Stel je maar voor dat je een talentvolle wielerbelofte bent en in de jaren van de waarheid plots met een lockdown te maken krijgt. Het overkwam de 21-jarige Elias Maris uit Oelegem. Gelukkig schijnt er licht aan het einde van de tunnel. Afgelopen weekend reed hij met de GP Vermarc zijn 1e wedstrijd van het jaar. “Ik kijk uit naar de heuvelachtige wedstrijden zoals de beloftenversie van Luik-Bastenaken-Luik en Lombardije”, blikt hij vooruit.
Vorig jaar kon Elias Maris aan het einde van het seizoen toch nog een paar mooie wedstrijden betwisten. Hij werd 29e in de Ronde de l’Isard, 25e in Lombardije en 18e in de Giro della Regione Friuli Venezia Giulia, waarin hij in de slotrit 6e werd. In zijn laatste jaar bij de beloften hoopt hij nog net iets beter te doen. “Rondes als de Isard en Aosta zijn in principe net te zwaar voor mij”, beseft hij. “Ik ben niet de pure klimmer, meer de renner voor lastige wedstrijden. Op dat terrein hoop ik dit jaar te scoren.”
Lange tijd moest Maris met zijn leeftijdsgenoten wachten op een 1e koers. Toen de GP Vermarc in Rotselaar werd aangekondigd, stond hij dan ook te springen. “Mijn ploeg, Basso Team Flanders, heeft een andere kledingsponsor en verscheen niet aan de start. Daarom nam ik contact op met Dirk Onghena van Cycling Vlaanderen en vroeg of er nog plek was in hun gelegenheidsploeg. Dirk antwoordde positief en dus werd ik geselecteerd en kon zo wat wedstrijdritme opdoen.”
Tussen Cav en Sénéchal
Het regende zaterdag pijpenstelen en dat maakte de wedstrijd tot een zware onderneming. “Niet echt mijn ding”, glimlacht Maris achteraf. “Hoe dan ook was het een mooie kans om nog eens een koers te rijden. Bovendien reed ik tussen jongens als Cavendish en Sénéchal. Mark is een voormalig wereldkampioen, dat is toch wel speciaal. Je hebt als renner respect voor zo’n palmares. Zo iemand ga je geen kwakken uitdelen.”
Maris bolde uiteindelijk over de meet als 37e, in de grote groep. De doelen van de Antwerpenaar liggen verderop dit seizoen. “Gelukkig rijden we met onze ploeg een internationaal programma, wat in deze tijd toch interessant is. Als alles goed gaat, start ik op 3 juni in de Volta Castello in Spanje. Dat is een wedstrijd in de buurt van Benicàssim, in Castellon. Ik weet niet of ik al voldoende wedstrijdkilometers in de benen zal hebben om er te scoren, maar ik wil me er wel tonen.”
Back-up
Maris hoopt om de profploegen dit jaar te kunnen overtuigen. Niet evident als het voorjaar in rook opgaat, maar daar wil hij niet te veel meer aan denken. “Het was op mentaal vlak niet gemakkelijk om te trainen zonder concreet doel. Nu zullen er eindelijk wel kansen komen. En als het niet lukt, kan ik nog altijd terugvallen op mijn studies. Ik zit immers in mijn 3e jaar bachelor kinesitherapie en heb dus altijd nog een back-upplan.”