Organisator Geert Stevens mag tevreden zijn. Afgelopen weekend was er de 15e editie van de Omloop Het Nieuwsblad voor vrouwen en nu staat er plots ook een wereldkampioene op de erelijst van de Vlaamse seizoensopener. Annemiek Van Vleuten was niet zo indrukwekkend als op het voorbije WK in Yorkshire, maar toch kwam de geboren Utrechtse weer solo binnen.
Van Vleuten staat bekend als een heus trainingsbeest die de kilometers niet schuwt. Afgelopen winter trok ze naar Colombia om zich hoog boven het zeeniveau voor te breiden op andermaal een successeizoen. En dat lijkt alvast zijn vruchten af te werpen. “Het was bar weer, met die regen en wind, serieus andere koek dan in Colombia”, lacht ze. “Dat maakte er een heroïsche koers van.”
Weg op de Muur
Van Vleuten reed weg op de Muur van Geraardsbergen, of all places, op pakweg 15 km van de meet. “Ik had niet de bedoeling om er weg te rijden van de rest, maar het was wel bewust dat ik aan de voet op kop indraaide en vervolgens mijn eigen tempo reed. Het plan was om gewoon te blijven rijden tot helemaal boven en pas na de Kapelmuur achterom te kijken om de schade op te meten. Dat heb ik ook effectief zo gedaan, al hoorde ik tijdens de beklimming al snel dat het stilletjes werd achter mij. Dan weet je dat er een gaatje is. Het was een beetje zoals op het WK, daar was het ook al snel stil rond mij (toen reed Van Vleuten op 100 km alleen weg om vervolgens wereldkampioene te worden, red).”
Dat Van Vleuten stilaan een veelwinnares wordt, lijkt het. En dat het daarom geen verrassing is dat ze in Ninove de snelste was. “Toch ben ik een beetje verrast”, reageert ze. “Normaal begin ik heel slow aan het seizoen, en word ik beter naarmate de koersen volgen. Ik had zeker niet verwacht om nu al te winnen. Het is ook mijn 1e zege hier in de Omloop en dan nog in de regenboogtrui. Ik heb er de laatste kilometers echt van genoten, ja.”
Tussen Strade en Luik
Het was inderdaad haar 1e overwinning in de Omloop Het Nieuwsblad voor Van Vleuten, die nu op de Ronde van Vlaanderen mikt en aansluitend het Waalse 3-luik. “Eerst is er komende zaterdag hopelijk nog de Strade Bianche, fingers crossed dat die niet wordt geannuleerd. Een heel mooie koers die ik afgelopen seizoen kon winnen maar die best nog eens op mijn palmares mag. En daarna inderdaad Vlaanderen, gevolgd door La Doyenne. In Luik kon ik vorig jaar al winnen en dat is ook nu weer een het grootste doel.”
Als de Strade niet doorgaat, blijft Van Vleuten gewoon lekker trainen, meent ze. “Ik hoop natuurlijk dat dat coronavirus niet te veel roet in het eten strooit, maar ik heb geleerd om me enkel nog druk te maken over zaken die ik zelf in de hand heb”, grijnst ze. “Mijn conditie is goed, dus ik hoop dat de koersen zoveel mogelijk kunnen doorgaan. En anders blijf ik lekker trainen, ik weet dat ik dan ook gewoon in orde kan zijn.”