Nog voor de veldrijders er 1 meter in wedstrijdvorm betwist hebben, draagt de nieuwe Ethias Cross in Beringen al de stempel van ‘klassieker in wording’. Alle ingrediënten zijn in elk geval aanwezig: het parcours over de mijnterril staat garant voor sportief spektakel, terwijl het mijnlandschap voor een prachtig decor zorgt. We stuurden onze man op pad om de veldrit te verkennen.
Met de aanwezigheid van Flanders Bike Valley en Ridley en de nabijheid van Bioracer (Tessenderlo) heeft Beringen alle troeven om uit te groeien tot ‘wielerstad’. Wetende dat sportmarketingbedrijf Golazo zijn maatschappelijke zetel in Beringen heeft en dat er al jaren aan mountainbike wordt gedaan op de Avonturenberg aan be-MINE, is het eigenlijk vreemd dat hier niet eerder een topcross werd georganiseerd. Dat de organisatie in goede handen is, lijkt in elk geval wél duidelijk.
De start- en aankomstplaats van de veldrit ligt op de serviceweg achter be-MINE. Momenteel wordt hier de nodige infrastructuur voor supporters, media en renners opgebouwd. Toch zal het kloppend hart van de cross zowat overal behalve hier te vinden zijn. Vergelijk het met de Koppenberg, daar kiezen de supporters ook voor een stekje op de steile flanken.
Zoals Asper-Gavere
Vanaf de start gaat het in Beringen omhoog. De renners nemen een natuurlijk trapje en rijden dan via 1 haarspeldbocht naar boven. Ondanks de regenval van de laatste dagen/weken blijft de beklimming berijdbaar. Dat komt omdat de Avonturenberg een vast pad naar boven heeft en deze route altijd verhard is. Gelukkig maar, want anders zouden de renners voortdurend aan het lopen zijn. Vergelijk het gerust met Asper-Gavere, waar de renners bij regenval ook lang op de fiets kunnen blijven. De steenslag verhoogt wel het risico op lekke banden. Net als in die klimcross ligt ook in Beringen de materiaalpost boven.
Vervolgens duiken de renners via een schuine kant terug naar beneden. Dit is de meest spectaculaire strook in de wedstrijd. Elke cross heeft tegenwoordig wel een schuine kant, maar deze zal aan een hoge snelheid genomen worden en met veel renners op elkaar wordt het glibberen. Tussen de paaltjes van de Avonturenberg door rijd je zo naar de 2e fase van het parcours.
Fenomenaal uitzicht
Vervolgens is het weer in lussen klimmen en richting de top wordt het steeds steiler. Hier kan je de omloop meer vergelijken met de lussen op de Koppenberg. Het uitzicht is fenomenaal. Niet dat de renners hiervan zullen genieten, maar de supporters zien in de verte de kerk van Koersel en het glooiend mijnlandschap. Bovendien zullen ze – met dank aan het geluid van de fans – de renners dichterbij zien en voelen komen. Bovenaan rijden ze rond het kunstwerk, wat iets heeft van een soort ingeslagen meteoriet, richting 2e passage door de materiaalpost.
Het laatste gedeelte van de wedstrijd is een nieuwe, technische afdaling richting aankomststrook. Net voor het opdraaien volgt nog een 2e schuine kant die begint met een scherpe bocht. Wellicht een plaats waar risico’s genomen zullen worden en supporters dus zullen plaatsnemen.
1.000 hoogtemeters
In totaal noteren we 90 hoogtemeters per ronde, de Avonturenberg op zich is 60 meter hoog. De renners zullen dus richting 1.000 hoogtemeters gaan op een uur tijd. Deze wedstrijd mag je dus zonder twijfel een echte klimcross noemen. Een klassieker? Nog niet, maar in Zonhoven heeft men wel bewezen dat het met een Limburgse cross snel kan gaan.