Marlen Reusser opende in de Omloop het Nieuwsblad de finale, met een aanval op de laatste beklimming van de Leberg. Ze effende daarmee het pad voor haar teamgenote Demi Vollering, die vervolgens naast de sprintzege pakte. Toch kijkt de 30-jarige Zwitserse met een goed gevoel terug op haar wedstrijd en deelt ze ook haar gevoel. “Als ik doorga op deze ingeslagen weg, dan is er veel mogelijk.”
Vicewereldkampioene
Enkele maanden geleden maakte de 29-jarige Zwitserse haar overstap bekend naar Team SD Worx. Bij de grootste vrouwenploeg ter wereld sprak de vicewereldkampioene tijdrijden van het WK in Leuven de hoop uit om de komende 2 jaar progressie te blijven boeken. De nummer 9 van de laatste Ronde van Vlaanderen liet zaterdag in de Omloop andermaal zien dat we de komende jaren rekening met haar moeten gaan houden in het Vlaamse voorjaarswerk.
“Ik was erg blij dat ik in de goede vlucht zat”, spreekt de uit Jegenstorf afkomstige Reusser. “Het was de juiste samenstelling op dat moment. Ik denk niet dat ik mijn beste benen had om zelf iets te proberen, voelde me ook niet zo goed, maar denk dat ik tevreden mag zijn over mijn werk voor de ploeg.”
Finale-opener
Op de Leberg demarreerde Reusser uit het pak, nadat het peloton op de vroege vlucht was neergestreken. In haar zog sloten Ellen van Dijk (Trek-Segafredo), Liane Lippert (Team DSM) en Anna Henderson (Team Jumbo-Visma) aan. De vlucht hield stand tot na de Kapelmuur in Geraardsbergen. Vóór de Bosberg sloten Annemiek van Vleuten en Demi Vollering aan. “Het was ideaal dat we daar uiteindelijk met Demi zaten, zij kon in dit geval rustig blijven zitten.”
Op diezelfde Bosberg sloegen Van Vleuten en Vollering het definitieve gat. Hoewel Vollering in gewonnen positie leek te zitten, zeker na haar geringe kopwerk eenmaal vooraan, werd ze op waarde geklopt door Annemiek van Vleuten. De beste wielrenster ter wereld speelde het knap binnendoor en matte de jonge Nederlandse teamgenoot van Reusser af met een ontzettend lange sprint.
Snode plannen
“Het is prima voor nu. Soms heb je betere benen, vandaag helaas niet. De volgende keer valt het kwartje wellicht onze kant op”, relativeert Reusser. “Het was van onze kant uit in ieder geval goed, we zaten met drie vrouwen vooraan en waren als team enorm sterk. Het resultaat valt helaas wat tegen, al is tweede worden ook niet slecht.”
Met Lotte Kopecky en de eerder genoemde Vollering als snelle vrouwen, leek het plan van SD Worx bij voorbaat helder. “Eigenlijk weet ik niet of ik dit wel mag zeggen”, lacht ze. “Omdat het de eerste race voor mij en Lotte was, hadden we het plan om te kijken hoe de koers zich ontwikkelde en hoe wij ons voelden. Op basis daarvan kreeg mijn uiteindelijke aanval gestalte. Het was een soort alles-of-nietspoging.”
Meer dan tijdrijden
De qua leeftijd al wat oudere Reusser rijdt pas 4 jaar wedstrijden op dit niveau. Haar progressie blijft verbazen, ieder jaar weer. Vandaag is ze absolute top in het tijdrijden, maar wil ze meer. De voormalig triatlete mikt op de klassieke eendagswedstrijden en probeert zich uit het jasje van tijdritspecialiste te wringen. “Ik denk niet dat ik puur en alleen een tijdritspecialiste ben. Ik blijf mezelf ontwikkelen, meer en meer. Ik heb sterk het gevoel dat er wat moois aan zit te komen de komende tijd. Mijn benen kunnen meer dan tijdrijden.”
Het afgelopen seizoen leerde Reusser dat ze over de inhoud beschikt om mee te doen in de finales van de grootste klassiekers, al blijft logischerwijs alles afhankelijk van haar vorm. Ondanks een goede winter twijfelde Reusser. “Ik had in ieder geval heel veel zin in de Omloop, maar besefte al snel dat ik niet over mijn beste vorm beschikte.”
“Ik blijf mezelf ontdekken op de fiets”, besluit ze. “Ik weet nog altijd niet exact wat nu mijn specifieke kwaliteiten zijn, maar als ik doorga op deze ingeslagen weg, dan is er, zeker in dit team, veel mogelijk.”