In amper 5 weken verloor Timothy Dupont (34) z’n eigen vader en beide schoonouders. Tussen de 3 begrafenissen door bleef de broodrijder van Bingoal Pauwels Sauces WB trainen. Alleen al om zijn gedachten wat te verzetten. In enkele kermiskoersen hervatte hij deze week de competitie. Maar hoe moet het nu verder?

3 begrafenissen
Duponts schoonvader was ongeneeslijk ziek. Een aanvraag voor euthanasie was hangende. Tot de man, halfweg de 60, een dodelijke val maakte. Niet veel later stapte zijn vader, na een faillissement, uit het leven. En daags na de begrafenis van de 55-jarige man overleefde zijn schoonmoeder een hartaanval niet. “Gestorven van verdriet, vermoedt de dokter”, zucht Timothy Dupont. “Dit was een hele zware periode. Ik ben altijd blijven trainen, maar mijn focus was uiteraard geen 200%. De dagen van de begrafenissen zat ik niet op de fiets. De andere dagen probeerde ik wel te rijden.”
Zonder twijfel komt de volgende dagen en weken nog heel wat administratieve rompslomp op het Gistelse gezinnetje af. Vorige zondag hervatte Dupont in de Grote Prijs Vermarc in Rotselaar de competitie. Hij bolde als 14e over de streep en voelde zich goed genoeg om in de finale nog iets te ondernemen.
“In de voorlaatste ronde probeerde ik op het klimmetje in het parcours een aanval op gang te brengen”, blikt Dupont even terug. “Hoewel het van half april geleden was dat ik competitie betwistte, voelde ik me in de finale nog redelijk goed. Jammer genoeg mislukte mijn plannetje en liep ik op een counter. Ik probeerde nog alleen het gaatje te dichten, maar kreeg met Ayco Bastiaens een man van Alpecin-Fenix als blok aan het been.”
Lichamelijk ongemak
Via Veenendaal-Veenendaal (21/5), Antwerp Port Epic (22/5), Grote Prijs Marcel Kint (29/5), de ZLM Tour (8-12/6) en eventueel de Baloise Belgium Tour (15-19/6) stoomt Dupont zich klaar voor het Belgisch kampioenschap van zondag 26 juni in Middelkerke. Na een passage in Gistel worden de profs die dag 2 keer door de Moeren gestuurd. Als er wat wind staat, kan daar een en ander gebeuren. Dupont haalde 3 jaar geleden in Gent, waar hij geboren is, het BK-podium. Toen werd hij door Tim Merlier van de nationale titel gehouden.
“Dat Belgisch kampioenschap is een doel”, geeft de West-Vlaamse sprinter toe. “De Moeren kunnen een belangrijke rol spelen, daar wordt het uitkijken. Ik hoop dat ik die dag een rol van betekenis kan vertolken. Inderdaad, Wout van Aert zal als titelverdediger topfavoriet zijn. Hij kan het in een sprint afmaken, maar evengoed gaat hij solo op zoek naar winst. Het wordt niet eenvoudig om hem in Middelkerke van een nieuwe driekleur te houden.”
Toch zal Dupont dat proberen. Zijn vorige zege dateert van begin februari 2021 toen hij een etappe in de Ster van Bessèges won. Dit jaar haalde hij al het podium van de Dorpenomloop in het Nederlandse Rucphen (3e). Uitslagen in de (top)klassiekers – hij reed Omloop Het Nieuwsblad, Kuurne-Brussel-Kuurne, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, Scheldeprijs, Parijs-Roubaix – haalde hij niet. Er staat vaak een ‘DNF’ achter zijn naam. Ook omdat hij al een hele tijd met een lichamelijk ongemak af te rekenen heeft.
Geen voorjaar
“Mijn linkerkant loopt regelmatig vast”, verduidelijkt Dupont. “Iets eigenaardigs. Ik onderging een hele reeks onderzoeken, maar geen enkele dokter kan mij een juiste diagnose geven. Een of andere spier triggert mijn middenrif. Met behandelingen ben ik gestopt. Omdat het na een sessie eerst altijd een stuk minder gaat. Ik moet het van dag tot dag bekijken. In Rotselaar ondervond ik weinig hinder van het probleem.”
Dupont probeert er zo weinig mogelijk aan te denken. Anders werkt dat te veel op het moreel. Ook al wordt hij op 1 november 35 jaar, hij hoopt nog een paar jaar als prof door te gaan. “Ik ben pas in 2014 bij Roubaix prof geworden”, vertelt de man die in zijn carrière onder meer Nokere Koerse, de Schaal Sels, het Kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp en de Grote Prijs Jef Scherens in Leuven won.
“Ik was 26 toen ik mijn 1e profcontract tekende. Dat kan nu misschien een voordeel zijn. Renners van mijn leeftijd zijn vaak 12 tot 14 jaar beroepsrenner en zien de talrijke opofferingen niet meer zitten. Dat gevoel heb ik nog niet. Zo lang ik nog kan meespelen, wil ik doorgaan. Bij Bingoal Pauwels Sauces WB ben ik einde contract, maar ik heb de indruk dat de ploeg met mij verder wil. Het voorjaar is nooit mijn ding. Vanaf nu hoop ik enkele mooie uitslagen te boeken.”