Het berewerk van Dries Devenyns en Laurens De Plus ten spijt ging op de Kristallen Fiets Tim Declercq lopen met de prijs van Beste Helper. De West-Vlaming volgt zichzelf op als Kristallen Zweetdruppel, een huzarenstukje waar in het verleden alleen zijn ploegmaat Iljo Keisse in slaagde.

Waar heb je dit jaar het verschil gemaakt, Tim?
Tim Declercq: “Ik wil eerst eens beklemtonen dat ik zeer vereerd ben om het te halen van gasten als Dries Devenyns en Laurens De Plus. Die hebben echt een heel sterk seizoen gereden. Het is door mijn regelmaat dat ik de trofee toch opnieuw heb kunnen binnenhalen, denk ik. Ik heb een gans jaar constant gepresteerd en heb in vergelijking tot vorig jaar wel een aantal keer mijn werk kunnen doen in de finale. Dat zal wel de doorslag gegeven hebben.”
Aan welke koersen denk je dan?
Tim Declercq: “Ik denk vooral aan de etappezeges van Philippe Gilbert in de Vuelta, waar ik telkens heel lang ben meegegaan. Eerder op het jaar was er de 7e rit in Parijs-Nice waar ik mee kon strijden in de finale in Gilberts jacht op de leiderstrui. En in Parijs-Roubaix (waar Gilbert won, red) was ik ook lang niet slecht.”
Geeft dit een ander gevoel dan je trofee van vorig jaar?
Tim Declercq: “Ja, toch wel. Al moet ik zeggen dat beide keren eigenlijk even speciaal zijn. De 1e keer die Kristallen Zweetdruppel winnen…. Dat was wat. Had je mij dat 5 jaar geleden gezegd, ik had er eens goed mee gelachen. Nu opnieuw winnen geeft me een schitterend gevoel. De tegenstand was dit jaar iets sterker, met zoals gezegd vooral Dries en Laurens als grootste concurrenten.”
Waarom geeft deze prijs winnen je zo’n uitgelaten gevoel?
Tim Declercq: “Ik moet eerlijk zijn: als knecht win je niet veel koersen, hé. Dan is het leuk als je toch eens met een officiële prijs in de bloemetjes gezet wordt voor je prestaties. Het is ook niet dat ik veel kansen krijg om een trofee te winnen, dus ik ben er best wel trots op. En ja, het is dan wel winnen zonder fiets, maar het blijft een prachtige erkenning.”
Had je het de andere genomineerden ook gegund?
Tim Declercq: “Absoluut. Alaphilippe was de beste renner van het jaar en Dries was zowat zijn rechterhand, dat zegt genoeg. En Laurens was in de Tour ijzersterk. Zoals hij het peloton een paar keer op sleeptouw nam, dat is echt chapeau. Soms ging het direct op een sliert. Sterk. En ook de andere jongens die op het lijstje stonden (Jasper De Buyst en Gianni Vermeersch, red) hadden het zeker verdiend. Ik had het zelfs Pieter Serry gegund. Hij was niet genomineerd, maar hij werkt elke koers als een beest voor zijn kopman.”