Biniam Girmay was de sensatie van het wielervoorjaar. De Eritreeër won Gent-Wevelgem en een rit in de Giro en zette zijn land zo prominent op de wielerkaart. Onlangs stond er in het Limburgse Velm nog een Eritreeër aan de start van een wielerwedstrijd. Efrem Tekle (28) reed het Benelux Kampioenschap bij de Elite 3. “Biniam en ik kennen elkaar van bij de jeugd, maar er zijn meer talenten uit Eritrea dan enkel hij”, klinkt het.
5 jaar niet gefietst
Efrem Tekle verblijft inmiddels al sinds 2018 in België. “Om politieke redenen heb ik het land moeten verlaten”, legt hij uit. “Het is in Eritrea dat ik verliefd ben geworden op de koers. Ik reed mijn eerste ritjes toen ik 13 à 14 jaar was. Mijn 1e wedstrijd was het schoolkampioenschap. Vervolgens reed ik op mijn 15e het kampioenschap van mijn provincie. Op die manier rolde ik in het wielrennen en vervolgens nam ik deel aan wedstrijden. Biniam is een aantal jaren jonger, we zijn elkaar geregeld tegengekomen op de koers. Toen ik belofte was, werd hij junior. Op die manier kregen we een band.”
Toen Tekle in België arriveerde, kreeg de fiets even geen plaats meer in zijn leven. “Het waren zware tijden en ik had het erg druk. Zo’n 5 jaar lang zat ik niet op een fiets, maar nu heb ik de draad weer opgenomen. Ik kan af en toe trainen, al is het moeilijk te combineren met mijn job. Mijn 1e wedstrijd in Velm was erg zwaar, maar ik hoop wel steeds beter te worden.”
Koersen doet Tekle bij het PaxX Global Cycling Team, dat koerst volgens de Christelijke waarden. “Ik ben ermee in contact gekomen via een vriendin”, vertelt hij. “Zij dacht dat ik bij die ploeg mijn droom kon verderzetten. De ploeg zorgt voor alles wat je als renner nodig hebt: kledij, drinken, materiaal… Ik ben erg tevreden dat ze mij op deze manier steunen.”
Fedasil
Voorzitter Tony Stippelmans van de wielerploeg is tevreden met zijn Eritrese kracht. “Ik kreeg destijds een bericht van een vriendin die als sociaal werkster actief is in Fedasil Arendonk”, klinkt het. “Zij vertelde mij over Efrem. Ik ben hem daar gaan opzoeken en we hadden direct een klik. We voorzagen hem van een koersfiets en zorgden ook voor alle materialen, de integratie verliep vervolgens heel snel. Zijn conditie is nog niet top, maar gezien de problemen die hij als vluchteling heeft meegemaakt, is het al een half mirakel dat hij zo ver staat. We begeleiden overigens ook nog een Afghaanse renster op dezelfde manier.”
Ondertussen volgt Tekle de prestaties van Girmay op de voet. “Tijdens het WK in Leuven beleefden we met Eritrea een droom. Het was altijd het doel om te schitteren op een kampioenschap. Biniam werd er 2e en ik ben het mee gaan vieren. Rond die tijd zijn we ook een koffietje gaan drinken. Dan maken we grapjes en delen we ideeën. Ook als Biniam opnieuw in België is, zal ik hem misschien wel zien. Hij heeft het natuurlijk erg druk, waardoor het contact grotendeels via Instagram verloopt.”
Verliefd op België
Volgens Tekle is er in Eritrea meer dan alleen Girmay. “Op het nationaal kampioenschap gaf hij zelfs op en waren het Kudus en Tesfatsion die voor de titel streden. Er zijn in ons land veel getalenteerde renners. Het probleem bij sporters en wielrenners in het bijzonder is om een visum te krijgen om naar het buitenland te gaan. Dat is erg lastig en je hebt vaak de nodige steun en contacten nodig om die kans te kunnen krijgen. Een aantal renners krijgen die kans niet, terwijl ze nog beter zijn dan Biniam. Daarom is het wel belangrijk dat hij momenteel zo’n successen boekt.”
Zelf is Tekle van plan om in België te blijven. “Ik woon hier bijna 5 jaar en kan dan de nationaliteit aanvragen. Inmiddels spreek ik al een mondje Nederlands. Het is hier inderdaad soms koud, maar ik geraak er wel aan gewend. Bovenal is België een vrij en democratisch land en dat is het beste voor mij. Tegenwoordig werk ik in de Colruyt in Leuven, waar ik ook woon. Soms gaan we naar de Oude Markt, waar ik wel eens een pintje durf te bestellen. Niet te veel natuurlijk, dat is niet goed voor een wielrenner”, lacht hij.
