Jarenlang mocht de Nederlandse baanwielrenner Harrie Lavreysen zich de strafste sprinter op de piste noemen. Afgelopen weekend vond een haast historische gebeurtenis plaats, want de geboren Luyksgestelnaar werd in de Champions League verslagen door Matthew Richardson. De Australiër (23) is een kleurrijke verschijning waar we de komende jaren nog veel van zullen horen. Tijd voor een uitgebreide kennismaking.
Ontknoping
Vrijdag werd de 4e ronde van de Champions League verreden in het Lee Valley VeloPark in Londen, de Olympische baan van de Spelen in 2012. Een dag later vond meteen ook de 5e en laatste ronde plaats, dus het was een belangrijk weekend voor de baanwielrenners. In het sprintklassement wordt er rekening gehouden met 2 disciplines: de Keirin en de Sprint. Al voor het ingaan van het weekend was duidelijk dat het een duel zou worden tussen de Nederlander Lavreysen en de Australiër Richardson.
De nederlaag van Lavreysen werd al ingezet op vrijdag. Richardson won er de finale van de Keirin. Hij ging zo diep dat hij zelfs moest overgeven. Gelukkig kon hij rekenen op de zorgen van zijn vriendin, Pauline Grabosch, die als baanwielrenster nooit ver uit de buurt is. Lavreysen won wel het sprintnummer tegen zijn rivaal, maar verloor toch de leidersplaats in het sprintklassement. 2 punten zaten er tussen de sprintbommen bij het ingaan van de slotdag.
Lavreysen won zaterdag in de sprint van Richardson, dus nam hij terug de leiding over. Daardoor werd de Keirin cruciaal. Dat werd een daverende wedstrijd. Wereldkampioen Lavreysen nam de koppositie over op anderhalve ronde van het einde. Hij perste alles uit zijn lichaam en leek lang het voordeel te hebben, maar in de slotmeters gooide Richardson toch zijn wiel nog voor dat van zijn rivaal. In het eindklassement houdt hij zo 2 luttele puntjes over.
Keerpunt?
De strijd tussen de 2 was niet alleen reclame voor de Champions League, maar kan ook een belangrijk keerpunt in het baanwielrennen betekenen. Lavreysen is immers al jaren de slokop van de baan. In Tokio behaalde hij al goud in de Sprint en brons in de Keirin. Op het WK is hij reeds 4 jaar op rij wereldkampioen in de Sprint en al 3 jaar op rij wereldkampioen in de Keirin. Bijzonder straffe cijfers!
De opkomst van Richardson is eveneens opvallend. Zeker als je weet dat de in Groot-Brittannië geboren Australiër lange tijd op weg leek naar een carrière in de gymnastiek. Op de evenwichtsbalk maakte hij indruk en dat leverde hem geregeld podiumplaatsen op in de nationale evenementen. Tot hij op een dag een elleboogblessure opliep en zijn sport moest opgeven. Hij fietste al een tijdje bij de Midland Cycling Club op zijn vrije woensdagavond en al snel werd wielrennen zijn nieuwe passie.
Sindsdien gaat het razendsnel voor de krachtpatser. Al snel maakte hij deel uit van het Western Australian Institute of Sport en vervolgens werd hij opgepikt door de nationale ploeg. Op het WK 2019 was hij al 1 van de renners in de Team Sprint. Australië werd 6e na een uitschakeling tegen Frankrijk. Een jaar later behaalde hij op het WK in Berlijn al een 1e medaille. Samen met Thomas Cornish en Nathan Hart reed hij naar brons, het beste resultaat van Australië in 8 jaar tijd.
1e wereldtitel
Richardson blijft progressie boeken. Hij behaalde dit jaar goud in de Team Sprint en de Sprint op de Commonwealth Games en deed daar later ook een wereldtitel in de Team Sprint bij. In de Individuele Sprint strandde hij nog op zilver, al bewees hij inmiddels dat hij op een goede dag zijn maatje Lavreysen ook kan verslaan. De rivaliteit tussen de 2 zorgt ervoor dat we de komende maanden met bijzondere interesse zullen kijken naar de duels in de sprintnummers. Want de koers leeft nu eenmaal van dergelijke 2-strijden.
Wat je verder nog moet weten over Richardson? Ongetwijfeld dat hij in zijn vrije tijd graag wat klust in zijn garage. Verder is hij – zoals veel collega’s – een zogenaamde ‘coffee enthusiast’. Fitnessliefhebbers zullen vast onder de indruk zijn als ze horen dat hij 4 keer zijn lichaamsgewicht kan ‘squatten’, video’s vind je terug op zijn Instagrampagina. En verder heeft hij een afspraak met Parijs, waar hij in 2024 de koning van de Sprint en Keirin moet worden. Nu staat er nog ‘Olympiër’ op zijn Instagrampagina, daar wil hij maar wat graag ‘Gold Medalist Olympics’ van maken.
Maak nu al kennis met de WielerVerhaal-columnisten voor 2023!
