Over zijn duostrijd met Rudy Dhaenens zaliger op het WK van 1990 in het Japanse Utsunomiya werd door Belga Sport een hele uitzending gewijd. Maar de carrière van de geboren Aalstenaar Dirk De Wolf omvat natuurlijk meer dan dat speciale WK. “Wat ik nu zoal doe in ‘t leven? Niks! Op vakantie gaan!”
“‘t Is lang geleden”, sakkert De Wolf met een grijns op zijn gezicht, wanneer hij een sigaretje opsteekt in Sint-Laureins. “Maar ik ben een contente mens als ik over mijn carrière spreek. Ik heb mooie koersen gewonnen en mooie finales gereden. Ik heb Dwars door Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik gewonnen, werd 2e op het WK in Japan en zelfs de Kristallen Fiets staat in mijn kast.”
“Ik won ritten in de Tirreno, De Panne en ook de 4-daagse van Duinkerke staat op mijn naam. De Druivenkoers in Overijse en de GP Denain trouwens ook. Enfin, meer hadden ze van mij toch niet verwacht, denk ik. Ik heb gedaan wat ik moest doen. Praktisch gezien zat er ook niet meer in voor mij, denk ik. Alles en iedereen heeft zijn tijd. Ik weet niet of het nu beter is dan toen, al had ik er in deze tijd financieel wel meer kunnen uithalen.”
Als De Wolf terugdenkt aan zijn carrière, dan zijn dat vooral de jaren ’88 tot ’93. “De periode dat ik op mijn sterkst was en koersen kon winnen”, lacht hij. “Ik reed ook voor heel mooie ploegen: Hitachi, DPM, Tonton Tapis, Gatorade. Het is altijd plezanter als je voor grote teams kunt rijden. En als je wint, is het altijd plezant. Dat is overal zo.”
Klassieker
In de klassiekers leek het bij podiumplaatsen te blijven voor De Wolf, die 3e werd in de Brabantse Pijl (’89) en de Amstel Gold Race (’91) én 2e in Parijs-Roubaix (’89) en opnieuw de Brabantse Pijl (’91). Maar anno 1992 – De Wolf was de 30 al voorbij – gebeurde het dan toch, met winst in Luik-Bastenaken-Luik. “Ik had eerder verwacht de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix te winnen”, geeft hij nu toe. “Maar in Luik zat alles eindelijk een keer mee. Het was een gure dag, met veel regen en sneeuw. het was ijzig koud, maar ik had die dag superbenen, anders win je niet.”
Het was voor De Wolf geen verrassing dat die grote klassiekerzege er nog kwam. “Absoluut niet”, stelt hij met klem. “Het waren mijn topjaren en ik reed in een zéér goeie ploeg, met onder andere Laurent Fignon en Gianni Bugno. Ik kon op zware parcoursen in wedstrijden van 1 dag heel sterk uit de hoek komen, zeker als het hondenweer was. Wij reden in die tijd ook alle koersen, hé, een groot verschil met nu. Ik kon altijd en overal meedoen om te winnen.”
Op het WK in Japan werd De Wolf 2e, maar hij denkt er alleen met positieve gevoelens aan terug. “Als je met 2 Belgen voorop komt, dan rijd je altijd samen. Dat zou nu niet anders zijn. Maar het is daarom niet zo eenvoudig om te winnen. Rudy Dhaenens was trouwens een goeie vriend van mij. Ik reed ook een zeer goeie koers. Van bij de start zat ik vooraan en in de finale was ik er nog bij. Het jaar voordien in Benidorm was ik even goed, maar toen viel ik en had ik niks. In Japan hebben we gereden tot op de meet en werden we 1 en 2. Als we gepokerd hadden, waren we 14e en 16e geworden en had niemand hier nog ooit over gesproken. Ik zou zo weer hetzelfde doen.”
Phil en Greg
De Wolf stopte in ’94 op zijn 34e met koersen. Naar eigen zeggen niet te vroeg, hoewel zijn topjaren pas op het laatst kwamen. “Ik had direct de jeugd om te begeleiden”, zegt hij. “Ik leerde Philippe Gilbert kennen en later kwam Greg Van Avermaet. Met Phil heb ik 10 jaar samengewerkt, met Greg 5 jaar. Dat zijn jongens die ik heb zien opgroeien en grote koersen heb zien winnen. Het is leuk om zo dicht bij zo’n toppers te staan.”
En op dit moment geniet hij nog altijd van de koers. “Het gebeurt nu wel op een andere manier. Ik kan nog wel genieten van een Van der Poel of een Evenepoel – ik heb nog met Remco’s vader gekoerst – maar dat is anders. Ik fiets zelf nu ook weer veel meer en dat geeft me tevens veel voldoening. Maar voor de rest ben ik niet meer actief, nee. Ik geniet van het leven en ga veel op vakantie.” (lacht)
2 comments
Mathieu werd in 2015 in Tabor voor het eerst wereldkampioen cross
Gr Peter
in 2015
gr