Taylor Kuyk-White mag gerust een bijzondere verschijning genoemd worden. De 34-jarige Amerikaanse maakte in Flamanville haar overzeese debuut in het veldrijden en deed het voorbije weekend Hamme en Hoogerheide aan. Ze heeft al een bijzonder leven achter de rug, onder meer als zeilster. “Plezier is mijn drijfveer.”
Ontelbare tatoeages
Wat direct opvalt aan de enthousiaste Kuyk-White zijn de talloze tatoeages, verspreid over haar gehele lichaam. Naar eigen zeggen ‘voor de lol’. “Vroeger, toen ik een stuk jonger was, zeilde ik op zeilboten met vrienden die vol tatoeages stonden”, vertelt ze. “Toen ik een jaar of 18 was, liet ik er zelf een plaatsten: een typische zwaluwtattoo. Voor zeilers is dat het symbool om een zeilervaring te vereeuwigen op hun lichaam.”
“Momenteel ben ik gestopt met tellen”, schatert ze. “Ze zitten overal op mijn lichaam. Zichtbaar op mijn armen en benen, maar ook op mijn bovenlichaam. Ik heb ze vooral omdat ik het eenvoudigweg wel leuk vind. Op mijn 30e verjaardag bijvoorbeeld werd ik wakker en dacht meteen: ik wil een nieuwe tatoeage. Maar voor nu heb ik erg genoeg!”
Het tekent de onbevangenheid van de avontuurlijke Kuyk-White. Zo heeft ze ook een tatoeage van haar favoriete fietsenzaak in Philadelphia. “Ook heb ik een tatoeage van Henry Darger, een kunstenaar uit Chicago, wiens werk ik pas ontdekte na zijn dood. De tatoeage geeft mijn favoriete tekening van hem weer.”
Liefde voor de stiel
“Ik hou van fietsen. Die liefde is voor mij begonnen met het fietsen van lange afstanden, het zogenaamde bikepacking”, vertelt ze. “Toen ik naar Philadelphia verhuisde, waar veel wielerwedstrijden worden verreden, ben ik in aanraking gekomen met het mountainbiken en wat later met de cyclocross. In 2015 reed ik zodoende mijn 1e wedstrijd in het veld. Tegenwoordig fiets ik voor Richard Sachs Cyclocross Team, een lokaal Amerikaans team, dat bestaat dankzij trouwe sponsors.”
De 34-jarige Taylor Kuyk-White staat voor haar 1e avontuur in Europa. “Ik heb een prima seizoen in de Verenigde Staten (waar een nationale crosscompetitie bestaat, red) gedraaid en eindigde het Amerikaanse seizoen met een 6e plaats op het nationale kampioenschap. Op dat moment besliste ik om naar Europa te komen. In 1e instantie overwoog ik om tijdens de Kerstperiode al over te komen, maar dat was te kort dag. ”
Europese droom
“Uiteindelijk heb ik dan met mijn landgenote Jenn (Jennifer, red) Malik de reis gemaakt. Zij had de trip al gepland staan en was zo aardig om mij mee te vragen”, lacht ze. “Dit is mijn 1e ervaring met het Europese crossseizoen, met 3 verschillende wedstrijden in evenveel, andere landen. Het is geweldig. We zijn begonnen in Flamanville, om daarna de crossen van Hamme en Hoogerheide te kunnen rijden.”
“Ik ben zó blij en vereerd om hier te kunnen zijn. Rijden in Europa was 1 van mijn grootste doelen en dat is alvast gelukt. Om dat doel te vervolledigen probeer ik vandaag (afgelopen zondag in Hoogerheide, red) bij de eerste 25 te rijden. In Flamanville werd ik, in een kleiner veld, 31e, en in Hamme al 25e. Hopelijk kan ik vandaag die droom verwezenlijken (uiteindelijk eindigde Kuyk-Swift als 43e, red).”
Geen WK, wel werken
Naast de cyclocross rijdt Taylor Kuyk-Swift ook nog wedstrijden op de MTB én racefiets. Haar leven(s) op de fiets combineert ze met werken, als de normale mens. Zo helpt ze de jeugd uit haar omgeving op weg met fietsen, heeft ze al eens baantje gehad in een fietsenwinkel en zit ze momenteel in de verkoop. Toch blijft haar grootste kracht, in alles, het plezier dat ze heeft en dat ze uitstraalt.
Hoewel ze haar eerste wedstrijden in Europa dus heeft kunnen fietsen, ontbreekt ze komende week op het WK in eigen land, iets dat ze enigszins betreurt. “Ik vind het jammer dat ik dit jaar nog niet aanwezig kan zijn op het WK in Fayetteville, maar ik maak nog ieder jaar progressie, dus wellicht dat ik er volgend jaar bij ben!”