1 februari 2023: Simone Consonni wordt 4e in de massasprint in de Saudi Tour; 3 februari: Simone Consonni boekt zijn 3e profzege in de Saudi Tour; 9 februari: Chiara Consonni wordt 3e in de UAE Tour Women en enkele uren later kroont Simone zich tot Europees kampioen Puntenkoers; 12 februari: Chiara Consonni grijpt net naast etappewinst in de UAE en Simone net naast de Europese titel ploegkoers. Februari is ongetwijfeld de maand van de Consonni’s. Razendsnel zijn de Italiaanse broer en zus uit Bergamo, al dromen ze ook nog van meer.
Succesvolle, kleine zus
Het is best opvallend hoe de carrières van Chiara en Simone Consonni verschillen. Hoewel Chiara van 1999 is en dus 5 jaar na haar oudere broer geboren is, won ze al een pak meer wedstrijden. Dat begon in 2019 tijdens de Boels Ladies Tour in Nederland, toen ze Lorena Wiebes naar de 2e plaats verwees. Met overwinningen in de Ronde de Mouscron, de Vuelta CV Feminas en de Grand Prix du Morbihan Féminin brak ze in 2021 helemaal door.
Anno 2022 veroverde Chiara Consonni ook een beetje Vlaanderen. In Waregem sprintte ze op 30 maart naar de overwinning in Dwars door Vlaanderen voor thuisrenster Julie De Wilde. Daar voegde ze in juni ook nog Dwars door de Westhoek en de SPAR Flanders Diamond Tour aan toe. Toch zal ze zelf meer belang hechten aan de zege in de slotrit van de Giro d’Italia Donne. In eigen land ging ze onder meer wereldkampioene Elisa Balsamo vooraf.
Eind 2022 maakte Chiara haar overgang van Valcar-Travel & Service naar UAE bekend. Geen verrassing aangezien de ploegen nauw samenwerken en het Italiaanse team zelfs een soort opleidingsploeg wordt voor de grootmacht uit de Emiraten. De jonge sprintster tekende een contract voor 2 jaar en koos voor UAE uit een hele hoop aanbiedingen. Het was teammanager Rubens Bertogliati – ooit nog ritwinnaar en gele trui in de Tour – die haar kon overtuigen.
Strijden tegen Wiebes
Volgens de Zwitserse oud-prof moet Consonni dit jaar de strijd kunnen aangaan met Lorena Wiebes, de sprintkoningin van het vrouwenpeloton. Dat ze daartoe in staat is, bewees ze met een 3e plek in de UAE Tour Women. Zelf droomt ze ook van de klassiekers en geeft ze aan dat Parijs-Roubaix door haar hoofd spookt. De fan van Marta Bastianelli hoopt natuurlijk dat Milaan-Sanremo opnieuw voor vrouwen wordt gereden en wil iets goedmaken in de Tour nadat ze die vorig jaar moest laten schieten door een blessure en een coronabesmetting.
En dan is er nog de piste. Daar behaalde de jonge Italiaanse in 2016 al een wereldtitel in de Ploegenachtervolging voor junioren en een jaar later werd ze met Letizia Paternoster wereldkampioene in de Ploegkoers voor junioren en opnieuw in de Ploegenachtervolging. Bij de profs werd ze midden oktober wereldkampioene in de Ploegenachtervolging aan de zijde van onder meer Balsamo. Ook de piste blijft dus op haar agenda staan.
Dat geldt eveneens voor oudere broer Simone. Ook hij heeft al een verleden van 3 jaar bij UAE, maar het is voor hem lang zoeken geweest naar groot succes. Nochtans kwam hij binnen bij de profs met onder meer een zilveren medaille op het WK voor beloften in 2015 (na Kévin Ledanois), maar winnen bleek o zo moeilijk. In 2018 was er een ritje in de Ronde van Slovenië en daarna moest de sprinter meer dan 4 jaar wachten vooraleer hij in de Classique Paris-Chauny nog eens won. Nu komt hij onder stoom met alweer succes, dit keer in de Saudi Tour voor onder andere Dylan Groenewegen.
Goud in Tokio
Wat op de weg zo moeilijk ging, liep op de piste veel gemakkelijker. Simone Consonni verzamelde de afgelopen jaren medailles en op het belangrijkste moment, de Spelen in Tokio, reed hij naar goud in de Ploegenachtervolging. Met Filippo Ganna had hij natuurlijk een motor aan zijn zijde, maar je moet hem ook nog kunnen volgen. Dat hij die titel niet zomaar behaalde, bewees hij donderdagavond. Op de piste in het Zwitserse Grenchen rekende hij in een spannende wedstrijd af met de Fransman Donovan Grondin en werd hij Europees kampioen Puntenkoers.
Consonni sprak al eens de ambitie uit om een renner van het type Matteo Trentin te worden. Voorlopig lukte het voor hem niet in de klassiekers. Zo werd hij in 2018 allerlaatste in de officiële uitslag van Parijs-Roubaix. Net als zijn zus moeten zijn beste jaren in principe nog komen. En februari is natuurlijk nog lang, dus er is nog tijd om het feestje van de Consonni’s wat te verlengen.