Aan de voet van de Bosberg plaatste Wout van Aert zaterdag zijn beslissende aanval richting overwinning in de Omloop Het Nieuwsblad. 2 renners probeerden hem nog eventjes te volgen: Victor Campenaerts en Fred Wright. Die laatste werd eventjes verkeerdelijk aanzien als Heinrich Haussler, maar het ging dus wel degelijk om de 22-jarige Brit. Straks kan hij al een belangrijke rol spelen in het voorjaar van kopman Sonny Colbrelli.
Bahrain-Victorious was goed vertegenwoordigd in de finale van de Omloop. Colbrelli kon rekenen op Wright en ook Mohoric – in de Sloveense kampioenstrui – rijdt in zijn dienst. En dan won Haussler ook nog eens de sprint van het peloton. Enkele tellen ervoor was Wright wel al over de meet gebold als 20e na een sterke finale. Dat is des te opmerkelijk als je weet dat de Brit begin februari nog een botje in zijn linkerhand brak in de Saudi Tour. Hij reed er de etappe nog uit, maar moest er toch opgeven en kwam nadien niet meer in competitie.
Fred Wright is nog erg jong en toch al toe aan zijn 3e seizoen bij de profs, na een stageperiode bij CCC. Bij de jeugd maakte hij deel uit van de sterke Britse generatie met onder meer Ethan Hayter en Tom Pidcock. Met die ploegmaten werd hij bij de junioren al 5e in de Trofeo Karlsberg. Bij de beloften versloeg hij in zijn 1e jaar Josef Cerny en Stef Krul in de 3e etappe van de Ronde de l’Oise.
Rittenkaper
Vervolgens maakte de Brit indruk op de allergrootste afspraken bij de beloften. In de Baby Giro – tegenwoordig de Giro Ciclistico d’Italia genoemd – probeerde hij in 2019 een etappe te winnen. Bij een 1e poging in de 3e etappe bleven er helaas voor hem 3 renners vooruit, maar 4 dagen later was het toch raak richting Levico Terme. Hij won er voor Ide Schelling en verdiende er meteen ook een selectie voor het Test Event in Tokio, waar hij 11e werd, en de Toekomstronde.
Ook in die Toekomstronde maakte Wright zijn ambities waar. De Brit hield zich niet bezig met het klassement, maar koos opnieuw een etappe uit. Tussen Mauriac en Espalion reed hij weg met een sterke groep en in de sprint versloeg hij Joel Suter en Søren Wærenskjold. Zo mocht hij later dat jaar in eigen land ook nog het WK betwisten.
Vuelta als neoprof
Wright werd prof bij Bahrain en mocht in zijn debuutseizoen al meteen naar de Vuelta. Een mooie ervaring en altijd goed voor de carrière van een jonge renner. Hij kwam hier bovendien goed uit, want helemaal aan het einde werd hij nog knap 4e in de rit naar Puebla de Sanabria. Kenners herinneren zich misschien nog wel hoe Jasper Philipsen er zijn 1e etappe in een Grote Ronde won.
Bahrain ziet het duidelijk wel zitten met de jonge hardrijder. Vorig jaar mocht Wright zelfs meteen proeven van de Tour. Ook daar bleek dat hij aan het einde van een ronde nog wat overschot heeft. In de 16e etappe waagde hij zich aan een vlucht en stond hij zo Colbrelli bij. De Italiaan botste in de finale echter op Patrick Konrad. Wright werd 12e in de rit en voegde daar in de slottijdrit nog een 15e plaats aan toe.
Die goede vorm trok hij door naar de Benelux Tour, waar hij op de Muur van Geraardsbergen 5e werd in de slotrit. Op het Brits kampioenschap tijdrijden werd hij ten slotte 4e, in de wegrit werd hij enkel door Ben Swift geklopt. Veelbelovende resultaten die Wright dit seizoen kan doortrekken. En dat ondanks een sleutelbeenbreuk in de winter en de handbreuk in de Saudi Tour. Wright trekt straks naar Parijs-Nice en zal dan in de klassiekers een belangrijke knecht voor Colbrelli worden.
Rittenkaper?
Tijd om Wright beter te leren kennen, want we gaan hem nog vaak te zien krijgen. Zelf noemt hij Parijs-Roubaix zijn favoriete wedstrijd omdat deze het leukste is om te volgen. Daarnaast deelde hij al de kamer met Mohoric toen die 2 ritten won in de Tour, wat een zeer leerrijke ervaring was. Wrigth wil zelf een rittenkaper worden, wat hij ook al was bij de jeugd. Daarnaast hoopt hij zich in de klassiekers te ontwikkelen. In zijn thuisland wordt hij zelfs al naar voren geschoven als de ‘Next Monument Man’.
Zoals veel jongeren speelt Wright graag PlayStation en zoals veel wielrenners drinkt hij veel koffie. Hij deelde in het verleden ook al eens de kamer met zijn succesvolle landgenoot Mark Cavendish, die al ritten won toen Wright nog maar net op de fiets zat. Om diens statuut te krijgen, moet Wright nog talloze koersen winnen, maar vermoedelijk zullen we hem in de toekomst toch bij naam noemen in de finales.