Team Belgium vaardigde maandagochtend op het EK tijdrijden voor meisjes junioren Marith Vanhove en Julie De Wilde af. Beiden kwamen ze afgepeigerd over de meet na een heuvelachtige tijdrit van liefst 25,6 km in en rondom Plouay, in het zuiden van Bretagne. Beiden waren ze tevreden met de geleverde prestatie. Al is de wegrit van vrijdag belangrijker.
Vanhove is Belgische top, maar een tijdrit van dit kaliber op internationaal niveau is andere koek. “De 1e berg ben ik nog op eigen tempo naar boven gereden om vervolgens bij te schakelen”, vertelt Vanhove over haar TT. “Ik heb me proberen niet te vergalopperen in de beklimmingen, wat niet makkelijk was. Ongeveer halfweg heb ik wel een bocht gemist, maar ik was snel weer weg, verloor slechts 1 of 2 seconden. In het laatste stuk richting finish heb ik dan alle registers opengegooid.”
Vanhove finishte als 13e. “Ik ben meer van het explosieve type, dus dit was een hele klus voor mij”, lacht ze. “Hoe langer, hoe lastiger voor mij. En met al die bergjes viel dat dus wat tegen. Maar ik wilde mij hier vooral leegrijden en de ervaring meenemen naar later. Ik denk dat dat gelukt is.” Vanhove werd voorbijgereden door de Nederlandse Elise Uijen, die zich met verve kroonde tot de nieuwe Europese kampioene.
Meer Watts
Julie De Wilde vertrok als voorlaatste, voor Shirin van Anrooij. “Maar daar hield ik zeker geen rekening mee”, zegt ze. “Vorig jaar in Alkmaar was ik 14e, nu 7e. Dat is een mooie progressie. Ik had gehoopt op top 10, dus het is goed zo. Het was een lastig parcours. Ik heb zo goed mogelijk proberen indelen. In het 2e stuk heb ik dan alles gegeven.”
De wegrit van vrijdag krijgt voor de Laarnse prioriteit. “In België ben ik wel top in het tijdrijden, maar ik kan nog veel verbeteren in deze discipline. De wegrit is inderdaad belangrijker. Als je 2e wordt op het WK, dan moet je ambitie tonen op het EK. Het parcours is echter niet superlastig. De sprinters gaan het misschien overleven tot de meet, maar ik hoop koers te maken en weg te rijden met een klein groepje om het dan af te maken. De finish ligt ook in dalende lijn, dus ik hoop dat we hier niet met 40 rensters om de zege gaan moeten spurten.”
De Wilde heeft vertrouwen, ondanks ze sinds corona nog maar weinig op hoog niveau gekoerst heeft. “Ik ben blijven trainen en heb enkel naar mijn wattages gekeken. De vaststelling is simpel: er zijn enkele Watts bijgekomen, dus ik ben alweer iets beter geworden.”
