een positieve noot uit te komen. “Ik mag heel blij zijn met de relatie die ik heb met mijn ouders. Zij stonden dag en nacht klaar voor mij en hebben me dan ook geholpen een punt te zetten achter de samenwerking met het Vondelmolenteam. We hebben dan samen beslist om het team achter ons te laten. We hadden dit in februari 2018 al besloten, maar toen kreeg ik te horen dat Geert me niet wilde laten gaan en dat ik dus zou moeten blijven tot eind december. Dat kwam natuurlijk heel hard aan.”
Warmte
Van Loy ziet de situatie nu als een afgesloten hoofdstuk. “Het ligt inderdaad achter mij”, bevestigt ze. “Geert en ik komen weer goed overeen. Ik denk én hoop dat we er allebei iets van geleerd hebben. Ik ben dus bij Kleur Op Maat terechtgekomen, waar ik heel blij om ben. De meisjes namen me direct op in de groep, ik voelde heel veel warmte. De ploeg heeft me de tijd gegeven om er terug wat bovenop te komen en me verder te ontwikkelen. Ik heb nu ondertussen al 4 wedstrijden op de weg gereden en ik heb ze alle 4 met een goed gevoel kunnen afronden. Ik ben dus zeker weer op de goede weg.”
Door de gebeurteniisen van 2018 wil Van Loy niet te ver meervooruitkijken. “Ik heb me voorgenomen om niet meteen naar de toekomst te kijken”, zegt ze. “Wat komt, dat komt; we zien het dan wel. Ik blijf werken en hopelijk loont dat binnen enkele maanden op de crossfiets.”