Jonathan Breyne (29) uit Moeskroen was 3 jaar prof, maar zijn droom werd in 2013 aan diggelen geslagen door een positieve dopingtest op clenbuterol. Na een lange en vooral onwaardige strijd werd hij vrijgesproken. Hij bleef koersen op continentaal niveau en sinds 2018 als elite zonder contract, maar eind juni kreeg hij zoveel pijn in de borststreek dat hij besliste om onmiddellijk te stoppen.
Vorige week ging Jonathan Breyne trainen in de buurt van Namen, toen hij plots steken voelde in de zone rond zijn hart. “Het moet op de 3e helling van de dag geweest zijn dat de pijn opkwam, en vervolgens op elke helling opnieuw”, zegt hij. “Ik dacht eerst dat het van de te vroege zware inspanning kwam, maar het verbeterde niet. Daags nadien hadden we ploegtraining en kwam dezelfde pijn opsteken. Die was niet te harden, ik dacht echt dat ik dood ging vallen. Ik ben dan maar in de ploegwagen gestapt.”
Zware gedachte
Breyne liet meteen onderzoeken uitvoeren. “Maar helaas is daar niet echt iets concreet uit voortgekomen. De dokters hadden geen aanwijsbare reden voor de pijn. Er waren 2 kleine dingetjes te zien, maar niets erg. Alles lijkt normaal te zijn. Van de dokters mag ik – voorlopig – blijven koersen, maar ik ben gewoon te bang. Ik heb al een paar goeie vrienden verloren in het wielrennen: Michael Goolaerts, Jimmy Duquennoy, Daan Myngheer,…. Die jongens zijn altijd op alles getest geweest en waren perfect in orde. Ik wil niet eindigen zoals hen.”
“Dus heb ik de beslissing genomen om niet meer te koersen. Het is vrij abrupt, ja. Dat maakt het emotioneel des te moeilijker om mee om te gaan, maar ik weet natuurlijk waarom ik de keuze maak. Op 7 december 2019 viel Julien Cadron vlak voor mij toen hij een hartstilstand kreeg tijdens een MTB-rit in Deerlijk. Hij lag in coma en is daar daags nadien gelukkig uit ontwaakt. Hij was bijna dood. Je wil het natuurlijk zelf niet meemaken. Stel dat ik blijf koersen en een finale rijd waarin ik plots iets voorheb. Nee, die gedachte is mij te zwaar om dragen.”
15 jaar koers
Breyne heeft er toch een mooie carrière opzitten. “Bovenaan plaats ik de 3 profkoersen die ik heb gewonnen: 2 keer de Stan Ockers Classic in Borsbeke en een etappe in de Ronde van Taihu Lake. Ik heb ook 6 Belgische titels: 4 op de piste (1 keer individuele achtervolging en 3 keer achter de derny) en 2 in het tijdrijden, bij de aspiranten en in 2010 bij de beloften. Daarnaast zijn er de selecties voor het WK op de piste en het EK voor junioren op de weg in Hooglede-Gits van 2009 – de editie die Kris Boeckmans won bij de beloften. En ook de vele mooie ereplaatsen blijven tellen.”
Breyne was 3 jaar prof. “De mooiste tijd van mij leven”, beseft hij nu. “Die kwam abrupt ten einde toen ik in 2013 positief testte op clenbuterol. Dat was zwaar, want ik moest mezelf bewijzen voor iets dat ik niet had gedaan.” Breyne werd zelfs gered van een zelfmoordpoging – na een overdosis pillen. “Ik ben uiteindelijk wel vrijgesproken, maar sommige mensen zien nog altijd die stempel van ‘betrapt’. Dat vind ik soms echt heel erg. Mentaal zat ik ook enorm diep. Ook het feit dat ik geen prof kon blijven, zelfs niet bij een andere ploeg, begrijp ik niet goed.”
Toekomst
De komende weken zal Breyne nog meerdere onderzoeken ondergaan om een oorzaak van de stekende pijnen te vinden. “Daar ben ik wel bang voor”, zucht hij. “Bang dat ze iets gaan vinden dat ik voorheen niet wist en dat mijn leven gaat bemoeilijken. Voorlopig blijf ik aan de slag bij mijn werkgever Bpost en in de nabije toekomst ga ik opnieuw recreatief fietsen. 15 jaar zo intens fietsen, dan mag je niet compleet stilvallen van de ene op de andere dag. Maar naar de koers gaan kijken, zie ik nog niet zitten. Dat zou me nog te zwaar vallen. Ik moet het nog wat verwerken.”
1 comment
Goede beslissing v Jonathan ! Wel rustig blijven fietsen is mijn tip en u zeer goed laten testen !