Een opvallende renner in het veldritpeloton tijdens de kerstperiode is de Ier Sean Nolan. De 21-jarige renner met een typisch klavertje op de helm sukkelt wat met zijn rug, waardoor de resultaten tegenvallen. Toch geniet hij met volle teugen van de Vlaamse ambiance. “De supporters gaan helemaal wild en ze zijn ook erg enthousiast ten opzichte van de renners in de achtergrond. Elke cross lijkt wel een WK!”
Zilver op IK
Sean Nolan begon met veldrijden toen hij nog een prille tiener was. “Op jonge leeftijd keek ik graag naar de grote 2, want toen waren er enkel Van der Poel en Van Aert en nog geen Pidcock”, vertelt hij. “Je ziet die renners bezig en wilt in hun voetsporen treden. Vervolgens probeerde ik een aantal veldritten en dat ging goed. In 2019 werd ik zelfs 2e op het Iers Kampioenschap in Munster. Ik mocht dat jaar ook het WK in Bogense rijden. Dat viel wat tegen door een valpartij, maar het was een geweldige ervaring.”
De Ier maakt van het veldrijden een groot doel. “Ik kwam dan ook met ambitie naar België, al werd het niet wat ik had gehoopt. Momenteel sukkel ik wat met mijn rug en kan ik geen kracht zetten. Het is zelfs zo erg dat ik niet van start kon gaan in Herentals en nu met de hulp van de fysiotherapeut moet toewerken naar Koksijde. Deze zomer kwam ik zwaar ten val en brak ik 4 ribben. Daarvan ondervind ik nog steeds de naweeën. Normaal zou ik in de kerstvakantie 8 crossen rijden, maar dat zal niet lukken. Ook het WK is nog steeds geen zekerheid.”
Wereldbeker in Ierland
Sportief gaat het de Ier niet voor de wind, al is hij wel onder de indruk van de sfeer. “België is natuurlijk de ‘place to be’ om aan veldrijden te doen en het is na de pandemie echt ongelofelijk. Elke wedstrijd staat er 5.000 tot zelfs 10.000 man. Men begrijpt ook wel dat ik niet voor de winst kan meestrijden, toch blijf ik aangemoedigd worden.”
Ook in Dublin stond er deze winter best veel volk op de cross. De veldrit in de Ierse hoofdstad werd beschouwd als een schot in de roos. “Er waren 8.000 fans, wat zelfs voor mij een grote verrassing was. Ik woon op zo’n 40 km van het parcours en kreeg veel goede reacties. Veldrijden is geen mainstreamsport in ons land. We hebben wat meer investeringen nodig om te groeien, al heb ik wel het gevoel dat het potentieel er is. Het klimaat hoort bij het veldrijden en de mensen zijn gepassioneerd over sport. Bovendien is veldrijden heel publieksvriendelijk. Hopelijk komt de Wereldbeker volgende winter terug naar Dublin. En dan zullen de renners wel zorgen voor een mooie ‘show’.”
Nolan kwam op 20 december 2022 aan in België en blijft nog tot 9 januari 2023 in het land. “Ik verblijf in Moorslede bij Martine Verfaillie. Dat is een fotografe die al jarenlang Ierse renners ontvangt. Ook David Conroy verbleef er al. Zo leerde ik haar kennen en nu vierden we zelfs samen Kerstmis. Ik ben haar heel erg dankbaar voor alles wat ze voor me doet en ook de steun van mijn mecaniciens Kristof en Kurt wordt enorm geapprecieerd!”
De Ier had door blessures al 2 moeilijke jaren, maar hoopt op termijn wel zijn rol te spelen in het veldrijden. “Ik ben niet iemand die er meteen op jonge leeftijd staat en zal wat jaren nodig hebben om beter te worden. De nationale kampioenschappen zijn altijd belangrijk voor mij, ook dit jaar, al zijn de omstandigheden nu niet ideaal. Ik hoop nog veel te verbeteren en een aantal jaren actief te blijven in deze sport. Zo kan ik verder klimmen op de ladder. En als ik mijn steentje kan bijdragen aan het veldrijden in Ierland, dan doe ik dat natuurlijk met alle plezier.”