Auteur boek Rudy Pevenage bekent: “Naast de dopingverhalen was ik vooral verrast over de macht van de fietsconstructeurs”

Donderdagavond werd in het Feestcomplex in Brakel het boek ‘Der Rudy’ van Rudy Pevenage officieel voorgesteld. De voorbije dagen was er in de reguliere media al veel te doen over de verhalen omtrent dopinggebruik, maar eigenlijk is dit boek veel meer dan enkel die passages over Fuentes, Riis en Ullrich. We adviseren dan ook dit boek te kopen voor de liefdevolle en verrassende koersverhalen en niet zozeer voor het spektakel.

Dat John van Ierland het levensverhaal van Rudy Pevenage schreef, is niet verwonderlijk. “Wij hebben in Nederland een theatervoorstelling”, zegt hij. “Op een gegeven moment zegt Rudy: ik wil mijn verhaal vertellen. Dat was nadat hij te maken had gekregen met keelkanker, zo’n 2 jaar geleden. En dus zei ik: dat ga ik voor jou doen. We hebben samen veel lange gesprekken gevoerd sinds ik er in september 2018 mee ben begonnen. En vorige week was ik eindelijk klaar.” (lacht)

Het boek gaat over doping, maar eens we aan die passages komen, zijn we al ruimschoots over de helft. “Het is veel meer dan het zoveelste dopingboek”, geeft de auteur aan. “Het is het verhaal van Rudy, zijn leven. Dat is een belangrijke nuance. Het gaat over zijn opkomst, zijn strijd bij Raleigh en veel meer. Langs de andere kant kan je niet ontkennen dat die epotoestanden er zijn geweest. Ik heb dan ook héél vaak grote ogen getrokken toen ik naar Rudy aan het luisteren was. Op een gegeven moment vroeg ik me zelfs af: waar zijn we in verzeild geraakt?”

Fietsconstructeurs

Hoe dat kwam? “Rudy werd sportbestuurder en opeens reden mannen als Riis, Zabel en Ullrich voor zijn Telekom-ploeg. Die ploeg streed mee voor winst in de Tour de France, maar plotseling konden ze niet meer mee. Tja. Toen Lance Armstrong kwam, reed die fluitend naar Tourwinst. Daar moesten Jan en de rest tegen opboksen. En zo is al dat gedoe met die verboden spullen begonnen. De verhalen van Rudy daarover zijn echt waar en vanuit zijn standpunt. Hij schaadt er helemaal niemand mee, het is echt zijn verhaal. En dat maakt was los.”

Waar Van Ierland zich het meest over verbaasd heeft, is de macht die fietsconstructeurs als bijvoorbeeld Ernesto Colnago en Fausto Pinarello hebben. “Zij betalen veel geld om een vooraanstaande rol te spelen in het wielrennen en willen dat verzilverd zien. Toen Ullrich door ziekte niet meer meekon in de Tour van ’98, werd er naar Pinarello gebeld. Die deed op zijn beurt wat telefoontjes naar de andere ploegen en plots reden het Banesto van Olano en het Mercatone Uno van Pantani voor Ullrich en won die laatste de Tour. Klaar. Dat op de slotdag van die Festina-Tour dan Olano de tijdrit won en niet Ullrich, was een cadeautje terug. Zo gaat het dus ook allemaal. En dan zijn we nog bijlange niet aan het hoofdstuk van de doping. Dat kwam pas later. Dus, ja, ik zeg hier dat Ullrich die Tour van ’98 vrij clean gewonnen heeft.”

Jammer

Het boek ‘Der Rudy’ leeft intussen in verschillende landen. Her en der zijn al voorpublicaties geweest en daar wil de auteur wat over kwijt. “Heel vaak zijn er fragmenten en anekdotes uit het boek compleet uit hun context getrokken, vooral in de kranten”, zucht Van Ierland. “Dat is jammer. Wat ook jammer is, is dat Rudy voor veel dingen zelf heeft moeten opdraaien, zelfs in die mate dat heel wat mensen die het boek al konden inkijken het op den duur een beetje zielig vonden voor Rudy zelf.”