Handvaten is niet iets waarvan de meeste mensen warm lopen wanneer we dit soort van onderwerpen aansnijden. Maar na wat eenvoudig denkwerk komen we tot de conclusie dat dit samen met de pedalen en het zadel de enige 3 aanrakingspunten zijn tussen het menselijk lichaam en ons stalen/aluminium/carbonnen ros. Wij gingen aan de slag met het 711 MX type van SQlabs, handlebar grips voor de mountainbike. Dat draaide verrassend positief uit.
Toen we de 711 MX-handvaten in onze handen kregen geduwd, bekeken we ze een beetje vanop een veilige afstand met een zeker wantrouwen. We vroegen onszelf luidop af: ‘Horen handvaten niet rond te zijn? Dit kan toch echt niet comfortabel zijn? Hier gaan we zelfs met handschoenen aan blaren van krijgen.” Eens de nodige voorzichtigheid en vooroordelen overboord gekieperd, besloten we toch de touwtjes in handen te nemen en de grips op ons mountainbikestuur te monteren.
Monteren maar!
Wanneer je de grips van dichtbij bekijkt, merk je meteen dat ze niet perfect rond zijn, wat bij het merendeel van de handvaten wel het geval is. De handvaten hebben vanboven een lichte groef, waar de vingers perfect inpassen. Het is echter vooral de buitenkant van het handvat die opvalt. Dit loopt aan de achterkant licht 3-hoekig uit, waardoor de handpalm gedurende de rit een beetje kan rusten. Aan de voorzijde van de grips merk je een lichte bolling op, waardoor de hand de nodige grip kan vinden op het handvat.
Om de grips gemakkelijk te kunnen monteren, kan je aan de binnenkant van de grips een klemringetje vinden dat overgaat in een plastic huls binnenin het handvat. Dit zorgt voor meer monteercomfort, maar toch is het nog steeds aangewezen om de klassieke truc hierbij boven te halen. Een klein beetje haarspray in het handvat spuiten, grips over het stuur monteren, stelschroefje aanspannen, en klaar!
Buitenkant
De grips werden op een hardtail-fiets getest – niet onbelangrijk in verband met demping – en werden naast het alledaagse trainingsregime ook in het competitiecircuit getest. De eerlijkheid gebied ons te zeggen dat het in het begin erg hard wennen was aan de atypische grip die we op ons stuur hebben. Zou dit ons rijcomfort niet ten nadele zijn? En wat dan met onze technische capaciteiten? Zouden die hier ook onder lijden?
Gelukkig went een mens snel aan nieuwe technologie, en dat is ook het geval bij deze grips. Na een periode van een 7-tal dagen en evenveel trainingsritjes, merken we dat ons lichaam zich heeft aangepast aan de nieuwe snufjes op onze fiets, en zelfs onbewust gebruikmaakt van de technologische snufjes van deze grips. Waar ik persoonlijk vroeger meer met mijn handen aan de binnenkant van mijn handvaten reed, trekken ze nu automatisch meer naar de buitenkant, waar het 3-hoekige gedeelte zich bevindt. We merken effectief op dat onze handpalm meer rust vindt op dit gedeelte. Dit stukje is dan toch niet zo nutteloos als eerst gedacht, en best wel bruikbaar.
4 uur racen zonder blaren
De beste test kwam er tijdens een langeafstandswedstrijd. Waar ondergetekende in een normale situatie steeds zweert bij handschoenen tijdens het mountainbiken, moest hij vaststellen dat hij zijn handschoenen was vergeten voor deze wedstrijd. Net nu. Met nieuwe grips. In een langeafstandswedstrijd van meerdere uren. Sh*t.
Gelukkig verliezen we niet te lang de concentratie en vinden we snel de focus terug om ons op de wedstrijd te concentreren. En wat blijkt na een wedstrijd van meer dan 4 uren? Dat we nog nooit met zo een gave handen de finish heb gehaald in een marathonwedstrijd! Waar we normaal zelfs kleine problemen ondervinden tijdens deze wedstrijden met handschoenen, merken we op dat dit werkelijk 1 van de 1e keren moet zijn dat we zonder blaren op de handen de finish bereiken. Zou het dan toch?
Conclusie
Waar we in het begin heel sceptisch tegenover deze grips stonden, puur omwille van hun look, dienen we toe te geven dat ze ons met verstomming hebben geslagen. Wat een rijcomfort! Ook qua techniciteit in korte bochten of lange afdalingen dienden we niets in te boeten, dus kunnen we alleen maar tot een positief rapport komen voor deze grips. En waarom zou u het geen kans geven? Want stilstaan, is achteruitgaan!