Aan de start van het WK bij de mannen elite stond in Antwerpen ook Ylber Sefa. De 30-jarige Albanese kampioen van Tarteletto-Isorex reed zijn allereerste WK ooit in zijn tot hiertoe 15-jarige carrière. Een unieke ervaring, vooral omdat Sefa al enkele jaren in Oudenaarde woont. “Nooit gezien, die sfeer”, geeft hij toe. Al kan het wel eens meteen zijn laatste WK ook geweest zijn.
Ylber Sefa was zondag niet de 1e Albanees ooit op een WK wielrennen, maar veel scheelt het allemaal niet. “Dat was Eugert Zhupa, die in 2017 aan de start stond op het WK in Noorwegen”, kent Sefa zijn wielergeschiedenis. “Maar voor mij was het wél de allereerste keer en dat was eigenlijk magnifiek: na een carrière van 15 jaar hard werken eindelijk op het allerhoogste niveau, waar al de beste renners van de wereld op hun topniveau aan de start staan. Dat het dan ook nog in België was, maakte het des te specialer omdat ik toch al 4 jaar voor Tarteletto-Isorex fiets en ook al ruim 6 jaar in Oudenaarde woon. Het was een droom die kon uitkomen omdat ik 5-voudig Albanees kampioen ben en het meeste UCI-punten heb van de Albanese renners, ook al zijn er dat niet heel veel.”
De voorbereiding voor de grote dag verliep een beetje sneu voor Sefa. “Als renner van een continentale ploeg heb ik door corona de laatste maanden niet genoeg wedstrijden kunnen rijden”, vindt hij. “Alleen met training is het moeilijk om je conditie optimaal te houden. De voorbije maanden kon ik wel weer wat koersen meepikken. De maandag voor het WK viel ik echter nog en dus stond ik met wat fysieke pijn aan de start in Antwerpen. Maar: ik had te veel motivatie om dat te laten doorwegen, al voel je dat wel tijdens de wedstrijd.”
Pijn aan de oren
Sefa kreeg veel advies om mee te gaan in de vlucht van de dag, maar dat lukte niet. “Het peloton reed in de beginfase op een brede baan aan 60 km/u, daar kon ik gewoon niet van weggeraken”, beseft de Albanees. “Daarna bleef ik in het peloton hangen om de benen wat te sparen voor de klimmetjes. Na een val, waar ik middenin zat, kon ik nog voort, maar na een 2e val na 110 km kon ik aan de hoge snelheid nooit meer terugkomen, waardoor ik uit koers moest. De finish halen was een doel, en ook wel mogelijk zonder val, denk ik. Tenslotte had ik heel goeie benen en was ik in topvorm. Jammer, dus.”
Het was echter wel een hoogdag. “De sfeer was grandioos, nooit eerder gezien. En bovendien kende ik ook al die wegen van in andere koersen zoals de GP Jef Scherens en de Primus Classic. De klimmetjes, bochten en kasseien kende ik uit het hoofd, het was gewoon zoals een thuiskoers. Bovendien kon ik gewoon in een kort tripje met de auto naar het WK komen, wat natuurlijk voor een speciale belevenis zorgt. Toen we Leuven binnenreden, kreeg ik op het 1e klimmetje al kippenvel. Het lawaai daar was zo oorverdovend dat het bijna pijn deed. Ik voelde de klim zelfs niet in de benen, het voelde als vlak aan.”
Stoppen of niet
Het WK zou echter wel eens de laatste topkoers van Ylber Sefa kunnen geweest zijn, want de 30-jarige Albanees denkt aan stoppen als hij geen nieuwe ploeg zou vinden voor 2022. “Het gevoel bij Tarteletto is niet meer wat het geweest is”, bekent hij. “Ze hebben me te vaak aan de kant gezet zonder wedstrijden. Met 1 koers in een maand geraak ik niet vooruit. Mijn contract verlengen ga ik dus zeker niet doen. Ik spreek momenteel wel nog met 2 andere teams van procontinentaal niveau, maar als dat niet lukt, dan stop ik er definitief mee. Ik wacht nu op antwoord en hoop op het beste. Misschien ga ik wel in een WorldTour-team als mecanicien aan de slag, want dat diploma heb ik al.”