Jesse Vandenbulcke trekt na 2 seizoenen de deur dicht bij Lotto Soudal Ladies. De 25-jarige Gentse maakte een moeilijke periode door met het vertrek van bijna de hele staf rond de vrouwenploeg en mikte ook voor zichzelf op iets compleet nieuws. “Ik wilde graag eens naar een buitenlandse ploeg, want bij die teams heerst een heel andere benadering.” En ondertussen is ze al beginnen crossen met een fiets van Atom6, want van Lotto Soudal kreeg ze die niet.
Je zag Jesse Vandenbulcke wellicht in de X2O Badkamers Trofee in Kortrijk haar veldritdebuut maken. Een bewuste keuze die eigenlijk al veel te lang werd uitgesteld, zo blijkt. “Het idee speelt al een paar jaar omdat ik sneller wil kunnen reageren bij een valpartij in het peloton”, klinkt het. “Daarnaast kan je in het veld een uur lang in het rood gaan en dat zorgt toch voor een intensieve prikkel. Ik wilde het inderdaad al 2 jaar doen. Toen ik eind 2019 naar Lotto Soudal ging, spraken we er al over met de ploegleiding. Zo zou ik samen met Lotte Kopecky een aantal crossen gaan rijden, maar het is er niet van gekomen.”
“Het sleepte aan met de fietsen, die veel te lang op zich lieten wachten waardoor we er niet op konden trainen. Dan wordt het een lastig verhaal. Deze winter hebben we het zelfs niet gevraagd en zijn we in zee gegaan met Atom6, de fietsenwinkel van Alexander Labbe in Roeselare. Van hen krijg ik een fiets en ten allen tijde ook technische support. Het is jammer dat ik er niet vroeger mee ben kunnen beginnen. Zeker omdat de cross toch op tv komt en Ridley er toch veel exposure mee genereert. Maar goed, ik ben geen veldrijdster en kan er daarom ook wel begrip voor opbrengen.”
Liesbet De Vocht
Na 2 jaar trekt Vandenbulcke de deur van Lotto Soudal achter zich toe. Hoe blikt ze terug op dat avontuur? “Het zijn 2 heel verschillende seizoenen geweest omdat de ploegleiding volledig werd vernieuwd na mijn 1e seizoen. Het is een moeilijke hervorming geweest van de koepel Lotto Soudal en dat hebben wij als rensters toch ook wel gevoeld. Het 1e jaar hing iedereen heel hard aan elkaar, maar het seizoen erop was het vertrouwen wat weg. Onder meer door de manier waarop Liesbet De Vocht, Dany Schoonbaert en Ivan Depoorter zijn moeten vertrekken. Door corona was het bovendien moeilijk om de groep veel bij elkaar te brengen om dat wat te herstellen. 2021 was desondanks geen verloren jaar, want er zijn ook stappen vooruitgezet, onder meer qua materiaal, kledij en de hoogtestages. Ik heb er veel van geleerd.”
Vandenbulcke spreekt over zaken die eigenlijk niks met de sportieve renstersgroep te maken hebben. Het zou toch niet mogen dat de rensters lijden onder het extrasportieve? “Nee, maar als die zaken op zo’n harde en brutale manier worden doorgevoerd, onder meer het vervangen van de sportieve staf, dan kan het gewoon niet anders dan dat dat een effect heeft op de groep”, vindt de Gentse. “Ik ben na Doltcini teruggekeerd naar de Lotto-ploeg – waar ik op mijn 15e al reed – omdat ik er dezelfde mensen van destijds zou terugvinden. Dat gaf mij gewoon een vertrouwd gevoel. Maar als die dan op die manier moeten vertrekken, dan is dat gewoon heel erg jammer.”
Hokjesdenken
Volgend jaar trekt Vandenbulcke naar Drops-Le Col. “Het wielrennen is een kleine wereld, het contact met Drops is er wel al langer”, geeft de Belgische wegkampioene van 2019 aan. “We hadden vorig jaar al gesproken, maar ik had toen al verlengd bij Lotto Soudal. Bob en Tom Varney waren er snel bij in de voorbije lente. En ook met ploegleider Nicolas Marche heb ik aan tafel gezeten. Er zijn vooraf heel veel gesprekken geweest omdat de Britse ploeg erg veel belang hecht aan het type profiel, zodat je zeker bij de ploeg past. Dat professionalisme spreekt me erg aan. Of ik aan Ann-Sophie Duyck (die in 2017 voor Drops reed, red) informatie gevraagd heb? Nee, Ik wilde het allemaal wat binnenskamers houden, want zo gaan er snel geruchten rond.”
Een ander team was voor 2022 eigenlijk een must voor Vandenbulcke, bekent ze. “Ik wilde graag naar een buitenlandse ploeg omdat er bij die teams een heel andere benadering is”, duidt ze. “De buitenlandse teams staan veel verder op alle vlakken, in België denken ze vooral nog in hokjes. Ik heb nu getekend voor 1 jaar, maar er is wel een optie op een langer verblijf. De deuren staan op dat vlak langs beide kanten open.”
Ontdek de WielerVerhaal Podcasts!