Een verstopte suprise dit voorjaar is een Française uit de Provence, die luistert naar de naam Clara Copponi. De 23-jarige renster van FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope ontpopt zich met de week meer tot een gevaarlijke outsider voor het Vlaamse voorjaarswerk. Zo werd ze in 2022 al 5e in de Omloop Het Nieuwsblad, 6e in die van het Hageland, 5e in Le Samyn en 4e in de Ronde van Drenthe. Steeds vaker en steeds consequenter schurkt ze tegen haar 1e overwinning aan.
Neus aan het venster
Ze opereert voorlopig nog vanuit de schaduw, aangezien haar ploeggenoten Cecilie Uttrup Ludwig, Marta Cavalli en Grace Brown in de hiërarchie boven haar staan, maar Clara Copponi is klaar om daaruit te stappen. Ze is pas 23 en maakt momenteel grote stappen. Iets dat vorig jaar oktober, tijdens de sterk bezette Women’s Tour, voor het eerst écht aan de oppervlakte kwam.
In Groot-Brittannië showt ze haar potentieel als sterke sprintster. Ze mocht daar zelfs een dag in de leiderstrui rondrijden nadat ze in haar eentje een gat naar de beslissende kopgroep dichtte. Trots sprak ze haar verbazing uit: “Ik kan gewoon in het wiel van een Chantal van den Broek-Blaak of Lizzie Deignan springen als zij aanvallen!” Hoewel ze daags nadien ook een puike tijdrit afleverde, verloor ze de trui uiteindelijk aan een onaantastbare Demi Vollering.
Marie Le Net
De blonde Française begon overigens al op 4-jarige leeftijd met fietsen. In navolging van haar oudere broer Thomas stapte ze op de mountainbike en reed ze naar eigen zeggen direct haar 1e wedstrijden. Enkele jaren later stapte ze over op de racefiets, ook toen in navolging van haar broer, die zelf uiteindelijk een bescheiden naam op de piste opbouwde. Vanaf 2016 zijn van Thomas Copponi echter geen uitslagen meer te vinden.
Ook Clara Copponi is in 1e instantie groot geworden op de baan. Al vanaf haar tijd bij de nieuwelingen grossiert ze in nationale kampioenstruien, vooral in de onderdelen Ploegkoers en Achtervolging. Op internationaal niveau bleef succes wat langer achterwege, tot ze in 2020, op het WK Ploegkoers in Berlijn, verrassend zilver pakte met Marie Le Net, die eveneens uitkomt voor FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope.
Tranen met tuiten
Na die medaille in Berlijn moest er geoogst worden in Tokio. De Olympische Spelen zijn voor Copponi al van jongs af aan iets magisch en ze koestert dan ook de droom om ooit een plak mee naar huis te nemen. Groot is de vreugde toen ze zich plaatste voor de Olympische Spelen in Tokio, al ebde dat gevoel snel weg toen bleek dat de Spelen met een jaar verplaatst werden.
Een jaar later eindigde haar 1e deelname uiteindelijk in mineur en spatte haar droom voorlopig uiteen. Ze werd met Marie Le Net 5e op de Ploegkoers en eindigde ondanks een overwinning in de Afvalkoers als 8e in het Omnium. Lange tijd was ze ontroostbaar. “De Olympische Spelen van Tokio waren al jaren mijn hoofddoel. Het was dan moeilijk om te aanvaarden dat ik met lege handen huiswaarts diende te keren. Hoewel het vele mensen in mijn omgeving trots heeft gemaakt, overheerste bij mij de teleurstelling. Ik kon daar gewoon niet tevreden zijn.” Enkele maanden later rechtte ze echter haar rug. Opnieuw wist ze met Le Net een zilveren medaille te winnen, ditmaal op het WK in Roubaix.
Tom Boonen
De tranen van Tokio waren overigens niet de 1e voor Copponi. Het tekent de winnaarsmentaliteit bij de Française, die lastig tegen haar verlies kan. Dat zagen we enkele jaren geleden ook al op het WK voor junioren in het Noorse Bergen. Ook toen was ze ontroostbaar na het missen van de hoofdprijs, iets wat haar vooraf nog toegedicht werd.
Copponi neemt haar Olympische droom mee naar Parijs, want tot dan blijft ze haar wegcarrière combineren met koersen op de piste. Op de weg is het wachten op een 1e grote overwinning van Clara Copponi, die zelf aangeeft dat haar kwaliteiten vooral in de voorjaarsklassiekers liggen. Niet in de laatste plaats geïnspireerd door Tom Boonen, haar idool van destijds.
