Reikhalzend kijken we uit naar de start van de Vuelta vrijdag in de vooravond in Utrecht. Een dag later wordt in de 1e rit in lijn naar goede gewoonte de 1e bergtrui uitgereikt. Daarvoor moest de organisatie op zoek naar een helling tussen ’s-Hertogenbosch en Utrecht en uiteindelijk kwam men uit bij de Alto de Amerongse Berg. De puist ligt op amper 69 meter hoogte, maar wordt toch 1 dag lang de belangrijkste helling in de wielerwereld.
Marcel Wüst
De Vuelta telt maar liefst 8 aankomsten bergop en onderweg liggen er tal van zware hellingen, verdeeld over 3 mogelijke moeilijkheidsgradaties. Soms worden hellingen van wel 10 km lang niet gecategoriseerd, maar om in de openingsfase toch een bergtrui te kunnen uitreiken, trekt de Vuelta over de Amerongse Berg, voor de gelegenheid omgedoopt tot de Alto de Amerongse Berg. Deze is 2,5 km lang aan 2,7%, een lachertje in vergelijking met wat de renners later nog voor de wielen geschoteld krijgen.
Toch wordt het zaterdag heel leuk om de renners richting de Utrechtse Heuvelrug te zien rijden. Dat is het geval na 104,9 km, op zo’n 70 km van de meet. Het is niet ondenkbaar dat een vroege vlucht op dit moment in de ontsnapping is. Gezien de beperkte lastigheidsgraad van de helling is het zelfs een unieke kans voor sprinters om zich ooit te tooien in de bergtrui in een Grote Ronde.
Dat laatste is exact wat Marcel Wüst realiseerde in de Tour van 2000. In zijn carrière heeft de Duitse sprinter 12 ritten in de Vuelta gewonnen. Toch wordt hij nog vaak herinnerd aan die bolletjestrui, die hij veroverde in de proloog van de Tour. Daarin zat een helling verstopt en Wüst maakte er een doel van om daar als snelste omhoog te vliegen, waar hij ook in slaagde. Gezien het vlakke parcours bleef hij een paar dagen in het bezit van het shirt en won hij zowaar zelfs een massasprint in de bergtrui. Helaas verloor hij een maand later een deel van zijn gezichtsvermogen bij een val en moest hij zijn fiets aan de haak hangen.
Tom Leezer
Ook Tom Leezer heeft een gelijkaardig verhaal meegemaakt. In 2009 kwam de Vuelta ook al naar Nederland en toen werd er in de 1e rit in lijn een bergsprintje georganiseerd op de Monte Relus. Punten kon je er niet verdienen, maar de 1e kreeg wel de bergtrui. Vanuit de vroege vlucht kon Leezer zijn slag slaan. Dat je niet alleen een trui mag dragen, maar ook nog eens op het podium mag komen, is voor veel renners genoeg eer om van die bergsprintjes toch een doel te maken.
Nu mag je over de Amerongse Berg ook niet zeggen dat het een verzinsel is. De helling ligt aan de Nederrijn en loopt wel degelijk omhoog. De renners zullen zaterdag al vanaf het Ouwehands Dierenpark langs de rivier rijden over de N225 en in Amerongen slaan ze dan rechtsaf aan de rotonde. Vervolgens gaat de weg meteen omhoog. Eerst rijd je over typische Nederlandse tegeltjes langs de fietswinkel en tussen de huizen, vervolgens kom je terecht tussen de bomen. Van 1 à 2 procent aan de voet stijgt de helling naar 4 à 5 procent na een kilometer. Eventjes is er een klein dalend stukje en vervolgens komt het – nu ja – lastigste gedeelte van de helling met een klein stukje aan 6%. Hierna zwakt de helling nog wat af tot aan de top.
Fietsliefhebbers vervloeken de drempels op de helling en merken ook op dat je aan de rechterkant geregeld voorrang moet geven. Het voordeel is wel dat je eens in het bos aangekomen op het grote mes meters kunt maken. Voor een intervaltraining wordt de helling dus wel eens gebruikt. Toch is de achterkant in principe net iets lastiger, ook al omdat die klim minder in trapjes verloopt. Aangezien de Vuelta van zuid naar noord rijdt, focussen we vooral op deze zijde.
Bordje op de top
Helemaal nieuw is de Amerongse Berg zelfs in Grote Rondes niet. In 2010 veroverde Paul Voß hier de bergtrui in de Giro. Toen was er nog geen Strava, maar ter gelegenheid van deze editie maakte fietscafé De Proloog – gelegen aan de voet van de helling – een speciaal segment aan voor ‘La Vuelta Holanda’. Sjors Beukeboom – medewerker bij Israel-Premier Tech – heeft er momenteel de snelste tijd bij de mannen, Rosa Bas leidt bij de vrouwen.
Wie graag zelf eens een bezoek brengt aan de Alto de Amerongse Berg kan dat gemakkelijk doen. Op de top staat sinds mei een leuk plaatje dat ideaal geschikt is voor een foto. Joop Zoetemelk himself heeft het plaatje mee onthuld. Ook Dylan van Baarle hield deze woensdag nog even halt bij het bordje voor een leuke foto.
Voor de liefhebbers hebben wij ook een route gemaakt die over de helling loopt. Vertrekken doen we hiervoor aan de sporthal van Ravenstein. Na het oversteken van de Maas en de Waal volgen we het Vuelta-parcours tot aan de Alto en via de rivieren komen we ook weer terug. In totaal is deze route 115 km lang.
Download GPX WielerVerhaal Alto de Amerongse Berg – 115 km!
Alle noteringen rond de Vuelta 2022 vind je uiteraard bij onze partner Bingoal!
