Wat een zondag beleefde de Oost-Vlaamse junior Jan Kino. De 18-jarige renner van ‘Onder ons Parike’ reed in de Bernaudeau Junior, een wedstrijd in de Vendée, solo naar de overwinning. Het was nog maar de 3e zege in zijn carrière, maar wel meteen een klassieker met naam en faam. “Volgende week is er het BK in Herzele, dat ligt op een boogscheut van mijn thuisdorp Zottegem”, blikt hij al verder vooruit.
De Bernaudeau is een wedstrijd die al sinds 1994 elk jaar wordt verreden in het westen van Frankrijk. Organisator is Jean-René Bernaudeau, de oud-renner die vooral als ploegleider een mooie carrière uitbouwde. Op de erelijst staan onder meer Pascal Eenkhoorn en Tanguy Turgis, terwijl ook Sénéchal, Coquard en Démare er reeds op het podium stonden. Aan het begin van deze eeuw was België erg succesvol met 4 opeenvolgende zeges van Kristof Vandewalle, Pieter Vanspeybrouck, Frederiek Nolf en Jan Ghyselinck. Met Florent Serry in 2009 won de laatste Belg en nu is er dus Jan Kino.
“Het was een wedstrijd van 127 km en 1.600 hoogtemeters”, vertelt de winnaar wanneer we hem naar zijn verhaal vragen. “Ik vergelijk het een beetje met de Vlaamse Ardennen. De hellingen deden me denken aan de Berendries en de Valkenberg. Al na 20 km brak het peloton in stukken. Ik was weggereden met een kompaan, maar het was bijzonder hectisch. Plots werd de wedstrijd stilgelegd omdat er geen ambulances meer over waren na verschillende valpartijen. We moesten herstarten en ik kreeg mijn voorsprong ook niet meer terug.”
Wedstrijd stilgelegd
De gereduceerde koers van 100 km trok naar de heuvelzone, waar er opnieuw stevig geschift werd. “10 renners konden ontkomen en uiteindelijk reed onze landgenoot Gaëtan Verleyen alleen weg. We kwamen aan op de lokale rondes en ik had geen goed gevoel. Daardoor zat ik achteraan in het peloton. Vooraan konden ondertussen 4 renners tot bij Gaëtan rijden. Ik merkte dat de koers bepaald werd en kwam er ook wat door. Met 4 kompanen reden we dus naar voren.”
In de finale in La Tardière wilde Kino verder schiften. “Plots merkte ik dat ik een meter of 10 à 20 voorsprong had genomen. Ik besloot vol door te rijden en kon een solo van 10 km afronden. Aan de meet had ik bijna 40 seconden voorsprong. Het was zowaar zelfs mijn ploegmaat Tyson Borremans die licht afgescheiden 2e werd. Dat was een fantastisch moment.”
Ploegmaat op 2
Kino is geen veelwinnaar, maar als hij het doet, doet hij het wel in stijl. “Ik wist dat ik de capaciteiten had om hier te scoren, dat het dan ook lukt is fantastisch. We rijden niet veel UCI-wedstrijden, ongelofelijk dat ik er nu eentje gewonnen heb. Het is de mooiste zege in mijn prille carrière!”
De man van Zottegem richt zich nu op het BK in Herzele. “Ik zal er geen favoriet zijn”, blijft hij nuchter. “Jongens als Cian Uijtedebroeks kunnen hogere vermogens trappen. Toch wil ik me er tonen. Ook de Keizer der Juniores staat op mijn agenda, maar het meest kijk ik nog uit naar La Philippe Gilbert. Ik hou immers van dergelijke zware wedstrijden.”