9 april 2017 is een dag die toebehoort tot het collectieve geheugen van de Belgische wielerliefhebber. Omwille van de laatste koers van Tom Boonen en omwille van het eerste monument van Greg Van Avermaet. Ook voor Piet Allegaert was het een speciale dag. Hij werd toen 17de in Roubaix, op amper 12 seconden van de winnaar. Vier jaar later gaat de man van Cofidis op zoek naar een vervolg.

Allegaert zal voor altijd kunnen zeggen dat hij het afscheid van Tom Boonen meemaakte op de eerste rij. De renner uit Moorslede zag in zijn linkerooghoek de Bom van Balen met het hoofd tussen de schouders over de meet bollen. Het einde van iets is altijd het begin van iets anders. Het begin ook van het échte profbestaan van Piet Allegaert, al had hij eerder ook al mooie dingen laten zien.
Bij de jeugd kon Allegaert in alle wedstrijden goed mee, zeker wanneer er kasseien aan te pas kwamen, voelde hij zich steevast in zijn sas. Zesde in de Ronde van Vlaanderen voor junioren in 2013, elfde in de Kattekoers bij de beloften (2015), negentiende in Roubaix bij de beloften (2015) en een jaar later zelfs zevende in de Hel. Die editie werd toen gewonnen door Filippo Ganna, in een vorig leven naast tijdritmaniak ook kasseienvreter.
Tour de l’Eurométropole
Trek-Segafredo gaf Allegaert een stagecontract in 2016 en een jaar later tekende de jonge West-Vlaming voor Sport Vlaanderen-Baloise. Hij toonde in de aanloop naar Roubaix al in vorm te zijn door het bergklassement in de Driedaagse De Panne-Koksijde te winnen. Een jaar later mocht hij zijn kunstjes in Roubaix echter niet herhalen, daar zijn ploeg niet was uitgenodigd. Hetzelfde herhaalde zich in 2019 en vorig jaar was er zelfs geen editie. Moet vervelend zijn: jouw favoriete koers al 3 jaar niet gereden hebben.
Allegaert deed het dan maar in andere koersen. In 2018 en 2019 stapelden de ereplaatsen zich op. Helemaal aan het einde van 2019, op 5 oktober, won hij met de Tour de l’Eurométropole voor het eerst voor zijn werkgever. Een mooi afscheidscadeau, want de jonge kasseienvreter zou naar Cofidis vertrekken. Allegaert won in Doornik voor Florian Sénéchal en Jasper Stuyven, van een mooi podium gesproken.
Conditie crescendo
De West-Vlaming is dit jaar niet van zin om de editie van Parijs-Roubiax nog eens te missen. In de Tour de la Provence werd hij een keertje 11e en 13e, in Le Samyn volgde een 19e plaats en in Nokere werd hij 12e. De conditie is duidelijk crescendo aan het gaan en met de klassiekers in aantocht staat Allegaert waar hij moet staan. Dan zal de rest wel volgen.
Zorg dat je ingeschreven bent op onze nieuwsbrief en maak deze maand kans op 5 fietsstickerpakketten van FIETSNAAMSTICKERS!

De winnaars worden bekendgemaakt op 1 april 2021 – mail je naam en volledige adresgegevens alvast naar liefdevoordekoers@wielerverhaal.com en laat ons weten waarom jij zo’n pakketje verdient! (de winnaars van de WielerVerhaal cross-T-shirts zijn Lien Mylle uit De Haan en Martine Janssens uit Betekom! Zij werden persoonlijk op de hoogte gebracht)